Παρακολουθώντας τις ανακοινώσεις αποτελεσμάτων για το 2010 των θυγατρικών δύο κορυφαίων γαλλικών τραπεζών στην Ελλάδα (Εμπορική και Γενική), κάθε παρατηρητής εύλογα αρχίζει συνειρμούς με το… Βατερλό. Οι Γάλλοι φαίνεται ότι πληρώνουν πολύ ακριβά το «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» στον τραπεζικό τομέα, αλλά οι περιπέτειες τους προσφέρονται για να διατυπωθούν ορισμένα καίρια ερωτήματα και για τις ελληνικές τράπεζες. Συνολικά, οι ζημιές της Εμπορικής και της Γενικής ξεπέρασαν τα 1,4 δις. ευρώ το 2010. Αν οι δύο τράπεζες λειτουργούσαν ως ενιαίο σχήμα, θα καταλάμβαναν με μεγάλη άνεση και διαφορά τη θέση του πρώτου σε ζημιές ελληνικού τραπεζικού ομίλου:
n Όπως ανακοίνωσε χθες η Γενική, οι ζημιές του ομίλου διαμορφώθηκαν σε 411 εκατ. ευρώ, σχεδόν τετραπλάσιες σε σχέση με το 2009, ενώ η σημαντική επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος επηρέασε αρνητικά την ποιότητα του δανειακού χαρτοφυλακίου και είχε ως συνέπεια οι προβλέψεις να ανέλθουν στα 415,2 εκατ. ευρώ, αυξημένες σχεδόν κατά τρεις φορές σε σχέση με την προηγούμενη χρήση.
n Νωρίτερα, η διοίκηση της Εμπορικής είχε ανακοινώσει καθαρές ζημίες ύψους 873,5 εκατ. ευρώ για το 2010, με ετήσια αύξηση των προβλέψεων κατά 55,1%. Οι συνολικές προβλέψεις για τη χρήση 2010 ανήλθαν σε 1,021 δις. ευρώ, δηλαδή η Εμπορική έγινε η πρώτη τράπεζα στην Ελλάδα που ξεπέρασε το 2010 το συμβολικό όριο των… δεκαψήφιων προβλέψεων.Η Credit Agricole και η Societe Generale πήραν με μικρή διαφορά χρόνου τον έλεγχο δύο πρώην κρατικών τραπεζών, που δεν ήταν πρότυπα καλής διοίκησης και εδώ και χρόνια έχουν σχηματίσει τεράστιες προβλέψεις για να «καθαρίσουν» τα χαρτοφυλάκιά τους. Μαζί με το «κοστούμι» της κρίσης του 2010, το άθροισμα των συνολικών προβλέψεων οδηγεί σε μια σχεδόν μνημειώδη καταστροφή τραπεζικών κεφαλαίων στην άλλοτε πολλά υποσχόμενη και νυν βαριά ασθενή τραπεζική αγορά της Ελλάδας.Στους τραπεζικούς κύκλους υπάρχουν πολλές θεωρίες για την εξήγηση αυτού του τραπεζικού Βατερλό, άλλες «αθώες», άλλες ελαφρώς ποιο «πονηρές». Δεν είναι της παρούσης να τις αναπτύξουμε, έχει όμως νόημα να τεθεί ένα ερώτημα, που αγγίζει συνολικότερα το τραπεζικό σύστημα και έχει τη σημασία του.Οι… ελληνόφωνες τράπεζες δραστηριοποιούνται ακριβώς στο ίδιο αντίξοο οικονομικό περιβάλλον με τις «γαλλόφωνες» αδελφές τους. Στο ίδιο περιβάλλον, οι μεν πρώτες γράφουν ζημιές και σχηματίζουν προβλέψεις με ρυθμούς πολύ πιο «ήπιους» σε σχέση με τις δύο γαλλικές τράπεζες, όπου οι αριθμοί δείχνουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα «μακελειό», καθώς το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι πολλαπλάσιο από τον αντίστοιχο μέσο όρο στις ελληνικές τράπεζες. Οι διαφορές είναι προφανώς κραυγαλέες και δυσεξήγητες. Αν αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο να είναι οι ελληνικές διοικήσεις τόσο ανώτερες των γαλλικών, ώστε με κάποιο μαγικό τρόπο να καταφέρνουν ακόμη και στη χειρότερη κρίση να προστατεύουν τα χαρτοφυλάκιά τους από τις επισφάλειες, το ερώτημα είναι μήπως τελικά οι ελληνικές τράπεζες αξιοποιούν όλα τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους (και δεν είναι λίγα…) για να εξωραΐζουν τις επιπτώσεις της κρίσης στους ισολογισμούς τους. Πάντως, αν η πραγματική λογιστική εικόνα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι πιο κοντά στις οικονομικές καταστάσεις της Εμπορικής και της Γενικής, παρά σε αυτές των υπολοίπων τραπεζών, ο ύπνος των Ελλήνων τραπεζιτών δεν μπορεί να είναι πολύ ήσυχος τις νύχτες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου