Συγχώνευση Εθνικής-Άλφα: Μνημόνιο "εμπιστευτικότητας" ή εμπιστευτική "μπλόφα";

Σίγουρα η ανακοίνωση της Παρασκευής της Εθνικής περί πρότασης συγχώνευσης προς την Άλφα σηματοδοτεί την ενεργοποίηση εξελίξεων στον τραπεζικό κλάδο. Σίγουρα αποτελεί προϊόν σκέψεων και συσκέψεων- «εμπιστευτικών» κατά τις ανακοινώσεις- με στόχο την ισχυροποίηση της θέσης των δύο τραπεζών καθώς και την δημιουργία ευρύτερου κλίματος έναρξης διεργασιών μεταξύ των υπολοίπων. Κάπου όμως τα πράγματα ή πήραν λάθος δρόμο ή το όλο σενάριο πρόκειται περί μίας μεγάλης μπλόφας. Άλλωστε δεν είναι ή πρώτη φορά που έχει οικοδομηθεί αντίστοιχο σκηνικό μεταξύ των δύο τραπεζών. Όμως τότε οι συνθήκες της οικονομίας –τουλάχιστον όπως τις περιέγραφαν- δεν υποδήλωναν χρεωκοπία της χώρας, ούτε η χρηματιστηριακή αγορά είχε κατακρημνιστεί εξαιτίας της γενικότερης διεθνούς κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κατ επέκταση η αδυναμία εξεύρεσης οριστικής λύσης την εποχή εκείνη πέραν των όποιων εντυπώσεων καμία άλλη αρνητική συνέπεια δεν επέφερε. Σήμερα όμως τα εντελώς διαφορετικά δεδομένα απαιτούν προσοχή, ευαισθησία ως προς την αγορά αλλά κυρίως συνέπεια ως προς τον επιδιωκόμενο στόχο.Έχοντας διαβάσει το «μνημόνιο εμπιστευτικότητας» μεταξύ των δύο τραπεζών και ταυτόχρονα γνωρίζοντας πως προετοιμάζονται τέτοιες κινήσεις στο εξωτερικό, καταλήγω στο συμπέρασμα πως τόσο η μεθόδευση όσο και ο χρόνος και ο τρόπος με τον οποίο αυτή εξωτερικεύθηκε ήταν λάθος. Είναι δύσκολο να αντιληφθώ πως ενώ συντάσσεται ένα έγγραφο εμπιστευτικότητας με την δέουσα επισημότητα αλλά και την «συμμετοχή» τυπογραφείου στην καλαίσθητη εκτύπωσή του, οι όλες «εμφανείς» διεργασίες δεν ξεκινούν έχοντας σε πρώτη φάση καταλήξει σε παρασκηνιακή συμφωνία. Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε η αγορά δεν αφήνει περιθώρια ότι τα επενδυτικά κεφάλαια αναζητούν deal μεταξύ τραπεζών, ενώ προκρίνεται η λύση της εξυγίανσης και ισχυροποίησης μέσω συγχωνεύσεων. Σίγουρα όμως δεν ήταν προετοιμασμένη για μία τόσο «βαρύγδουπη» άρνηση από πλευράς Άλφα. Μία δήλωση μη αποδοχής της πρότασης της Εθνικής που σε πρώτη φάση δεν αφήνει περιθώρια για επανατοποθέτηση. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Παρά το γεγονός ότι το όλο σκηνικό (βλέπε δηλώσεις συνδικαλιστών Άλφα) θύμιζε συνθήκες «επιθετικής εξαγοράς», είμαι υποχρεωμένος να τονίσω πως η όλη προσέγγιση φάνηκε να ήταν επιφανειακά προετοιμασμένη από πλευράς Εθνικής Τράπεζας. Σε αντίθετη περίπτωση είναι δύσκολο να αντιληφθώ πως υπήρχε περίπτωση η άρνηση της Άλφα να ήταν σε γνώση της διοίκησης της Εθνικής και αυτή να προχώρησε στην δημοσιοποίησή της γνωρίζοντας τις ενδεχόμενες αρνητικές παρενέργειες. Η μόνη περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν θα ίσχυε είναι η όλη προσέγγιση να χρησιμοποιείται ως «δούρειος ίππος» προκειμένου τόσο για την δημιουργία καλύτερων αποτιμήσεων για τις τράπεζες μέσω του κύκλου ανόδου που η σχετική φημολογία αναμένεται να δημιουργήσει, όσο και την «εκβίαση» αντίστοιχων κινήσεων από άλλες τράπεζες που θα αναγκαστούν να αρχίσουν συζητήσεις προς την κατεύθυνση συγχωνεύσεων. Είναι σαφές πως στην περίπτωση θετικής τελικά έκβασης της διαδικασίας συγχώνευσης των Εθνικής και Άλφα, τότε οι υπόλοιπες τράπεζες θα ήταν υποχρεωμένες να ακολουθήσουν προκειμένου να μην αφήσουν αναπάντητη την δεσπόζουσα θέση της μετά την συγχώνευση νέας τράπεζας. Εάν βέβαια υποθέσουμε πως τέτοια προοπτική υπάρχει.

Σε περίπτωση που τελικά η συγχώνευση ολοκληρωθεί σίγουρα μόνον θετικά σχόλια και αναλύσεις θα υπάρξουν. Αν όμως αυτή δεν είναι η τελική έκβαση και ο στόχος ήταν απλά η εκκίνηση των γενικότερων διεργασιών, εκτιμώ πως θα πρόκειται για λάθος που να θίγει σε τελική ανάλυση και την όλη αξιοπιστία της διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας. Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα αστάθειας και αβεβαιότητας η τοποθέτηση διλημμάτων έστω και έμμεσα εκβιαστικών δεν οδηγεί πάντα στις επιθυμητές λύσεις. Όποια και να είναι τα πραγματικά αίτια των εξελίξεων της Παρασκευής το σίγουρο είναι πως την Δευτέρα, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα πρέπει να διατηρήσει τις μετοχές των δύο εμπλεκομένων τραπεζών εκτός διαπραγμάτευσης εκτός και αν κατηγορηματικά η διοίκηση της Άλφα απορρίψει χωρίς περιθώρια επαναδιαπραγμετεύσεων το ενδεχόμενο της συγχώνευσης. Σε κάθε περίπτωση η χρηματιστηριακή αγορά εισέρχεται σε πονηρή φάση και θέλει ιδιαίτερη προσοχή.