Ως μια από τις μεγαλύτερες φορολογικές «φούσκες» των τελευταίων δεκαετιών..................

....................... αναδεικνύεται η διάταξη του τελευταίου φορολογικού νομοσχεδίου για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, καθώς το «έξυπνο χρήμα» βρήκε εξαρχής, χάρη στα «ευέλικτα» τμήματα private banking των τραπεζών τον τρόπο εξαγωγής κεφαλαίων σε ασφαλείς προορισμούς, χωρίς να δημιουργείται το παραμικρό πρόβλημα με την εφορία!

Πολλες μεγάλες τράπεζες έδωσαν στους πελάτες τους μια θαυμάσια δυνατότητα «ασφαλούς» εξαγωγής των κεφαλαίων τους: «παχυλές» καταθέσεις στην Ελλάδα μεταφέρθηκαν σε ασφαλείς προορισμούς, όπως το Λουξεμβούργο, όχι όμως για να «παρκάρουν» σε λογαριασμούς καταθέσεων, αλλά για να τοποθετηθούν σε αμοιβαία κεφάλαια, που διαχειρίζονται εταιρείες των ίδιων τραπεζικών ομίλων στο Λουξεμβούργο.Με τον τρόπο αυτό, το «έξυπνο χρήμα» παρέκαμψε εξίσου… έξυπνα τη διάταξη του φορολογικού νόμου (3842/2010), ο οποίος παρέχει κίνητρα επαναπατρισμού κεφαλαίων, επισείοντας ταυτόχρονα ισχυρά αντικίνητρα για όσους βρεθούν να διατηρούν καταθέσεις στο εξωτερικό μετά τη λήξη της προθεσμίας επαναπατρισμού με ευνοϊκούς όρους, η οποία εκπνέει σήμερα, 23 Οκτωβρίου 2010.
Με απλά λόγια, οι μεγαλοκαταθέτες που έστειλαν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό είναι προστατευμένοι από τις διατάξεις του νόμου, καθώς δεν διατηρούν πλέον τα κεφάλαιά τους υπό μορφή τραπεζικής κατάθεσης, αλλά ως επένδυση σε κινητή αξία, η οποία ξεφεύγει από το πλαίσιο που έχει τεθεί με το νόμο!
Υπενθυμίζεται, ότι με τη σχετική διάταξη του φορολογικού νόμου, όσοι βρεθούν μετά την εκπνοή της προθεσμίας επαναπατρισμού με καταθέσεις στο εξωτερικό, οι οποίες δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με βάση τα δηλωμένα τους εισοδήματα, αντιμετωπίζουν ετήσιο «χαράτσι» 8% ετησίως. Όμως, αυτό δεν ισχύει για όσους έχουν τοποθετήσει τα χρήματά τους σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο π.χ. του Λουξεμβούργου, αφού στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για επένδυση, η οποία δεν θα ελεγχθεί από το υπουργείο Οικονομικών –αν υποτεθεί, βέβαια, ότι θα ελεγχθούν οι καταθέσεις…Ουσιαστικά, δηλαδή, η «ευλυγισία» του τραπεζικού συστήματος έναντι του ελάχιστα επινοητικού φορολογικού νομοθέτη αποδεικνύεται άλλη μια φορά, ότι ήταν αρκετή για να σώσει τους ισχυρούς καταθέτες από τα… αδιάκριτα μάτια της εφορίας: όσοι ήθελαν να στείλουν στο εξωτερικό χρήμα, το οποίο μπορεί να μην έχει δηλωθεί στην Ελλάδα για να φορολογηθεί, το έκαναν μέσα από τα τμήματα private banking των τραπεζών στην Αθήνα, οι οποίες μετέφεραν τα χρήματα των «πολύτιμων» πελατών τους σε αμοιβαία κεφάλαια του ίδιου ομίλου σε τρίτη χώρα. Τα κεφάλαια αυτά, πιθανότατα επαυξημένα με τις αποδόσεις των αμοιβαίων κεφαλαίων, μπορούν πλέον να επανέλθουν στην Ελλάδα ανά πάσα στιγμή, χωρίς την παραμικρή απειλή φορολογικών ελέγχων και επιβαρύνσεων, αφού το υπουργείο Οικονομικών «κυνηγάει» (όσο «κυνηγάει»…) καταθέτες εξωτερικού και όχι επενδυτές.
Υπενθυμίζεται, ότι από την αρχή του χρόνου ως το τέλος Αυγούστου είχαν φύγει από τη χώρα καταθέσεις της τάξεως των 25 δις. ευρώ. Είναι άγνωστο ποιο ποσό εξ αυτών «διέφυγε» στο εξωτερικό ως επένδυση σε αμοιβαία, αλλά εκτιμάται ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των κεφαλαίων που διέρρευσαν έφυγαν από τη χώρα με τον τρόπο αυτό.Το υπουργείο Οικονομικών προσανατολίζεται τώρα σε παράταση της ρύθμισης για την παροχή κινήτρων επαναπατρισμού (και αντικινήτρων διατήρησης καταθέσεων στο εξωτερικό), τουλάχιστον για άλλους έξι μήνες. Όμως, είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη διάταξη ουδέποτε προβλημάτισε στην πραγματικότητα τους «έχοντες», οι οποίοι την ξεπέρασαν με μεγάλη ευκολία, χάρη στην πολύτιμη βοήθεια των τραπεζών…