Οι συνθήκες για την ελληνική οικονομία δεν είναι καλές.................

.................. Παρά τις καλές εκτιμήσεις και σχόλια από το εξωτερικό το κεντρικό πρόβλημα παραμένει. Το ελληνικό κράτος είναι τεράστιο, ξοδεύει πολλά και εμποδίζει την ιδιωτική οικονομία να πάρει εμπρός. Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα είναι η εμμονή της κυβέρνησης στα έσοδα. Από την μια η φοροδιαφυγή κι από την άλλη οι υποτιθέμενες αδυναμίες των εισπρακτικών μηχανισμών μονοπωλούν το ενδιαφέρον του κράτους. Κι επικεντρώνουν όλοι τις δυνάμεις τους στην αναζήτηση τρόπων αύξησης του δημοσίου εισοδήματος. Κι αφαίρεσης βέβαια των αντίστοιχων πόρων από τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Αυτός όμως ο στόχος, ακόμη κι αν στεφθεί με επιτυχία, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό για την οικονομία. Ένας λόγος που τα έσοδα του κράτους έχουν πέσει είναι η αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις των πολιτών. Είτε καταβάλλοντας βαρύτερους φόρους είτε μαζεύοντας χρήματα για την εκπλήρωση μελλοντικών φορολογικών υποχρεώσεων οι πολίτες έχουν μειώσει τις καταναλωτικές τους συνήθειες. Το αποτέλεσμα είναι λιγότερα χρήματα να κυκλοφορούν στην αγορά και σαν συνέπεια να μειώνεται ο γενικός τζίρος και το κράτος να εισπράττει λιγότερα. Η όποια αύξηση των φορολογικών συντελεστών οδηγεί επίσης σε μείωση των κρατικών εσόδων. Για τον απλούστατο λόγο πως οι φορολογούμενοι μειώνουν τις οικονομικές τους δραστηριότητες. Όταν βγάζεις 80 και το κράτος σου παίρνει τα 60 (το γιατί είναι άλλη ιστορία), τότε γιατί να βγάλεις 100; Αφού θα σου πάρει τα 85! Δηλαδή θα κερδίσεις περισσότερα, αλλά θα σου μείνουν λιγότερα. Γιατί λοιπόν να δουλέψεις παραπάνω; Ο τζίρος λοιπόν θα παραμείνει χαμηλός. Ώστε ο πολίτης να κερδίσει περισσότερα. Και το κράτος θα χάσει βέβαια. Σαν αποτέλεσμα της προοδευτικής φορολογίας.
Αλλά και η εκστρατεία κατά της λεγόμενης φοροδιαφυγής οδηγεί τελικά σε παρόμοια αποτελέσματα. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος για την πάταξή της δεν είναι η περισσότερη αστυνόμευση. Αλλά η παροχή υπηρεσιών στον πολίτη, σε όλους βέβαια τους πολίτες, ώστε να αισθάνονται πως τα χρήματά τους πιάνουν τόπο. Σε κάθε άλλη περίπτωση η φορο-αποφυγή μεγιστοποιείται ώστε ο καθένας να μπορεί αγοράζει τις απαραίτητες υπηρεσίες από την αγορά. Αυτό έχει και την θετική του πλευρά. Μια και πόροι διοχετεύονται στην οικονομία και κάποια χρήματα, μέσω άμεσων η έμμεσων φόρων, περνάνε στο κράτος. Διαφορετικά και πάλι θα στερέψει η αγορά με αποτέλεσμα απολύσεις, ανεργία και γενικότερη οικονομική δυσπραγία.
Η ουσία είναι πως η εμμονή στα έσοδα δεν θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Διότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι οι τεράστιες δημόσιες δαπάνες. Για την συντήρηση του υπερφυσικά διογκωμένου δημόσιου τομέα. Εδώ και περίπου ένα χρόνο γίνονται συζητήσεις για καταργήσεις φορέων και συγχωνεύσεις. Στην πράξη όμως δεν γίνεται τίποτε. Αντίθετα το κράτος συνεχίζει να μεγαλώνει τα έξοδά του. Η νέα συμφωνία για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά θα πετάξει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ακόμη στην μαύρη τρύπα των πολλών δις. που έχουν προηγηθεί. Ενώ αποκαλύφθηκε πως μερικές χιλιάδες μακαρίτες συμπολίτες μας εξακολουθούν να …εισπράττουν παχυλές συντάξεις. Κάποιοι απατεώνες βέβαια στο όνομά τους. Και δεν έχει γίνει ακόμη τίποτε.
Για να αποφύγουμε την χρεωκοπία, με όλα τα τραγικά αναπόφευκτα που αυτό θα συνεπιφέρει, είναι απαραίτητο οι κυβερνώντες να πάρουν κάποιες δυσάρεστες αποφάσεις. Που να αφορούν διαρθρωτικές αλλαγές κυρίως. Μειώσεις του κράτους, κατάργηση κλειστών επαγγελμάτων, εξορθολογισμό της φορολογίας, χαλιναγώγηση της γραφειοκρατίας. Δίχως ξένες επενδύσεις και δραστικές μειώσεις δαπανών δεν θα αποφευχθεί η καταστροφή. Οι πρώτες δύσκολα θα έρθουν αν δεν χτυπηθεί ο κυκεώνας των εγκρίσεων και των υπογραφών και δεν σταθεροποιηθεί σε χαμηλά επίπεδα η φορολογία. Μόνο στην Ελλάδα αλλάζει το φορολογικό καθεστώς όχι μόνο κάθε χρόνο αλλά και δύο ακόμη φορές τον χρόνο.
Για τις δαπάνες τα είπαμε και πιο πάνω. Ακόμα και στις καλές, υποτίθεται, ημέρες της ελληνικής οικονομίας ( στη δεκαετία 1995 – 2005) όλες οι διεθνείς εκθέσεις για την Ελλάδα κατέληγαν στην ίδια προτροπή. Στην απαραίτητη δηλ. μείωση των δημοσίων δαπανών. Κάτι βέβαια που ουδέποτε έγινε. Και είναι πολύ μεγάλα τα ερωτηματικά για το αν θα γίνει και στο μέλλον.