Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Reuters: Oι αγορές ποντάρουν σε διάσωση της Ελλάδας

Η Κομισιόν εμφανίζεται μετριοπαθέστερη σχετικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που καλείται να υλοποιήσει η Αθηνα. Το μέχρι πρότινος βαρύ κλίμα για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας φαίνεται να μεταστράφεται -εν μέρει- την Τρίτη. Παρά τα πολλά και άλυτα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, οι αγορές φαίνεται ότι ποντάρουν τελικά περισσότερο στη διάσωση της Ελλάδας και λιγότερο στην χρεοκοπία της, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, αναφέρει την Τρίτη δημοσίευμα του Reuters από το Βερολίνο. Στο κλίμα αυτό, η ισοτιμία του ευρώ σκαρφάλωσε στο 1,44 έναντι του δολαρίου, που αποτελεί το υψηλότερο σημείο των τελευταίων δύο εβδομάδων. Ο γενικός δείκτης τιμών στο Χρηματιστήριο Αθηνών έκλεισε με μεγάλη άνοδο 5,58% στις 1.309,46 μονάδες, ενώ τα spreads των δεκαετών ομόλογων έπεσαν κάτω από τις 1300 μονάδες βάσης. Νωρίτερα, την εκτίμηση ότι η τρόικα είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση διατύπωσε από τις Βρυξέλλες ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου Ρεν, Αμαντέο Αλταφάζ. Παράλληλα, σύμφωνα με δημοσίευμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζεται μετριοπαθέστερη σχετικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που καλείται να υλοποιήσει η Αθήνα. Αντιλαμβανόμενη τις πολιτικές παραμέτρους, η Κομισιόν έχει προειδοποιήσει ότι η ανάθεση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων της Ελλάδας σε διεθνές όργανο - μία ιδέα που προωθείται από την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο - θα απειλούσε την αίσθηση εθνικής κυριαρχίας της χώρας, αναφέρει σε άρθρο της η διαδικτυακή πύλη euobserver.com. Πάντως, διίστανται οι πληροφορίες σε ότι αφορά την μείωση ή όχι του ΦΠΑ. Η ελληνική πλευρά διαψεύδει το ενδεχόμενο, ενώ πήγες προσκείμενες στη γερμανική κυβέρνηση, τις οποίες επικαλείται το Reuters, αναφέρουν ότι ήδη υπάρχει συμφωνία


Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τα σενάρια που κυκλοφόρησαν, κυβέρνηση και τρόικα βρίσκονται πολύ κοντά στη μείωση των συντελεστών ΦΠΑ από 23% σε 20% και από 13 σε 10% για την αντιμετώπιση της ύφεσης.





--------------------------------------------------------------------------------






31/05/2011
20:23Τελευταία Ενημέρωση 20:23 31/05/2011



Η Κομισιόν εμφανίζεται μετριοπαθέστερη σχετικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που καλείται να υλοποιήσει η Αθήνα

προηγούμενο1 από 1επόμενο

--------------------------------------------------------------------------------

Διαφημίσεις Google

Μάθημα Ανανεώσιμες Πηγές

Πλήρης Κατάρτιση για να Εργαστείτε στις ΑΠΕ! Ενημερωθείτε εδώ.

www.SolarEnergyCourses.com

--------------------------------------------------------------------------------



Σχετικά

AUDIOΟικονομική ενημέρωση

--------------------------------------------------------------------------------

Το μέχρι πρότινος βαρύ κλίμα για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας φαίνεται να μεταστράφεται -εν μέρει- την Τρίτη.



Παρά τα πολλά και άλυτα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, οι αγορές φαίνεται ότι ποντάρουν τελικά περισσότερο στη διάσωση της Ελλάδας και λιγότερο στην χρεοκοπία της, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, αναφέρει την Τρίτη δημοσίευμα του Reuters από το Βερολίνο.



Στο κλίμα αυτό, η ισοτιμία του ευρώ σκαρφάλωσε στο 1,44 έναντι του δολαρίου, που αποτελεί το υψηλότερο σημείο των τελευταίων δύο εβδομάδων.



Ο γενικός δείκτης τιμών στο Χρηματιστήριο Αθηνών έκλεισε με μεγάλη άνοδο 5,58% στις 1.309,46 μονάδες, ενώ τα spreads των δεκαετών ομόλογων έπεσαν κάτω από τις 1300 μονάδες βάσης.



Νωρίτερα, την εκτίμηση ότι η τρόικα είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση διατύπωσε από τις Βρυξέλλες ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου Ρεν, Αμαντέο Αλταφάζ.



Παράλληλα, σύμφωνα με δημοσίευμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζεται μετριοπαθέστερη σχετικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που καλείται να υλοποιήσει η Αθήνα.



Αντιλαμβανόμενη τις πολιτικές παραμέτρους, η Κομισιόν έχει προειδοποιήσει ότι η ανάθεση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων της Ελλάδας σε διεθνές όργανο - μία ιδέα που προωθείται από την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο - θα απειλούσε την αίσθηση εθνικής κυριαρχίας της χώρας, αναφέρει σε άρθρο της η διαδικτυακή πύλη euobserver.com.



Πάντως, διίστανται οι πληροφορίες σε ότι αφορά την μείωση ή όχι του ΦΠΑ. Η ελληνική πλευρά διαψεύδει το ενδεχόμενο, ενώ πήγες προσκείμενες στη γερμανική κυβέρνηση, τις οποίες επικαλείται το Reuters, αναφέρουν ότι ήδη υπάρχει συμφωνία



Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τα σενάρια που κυκλοφόρησαν, κυβέρνηση και τρόικα βρίσκονται πολύ κοντά στη μείωση των συντελεστών ΦΠΑ από 23% σε 20% και από 13 σε 10% για την αντιμετώπιση της ύφεσης.





--------------------------------------------------------------------------------





Η λεπτίνη θεωρείται από ειδικούς ερευνητές ως η κυρίαρχη ορμόνη του ενδοκρινικού μας γιατί ρυθμίζει τα δύο πιο ισχυρά ένστικτα (πείνα και σεξ) που αφορούν την επιβίωση μας ως είδος.

Το 1994 ο Τζέφρι Φρίντμαν ανακάλυψε μια ορμόνη που παίζει κεντρικό ρόλο στην ρύθμιση των αποθεμάτων ενέργειας στο σώμα μας. Την ονόμασε Λεπτίνη από την ελληνική λέξη λεπτός γιατί πίστευε ότι η αυτή του η ανακάλυψη θα οδηγούσε στη θεραπεία της παχυσαρκίας.Σήμερα γνωρίζουμε ότι η συγκεκριμένη ορμόνη ρυθμίζει το αίσθημα της πείνας, ενώ σύμφωνα με νέα δεδομένα επηρεάζει ενεργά και την σεξουαλική μας συμπεριφορά. Το ρητό «ο έρωτας περνάει από το στομάχι» έχει πια μια οριστική επιστημονική επιβεβαίωση! Η λεπτίνη παράγεται από τον λιπώδη ιστό. Ο βασικός της ρόλος είναι να στείλει σήμα στον εγκέφαλο μας ότι προσλάβαμε αρκετή τροφή και υπάρχουν επαρκή αποθέματα λίπους. Σε αντίθεση με αυτά που πιστεύαμε παλαιότερα, δεν είναι ο εγκέφαλος που ρυθμίζει τις δύο αυτές λειτουργίες (σεξ και πείνα) σε ορμονικό επίπεδο, αλλά η λεπτίνη που δίνει την αντίστοιχη εντολή στον εγκέφαλο και αυτός με την σειρά του μεταφέρει το μήνυμα στα υπόλοιπα συστήματα.Η διατροφική αλλά και η σεξουαλική μας συμπεριφορά είναι άμεσα συνδεδεμένες ορμονικά μεταξύ τους, μέσω της λεπτίνης. Η λεπτίνη θεωρείται από ειδικούς ερευνητές ως η κυρίαρχη ορμόνη του ενδοκρινικού μας γιατί ρυθμίζει τα δύο πιο ισχυρά ένστικτα (πείνα και σεξ) που αφορούν την επιβίωση μας ως είδος.
Η Κυρίαρχη Ορμόνη
Όπως τα ενεργειακά αποθέματα ρυθμίζουν την οικονομία και την πολιτική του πλανήτη μας, έτσι και το ανθρώπινο σώμα ρυθμίζει την λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος με βάση τα αποθέματα ενέργειας που διαθέτει.Μόλις πενήντα με εκατό χρόνια πριν, η τροφή ήταν σχετικά σπάνια και διαθέσιμη σε μικρές ποσότητες. Είναι λοιπόν αναπόφευκτο το σώμα μας να λειτουργεί καλύτερα υπό συνθήκες μειωμένης πρόσληψης τροφής. Αυτός είναι και ο λόγος που η μείωση της πρόσληψης τροφής βελτιώνει όλους του δείκτες υγείας και αυξάνει τον μέσο όρο ζωής.
Λεπτίνη και Γονιμότητα
Σε ένα περιβάλλον που σπανίζει η τροφή, τα αποθέματα ενέργειας είναι ο βασικός ρυθμιστής για την λειτουργία του οργανισμού σε πολλαπλά επίπεδα. Αν το σώμα μας δεν έχει επαρκή αποθέματα ενέργειας δεν μπορεί να διασφαλίσει την επιβίωση και το μεγάλωμα παιδιών. Σε μια τέτοια περίπτωση το ενδοκρινικό μας σύστημα αποτρέπει την τεκνοποίηση μέχρι την αποκατάσταση των ενεργειακών αποθεμάτων.Η διακοπή της εμμήνου ρήσεως και η υπογονιμότητα είναι συχνό φαινόμενο σε αθλήτριες, χορεύτριες και σε άτομα με πολύ χαμηλά επίπεδα σωματικού λίπους.
Η υπογονιμότητα όμως δεν αφορά μόνο τα άτομα που έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα λεπτίνης αλλά και αυτά που έχουν πολύ υψηλές τιμές. Στην περίπτωση που έχουμε πολύ υψηλές τιμές εμφανίζεται αντίσταση στην λεπτίνη. Ο εγκέφαλος μας δεν αντιδρά καθόλου ή μειωμένα σε αυτήν και λειτουργεί σαν να μην έχουμε καθόλου λίπος στο σώμα μας, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Η ανακάλυψη της Λεπτίνης
Η λεπτίνη ανακαλύφθηκε το 1994 σε πειράματα με παχύσαρκα ποντίκια. Ο Φρίντμαν Παρατήρησε ότι τα συγκεκριμένα ποντίκια δεν είχαν αυτή την ορμόνη και όταν τους την χορήγησε άρχισαν να χάνουν βάρους και έγιναν φυσιολογικά. Όταν ανακοινώθηκε η ανακάλυψη της, η λεπτίνη έγινε διάσημη με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Αρχικά όλοι νόμισαν ότι η χορήγηση της θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα της παχυσαρκίας μια για πάντα.Ξεκίνησαν λοιπόν να γίνονται μετρήσεις σε παχύσαρκα και φυσιολογικά άτομα. Οι ερευνητές ανέμεναν να εντοπίσουν σημαντικά χαμηλότερες τιμές λεπτίνης στα παχύσαρκα άτομα.Τα αποτελέσματα όμως ήταν αντίθετα του αναμενόμενου. Οι τιμές λεπτίνης σε αυτά τα άτομα ήταν σημαντικά αυξημένες.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Το μήνυμα που στέλνει η λεπτίνη στο εγκέφαλο είναι ότι οι αποθήκες του λίπους είναι γεμάτες, το σώμα μας έχει αποθέματα ενέργειας και δεν χρειάζεται άλλη τροφή, ενώ αυξάνει παράλληλα την σεξουαλική επιθυμία. Ένα γεύμα που ευθυγραμμίζεται με το μεταβολικό μας προφίλ αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας και βελτιώνει την σεξουαλική επιθυμία.Όταν όμως η διατροφή μας δεν ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες του οργανισμού μας συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, τα επίπεδα ενέργειας μειώνονται σημαντικά, έχουμε υπνηλία ή εκνευρισμό και αν αυτό συμβαίνει σε χρόνια βάση μειώνεται και η γονιμότητα.Οι επεξεργασμένες τροφές μας επιτρέπουν να καταναλώνουμε πολλές θερμίδες με μικρή ποσότητα τροφής και αυξάνουν την παραγωγή λεπτίνης πέρα από το φυσιολογικό.Ο εγκέφαλος μας προσαρμόζεται ώστε να λειτουργεί με υψηλότερες τιμές λεπτίνης στο αίμα, μειώνει την ανταπόκριση του στο σήμα της λεπτίνης και σιγά-σιγά σταματάει να ανταποκρίνεται σε αυτό ερέθισμα.Αναπτύχθηκε αντίσταση στη λεπτίνη. Ο εγκέφαλος δεν ακούει πια τις εντολές αυτής της ορμόνης.
Υπογονιμότητα
Υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα συνήθως εμφανίζουν τιμές λεπτίνης που είναι 10 και 20 φορές πάνω από το φυσιολογικό. Έχουν αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη. Σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας αυτό συνδέεται με υπογονιμότητα και διαταραχές του κύκλου.Σε αυτές τις περιπτώσεις η απώλεια βάρους και η πτώση των επιπέδων της λεπτίνης συνδέεται με αυξημένη γονιμότητα και πιθανότητα σύλληψης. Τα επίπεδα της λεπτίνης φαίνεται να συνδέονται όχι μόνο με την γονιμότητα της γυναίκας αλλά και με την ποιότητα του ανδρικού σπέρματος.Ο σύγχρονος τρόπος ζωής φαίνεται να έχει αλλοιώσει ριζικά την ορμονική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού και ότι είναι η βασική αιτία πίσω από το πρόβλημα υπογονιμότητας που ταλαιπωρεί σήμερα ένα στα 5 ζευγάρια.Η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει βοηθήσει και βοηθάει πολλά ζευγάρια αλλά και αυτή η λύση αρκετές φορές αποτυγχάνει ή είναι απαραίτητες πολλαπλές και ψυχοφθόρες προσπάθειες μέχρι την επίτευξη εγκυμοσύνης.Όσο πιο έντονη η μεταβολική διαταραχή της λεπτίνης τόσο πιο δύσκολη καθίσταται η επίτευξη εγκυμοσύνης με φυσικό ή τεχνητό τρόπο. Ερευνητές στο Χάρβαρντ και αλλού μελετούν την χορήγηση λεπτίνης σε αδύνατες γυναίκες με χαμηλά επίπεδα λεπτίνης.Η πλειοψηφία όμως των γυναικών με προβλήματα υπογονιμότητας έχουν περίσσια λεπτίνης και λίπους. Στην δεύτερη περίπτωση μόνο η επαναφορά του μεταβολισμού όσο πιο κοντά γίνεται σε μια φυσιολογική και υγιή κατάσταση μπορεί να αυξήσει ή να επαναφέρει την γονιμότητα.Όσο περισσότερο κατανοούμε την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο για την καλή υγεία.

Η ΕΚΤ «καίει» τις ελληνικές τράπεζες!

Οι προτεραιότητες των κεντρικών τραπεζιτών της Φραγκφούρτης στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης αρχίζουν πλέον να γίνονται ενοχλητικά καθαρές: πρώτο τους μέλημα είναι να περισώσουν ό,τι μπορούν από τα κεφάλαια των ευρωπαϊκών τραπεζών όταν έλθει η ώρα της (αναπόφευκτης) αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ενώ αφήνουν τις ελληνικές τράπεζες στη... λεπίδα του κουρέα! Ο Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, Ιταλός κεντρικός τραπεζίτες, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ και από τις πιο σκληρούς πολέμιους κάθε σκέψης για άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, αποκάλυψε χθες, μιλώντας στους “Financial Times”, την πρόθεση της διοίκησης της ΕΚΤ να εμπλέξει όσο περισσότερο γίνεται τις ελληνικές τράπεζες στο νέο «πακέτο» χρηματοδότησης της Ελλάδας για το 2012-2013, ενώ από τις ευρωπαϊκές θα ζητηθούν οι μικρότερες δυνατές «θυσίες».Αποκαλύπτοντας το σχέδιο της ΕΚΤ για το νέο «πακέτο» χρηματοδότησης της Ελλάδας, στόχος του οποίου θα είναι να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας το 2012-2013, ο Ιταλός τραπεζίτης τόνισε ότι θα χρειασθούν 60-70 δισ. ευρώ νέων χρηματοδοτήσεων. Τα μισά από αυτά (30 δισ. ευρώ) θα έλθουν από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Από τα υπόλοιπα 30 δισ. ευρώ, τα 15 θα κληθεί να εξασφαλίσει η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, με ιδιωτικοποιήσεις και τιτλοποιήσεις μελλοντικών εσόδων από την περιουσία της. Τι θα γίνει, όμως, με τα άλλα 15 δισ. ευρώ (τουλάχιστον) που θα πρέπει να προέλθουν από τις τράπεζες που ήδη κατέχουν ελληνικά ομόλογα; Μια δίκαιη λύση θα ήταν να δεσμευθούν ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες ότι θα ανανεώσουν ομόλογα που θα λήγουν την περίοδο 2012-2013, δεσμεύοντας κεφάλαια σε νέους τίτλους, σύμφωνα με τα σημερινά ποσοστά συμμετοχής τους στο ελληνικό χρέος. Υπενθυμίζεται ότι ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες κρατούν 100 από τα 330 δισ. ευρώ του χρέους μας. Οι τοποθετήσεις είναι μοιρασμένες πλέον εξίσου, με 50 δισ. ευρώ στις ελληνικές και άλλα τόσα στις ευρωπαϊκές.Στο σημείο αυτό, όμως, ο Σμάγκι κάνει την έκπληξη: λέει ότι θα ζητηθεί «κυρίως» από τις ελληνικές τράπεζες να αναχρηματοδοτήσουν (roll over) ελληνικά ομόλογα που θα λήγουν, ενώ ένα μέρος των δανειακών αναγκών θα καλυφθεί με εκδόσεις εντόκων, οι οποίες ως γνωστόν καλύπτονται στο μεγαλύτερο μέρος τους πάλι από τις ελληνικές τράπεζες.
Συμπέρασμα; «Θυσίες» θα ζητήσει η ΕΚΤ από τους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας, που άλλωστε ευθύνονται για τη σημερινή κρίση, αφού στο παρελθόν μοίραζαν αφειδώς πιστώσεις στην Ελλάδα για να επωφελούνται από τη διαφορά ελληνικών και γερμανικών επιτοκίων. Όμως, η μεγαλύτερη «θυσία» θα ζητηθεί από τις ελληνικές τράπεζες, ενώ ουσιαστικά οι ευρωπαϊκές επιδιώκεται να μείνουν στο απυρόβλητο.Έχουν περιθώριο οι Έλληνες τραπεζίτες να αντιδράσουν σε αυτή την «αδικία»; Μάλλον όχι και αυτό γνωρίζει καλά η ΕΚΤ, γι’ αυτό και δεν διστάζει να προαναγγείλει ότι το μεγαλύτερο «φορτίο» του νέου χρηματοδοτικού «πακέτου» θα πέσει στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες ούτε μπορούν (για προφανείς λόγους) να αρνηθούν χρηματοδότηση του κράτους στο οποίο εδρεύουν, ούτε έχουν πολλά περιθώρια να προβάλλουν αντιρρήσεις στην ΕΚΤ, τη στιγμή που η ίδια η ύπαρξή τους εξαρτάται από τις χρηματοδοτήσεις που τους δίνει η Φραγκφούρτη.Όμως, αυτή η άνιση κατανομή των βαρών δημιουργεί εντονότατα προβλήματα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Σε μια περίοδο όπου πιέζεται αφόρητα από την ΕΚΤ για να μειώσει την εξάρτησή του από τις χρηματοδοτήσεις της, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα είναι υποχρεωμένο να συνεχίσει να δεσμεύει μεγάλου ύψους κεφάλαια (15; 20 δισ. ευρώ;) για την αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους. Άρα, η επιστροφή κεφαλαίων στην ΕΚΤ θα γίνει πιο δύσκολη και για να την πετύχουν οι τραπεζίτες θα χρειασθεί να «πετσοκόψουν» πολύ πιο άγρια τις πιστώσεις που προσφέρουν (;) σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Επιπλέον, όμως, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα βρεθεί, αν περάσει η λύση που περιγράφει ο Σμάγκι, με μεγάλη έκθεση στα ελληνικά ομόλογα το 2013. Δηλαδή, ακριβώς στη χρονική στιγμή που θα ενεργοποιείται ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, ο οποίος θα περιλαμβάνει και τη διαδικασία ελεγχόμενης χρεοκοπίας, με «κούρεμα» των πιστωτών. Υπολογίζεται ότι από τα 50 δισ. ευρώ ομολόγων που κατέχουν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες τα μισά περίπου θα λήξουν μέχρι το τέλος του α’ εξαμήνου του 2011. Αντί να πάρουν τα χρήματά τους πίσω, οι τράπεζες θα υποχρεωθούν να αγοράσουν νέα ομόλογα, αξίας 15 δισ. ευρώ. Με τον τρόπο αυτό, θα βρεθούν και το 2013 με ένα ογκώδες χαρτοφυλάκιο ελληνικών ομολόγων, υποψήφιων για βαθύ «κούρεμα».Αυτές οι τελευταίες εξελίξεις αποκαλύπτουν ίσως πώς πραγματικά παίζεται στο τραπεζικό παρασκήνιο το παιχνίδι με το ελληνικό χρέος: η ΕΚΤ στην πραγματικότητα δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει την παραμικρή πιθανότητα να εξυπηρετήσει το ογκώδες χρέος της και σπεύδει να λάβει μέτρα που θα προστατεύσουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, έστω και αν μεταφέρουν δυσβάστακτα βάρη στο ελληνικό και, κατ’ επέκταση, στην πραγματική οικονομία της χώρας που υποτίθεται ότι η τρόικα προσπαθεί να διασώσει. Οι μάσκες στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους πέφτουν, η αποτυχία της στρατηγικής των διασώσεων περιφερειακών οικονομιών, που είναι στην πραγματικότητα μια στρατηγική διάσωσης τραπεζών, αρχίζει να φαίνεται καθαρά στον ορίζοντα. Όλοι κινούνται πλέον με γνώμονα το «ο σώζων εαυτόν, σωθήτω», αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις προτεραιότητα για διάσωση έχουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι οι «φτωχοί συγγενείς» τους στην κατεστραμμένη οικονομικά Ελλάδα.

Γιατί η Ελλάδα δεν(;) θα κηρύξει στάση πληρωμών

Ποτέ μην κάνεις σήμερα ό,τι μπορείς να αναβάλεις για αύριο... Πολλοί στις αγορές και τα ΜΜΕ κατηγορούν την Ε.Ε. ότι ακριβώς αυτό κάνει αφήνοντας εκτεθειμένη την Ελλάδα, ένα χρόνο αφότου έγινε η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που έλαβε οικονομική στήριξη. Οι αγορές έχουν συμπεράνει ότι η Ελλάδα δεν θα κατορθώσει ποτέ να αποπληρώσει το χρέος των 327 δισ. ευρώ, το οποίο ήδη αντιστοιχεί σχεδόν στο 150% του ΑΕΠ της.Οι αγορές προεξοφλούν αναδιάρθρωση χρέους σε περίπου ένα χρόνο, παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις από Αθήνα, Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη. Το κόστος ασφάλισης ελληνικών ομολόγων έναντι πτώχευσης (CDS) έχει εκτιναχθεί και οι αποδόσεις των διετών ομολόγων έφθασαν την περασμένη εβδομάδα το ιλιγγιώδες 27%, τριπλάσιο από τα αντίστοιχα ουκρανικά και νιγηριανά.Αξίζει, ωστόσο, τον κόπο να εξετάσουμε τέσσερις βάσιμους οικονομικούς λόγους –και έναν πιο αβάσιμο πολιτικό– για την αναβολή μιας ίσως αναπόφευκτης διαγραφής, έστω κι αν αυτό σημαίνει να δοθούν στην Αθήνα επιπλέον δάνεια των 110 δισ. ευρώ που έχουν ήδη συμφωνηθεί. Πρώτον, η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε μια στάση πληρωμών γιατί δεν έχει πρωτογενές πλεόνασμα και η οικονομία της βρίσκεται ακόμα σε βαθιά ύφεση. Δεν μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς της χωρίς πιστώσεις, από τις οποίες θα είναι αποκομμένη για χρόνια.
Δεύτερον, άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, μεταξύ των οποίων η ΕΚΤ, χρειάζονται χρόνο για να ενισχύσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια και να μειώσουν την έκθεσή τους πριν αναλάβουν απώλειες από ελληνικά ομόλογα που κατέχουν.Τρίτος λόγος καθυστέρησης και αναζήτησης εναλλακτικής λύσης στην αναδιάρθρωση είναι η ζημία στη φήμη ολόκληρης της Ευρωζώνης. Είτε η ελληνική αναδιάρθρωση ονομασθεί «ανασχεδιασμός» είτε «εκούσια ανταλλαγή ομολόγων», θα θεωρηθεί ευρέως ως στάση πληρωμών. Αυτό αυτομάτως θα θέσει όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης στη γραμμή του πυρός, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας, τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας της περιφέρειας, που εφάρμοσε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομικές περικοπές για να μείνει εκτός κινδύνου.
Τέταρτος λόγος είναι πως αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών, οι διεθνείς επενδυτές θα χάσουν το πλεονέκτημα που τους παρέχει το πρόγραμμα λιτότητας Ε.Ε.-ΔΝΤ επί των ελληνικών δημοσιονομικών και οικονομικών αλλαγών. Παρά το έλλειμμα εσόδων που προκάλεσαν η συρρίκνωση της οικονομίας και η χρόνια φοροδιαφυγή, η Αθήνα πέτυχε μια γιγάντια δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 7% κατά το πρώτο έτος του προγράμματος.Όσο για τον πολιτικό λόγο; Για τους πολιτικούς, η καλύτερη στιγμή να πουν στους ψηφοφόρους τους ότι κάποια από τα δισεκατομμύρια που δάνεισαν στην Ελλάδα δεν θα επιστραφούν ποτέ είναι πάντα μετά τις εκλογές. Γερμανία και Γαλλία είναι οι μεγαλύτεροι πιστωτές. Η Γαλλία έχει προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές στα μέσα του 2012, ενώ οι επόμενες γενικές εκλογές στη Γερμανία είναι τον Σεπτέμβριο του 2013. Ακριβώς, δηλαδή, τότε που θα ισχύσει ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης, με τους ιδιώτες επενδυτές πιθανόν να συμμετέχουν. Εξ ου και οι Γερμανοί ηγέτες έχουν καταστήσει σαφές ότι η όποια αναδιάρθρωση πριν από τα τέλη του 2013 αποκλείεται...

Οι μαζικές αναλήψεις καταθέσεων και τα «τεχνικά προβλήματα» των τραπεζών

Για ακόμη μια φορά την προηγούμενη εβδομάδα αποδείχθηκε ποιο πραγματικά είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας, όπου και φυσικά αναφερόμαστε στους πολιτικούς και τον τρόπο που συνεχίζουν να λειτουργούν αυτοί.Παρακολουθώντας λοιπόν κανείς τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας βλέπει, έναν υπουργό οικονομικών να δηλώνει την προηγούμενη Δευτέρα ότι τα ρευστά διαθέσιμα της χώρας φτάνουν μέχρι τα μέσα Ιουλίου, την επόμενη ημέρα την κα Δαμανάκη να δηλώνει τα γνωστά περί επιστροφής της χώρας στη Δραχμή και το "κερασάκι στην τούρτα" να είναι το περιβόητο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με το γνωστό και αναμενόμενο αποτέλεσμα – φιάσκο. Φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω, απλά η χώρα να βουλιάζει ακόμη μια φορά στην οικονομική και όχι μόνο κατάθλιψη, η οικονομική δραστηριότητα κάθε μορφής να παραλύει και το χειρότερο ίσως από όλα να σημειώνονται μαζικές αναλήψεις καταθέσεων, οι οποίες σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες άγγιξαν τα 1,2 με 1,3 δις ευρώ.Έτσι λοιπόν οι καταθέτες για ακόμη μια φορά τρομοκρατημένοι (απόλυτα λογικό) από όλα όσα γράφονταν, ακούγονταν και το χειρότερο από όλα όσα δηλώνονταν από τους ίδιους του πολιτικούς, έσπευδαν στις τράπεζες να τραβήξουν τις αποταμιεύσεις τους, υπό το βάρος ενός "μίνι" πανικού.Μάλιστα οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα έντονο στην επαρχία, ενώ οι αναλήψεις ήταν κυρίως από ανθρώπους – νοικοκυριά με μικρές καταθέσεις. Επίσης, κάτι το οποίο όμως δεν έχει εξακριβωθεί, ήταν ότι συγκεκριμένη μεγάλη τράπεζα έδωσε εντολή να διακοπούν οι αναλήψεις, με τους εργαζομένους να επικαλούνται τεχνικά προβλήματα (κατ' εντολή της διοίκησης της τράπεζας). Την ίδια ώρα μαζικές αναλήψεις σημειώθηκαν από ΑΤΜ τραπεζών κατά τη διάρκεια και του Σαββατοκύριακου.
Ειλικρινά δεν ξέρουμε αν όλα αυτά τα "πολιτικά ευτράπελα" που συνέβησαν ήταν στημένα, πράγμα και το πιο πιθανό, είτε για να πιέσουμε την κοινή γνώμη να αποδεχθεί τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα, είτε για πιέσουμε έμμεσα τους ξένους εταίρους ότι πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στην εφαρμογή την φορολογικής πολιτικής, είτε, το "κλασσικό", τα πολιτικά κόμματα να προσπαθήσουν να κερδίσουνε την εντυπώσεις. Ένα όμως είναι το σίγουρο, ότι όλα αυτά είναι απλά απαξιωμένες πολιτικές στρατηγικές των προηγούμενων δεκαετιών, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αρμόζουν στην κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.Θα λέγαμε λοιπόν ότι όλα αυτά τα οποία γίνονται, σε συνδυασμό και με την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και τα νέα μέτρα που έρχονται (όπως οι μειώσεις του αφορολόγητου, οι νέοι φόροι κτλ), οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερο οικονομικό αδιέξοδο.Έτσι λοιπόν τους επόμενους μήνες είναι σίγουρο ότι όλοι θα συζητάμε για μια μεγαλύτερη υστέρηση των εσόδων, την περεταίρω αύξηση της ανεργίας, τα νέα λουκέτα στην αγορά, τα οποία το ΥΠΟΙΚ, σε μια "οικονομική πολιτική για νόμπελ", θα προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει με νέα μέτρα που ως βάση θα έχουν την περαιτέρω μείωση των αποδοχών (είτε άμεση είτε έμμεση) του δημόσιου, αλλά και το ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα θα τολμούσαμε να πούμε ότι ένας από τους μεγάλους στόχους έτσι και αλλιώς είναι να ισοπεδωθούν τα εργασιακά δικαιώματα, λες και οι εργαζόμενοι είναι που φταίνε για την κρίση της χώρας).
Μάλιστα απορία μας είναι τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες, όταν το ΥΠΟΙΚ δε θα μπορεί να περικόψει άλλο τις δημόσιες επενδύσεις (από όπου και σχεδόν αποκλειστικά προέρχεται η μείωση του ελλείμματος η οποία σημειώθηκε τους προηγούμενους μήνες), όταν και θα βρεθεί πλέον μπροστά στο απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αλλά ξεχάσαμε, τότε θα επιλεγεί η απόλυση περίπου 80.000 με 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, ως η μοναδική λύση του προβλήματος, θυμίζοντας, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο σχόλιο, το τι συνέβη στην Ρουμανία, πριν από αρκετούς μήνες.
Τέλος, παρατηρώντας κανείς τον τρόπο που λειτουργούν οι πολιτικοί, κανείς δε μπορεί να αποκλείσει ότι θα έλθει εκείνη η ημέρα, στον απόηχο πάλι κάποιων τραγικών δηλώσεων ή κάποιου εσφαλμένου πολιτικού χειρισμού, που το φαινόμενο των μαζικών αναλήψεων θα μπορούσε να γίνει μη διαχειρίσιμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ GRAND PRIX ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ

Το κίνημα της πλατείας είναι πρω­ταρχικά κίνημα διαμαρτυρίας. Η ελληνική κοινω­νία είναι πιο μπροστά από αυτό. Είναι έτοιμη για ένα κίνημα εξουσίας, αρκεί να γεννηθεί με όρους μαζικής λαϊκής εμπιστοσύνης και συμμετοχής.

Του Δημήτρη Καζάκη
Οικονομολόγου – Αναλυτή
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

«Είμαστε αποφασισμέ­νοι να σώσουμε τη χώρα», φέρεται να είπε ο πρωθυπουρ­γός στο Υπουργικό Συμβούλιο της Δευτέρας. Αυτό, ύστερα απ’ όλα όσα πέρασε η χώρα και ο λαός τον τελευ­ταίο χρόνο, μόνο σαν απειλή μπορεί να εκληφθεί.Ναι, κύριοι, είναι αποφασισμένοι να μας σώζουν, τόσο η κυβέρνηση όσο και τα αφεντικά της εντός και εκτός Ελλάδας, μέχρις ότου δεν αφή­σουν πέτρα πάνω σε πέτρα. Εδώ και μήνες, πριν καν μας επιβληθεί το μνη­μόνιο και ο «μηχανισμός στήριξης», λέμε και ξαναλέμε ότι η Ελλάδα και ο λαός της βρίσκονται μπροστά στη μεγαλύτερη απειλή που έχουν αντι­μετωπίσει ποτέ στην ιστορία τους. Κι αυτή η απειλή είναι ικανή να αφανί­σει τη χώρα, να την αφήσει σε ερεί­πια χωρίς καμιά δυνατότητα ανοικο­δόμησης.
Καταστροφικές επιλογές
Όμως οι θιασώτες της «διαρθρωτι­κής προσαρμογής» τίποτε δεν ξέχα­σαν και τίποτε δεν έμαθαν. Λες και ζούμε ένα διαρκές déjà vu. Τα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά. «Δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη πολιτική», δήλω­σε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ το βρά­δυ της Δευτέρας ο υπουργός Οικο­νομικών και ανήγγειλε για μια ακόμη φορά ότι χωρίς την εκταμίευση της 5ης δόσης τον Ιούνιο η χώρα θα πάει σε στάση πληρωμών. Τα ταμειακά δι­αθέσιμα της χώρας φθάνουν έως τα μέσα Ιουλίου, μετά δεν θα μπορούν να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις και η χώρα «κατεβάζει ρολά», τόνισε. Σημείωσε, δε, ότι όποιος κι αν ήταν υπουργός Οικονομικών στη θέση του, θα ακολουθούσε την ίδια πολιτική.
Αλήθεια, τι χρειάζεται να πάθει ακόμη η χώρα για να αρχίσουμε να συζητάμε ριζικά διαφορετικές πο­λιτικές προτάσεις; Πόσες καταστροφές πρέπει να υποστούμε; Πού πρέπει να καταλήξουμε; Υπάρχει κάποιο κα­τώτερο όριο, κάποια «κόκκινη γραμ­μή» ή όχι; Όσοι σήμερα χαρακτηρίζουν ως «καταστροφή» πολιτικές προτάσεις που πάνε κόντρα στη λογική του μνη­μονίου, της Ε.Ε., του ευρώ και του ΔΝΤ, εξαργυρώνουν επιταγές μεταφορικά και κυριολεκτικά. Δεν τους καίγεται καρφί για τη χώρα και τον λαό της, που στη συνείδησή τους τα έχουν πουλή­σει προ πολλού. Γιατί λοιπόν να αντιταχτούν σήμερα σ’ αυτό που γίνεται;Ωστόσο, το πρωτοφανές θράσος και η προσωπική αποκτήνωση που απαιτείται σήμερα για να υποστηρίξει κα­νείς τις ίδιες καταστροφικές επιλογές, επιτρέπει στους κυβερνώντες να εί­ναι εξαιρετικά κυνικοί. Να τι ομολόγη­σε στην ομιλία του στον ΣΕΒ (24/5) ο υπουργός Οικονομικών: «Πριν από έναν χρόνο, αυτή την εποχή, στο υπουργείο Οικονομικών αγωνιούσαμε, αν 15 κυβερνήσεις στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης θα κατάφερναν να πείσουν τα Κοινοβούλιά τους, εγκαίρως, για να πληρωθεί στην Ελλάδα η πρώτη δόση του πρωτοφανούς δανείου των 80 δισ. ευρώ συν τα 30 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ. Χρήματα που χρειαζόμασταν για να μην κηρύξουμε στάση πληρωμών. Χρήματα που χρειαζόμασταν για να αποπληρώ­σουμε ένα ομόλογο, που έληγε εκείνη την εποχή και, αν δεν το αποπληρώνα­με, η χώρα απλώς θα πτώχευε και δεν θα μπορούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, δη­μόσιες υπηρεσίες. Πράγματα που νομί­ζαμε ότι η Ελλάδα τα είχε ξεχάσει, πριν από πολλά χρόνια. Τους μήνες που εί­χαν περάσει, είχε γίνει μια προσπάθεια να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταί­ρους μας, μέσα από τις δικές μας πρά­ξεις, για την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού, που δεν υπήρχε μέχρι τό­τε στην Ευρώπη, για να στηρίξει οικο­νομίες σε δυσκολία. Ένας μηχανισμός που έγινε, κατ’ αρχάς, για την Ελλάδα, στη συνέχεια διαμορφώθηκε και για τις υπόλοιπες χώρες και με τις πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλί­ου, θεσμοθετήθηκε και η μονιμότητά του, μετά το 2013».
Προσέξτε τι παραδέχεται ο κ. Παπακωνσταντίνου:
Τα χρήματα του μηχανισμού στήρι­ξης ήταν εξαρχής αναγκαία για να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τα δανει­κά, δηλαδή τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα, και όχι για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις.
Μισθούς και συντάξεις δεν θα εί­χε να πληρώσει το κράτος μόνο αν κήρυττε επίσημη πτώχευση. Κι αυτό γι­ατί; Διότι ο κ. Παπακωνσταντίνου και η παρέα του είναι πρόθυμοι να δώσουν τα πάντα στους δανειστές του κράτους. Μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδό­ματα, δημόσιες υπηρεσίες. Κάτι που ήδη συμβαίνει με το μνημόνιο. Ούτε που τους περνά από το μυαλό ότι πτώ­χευση μπορεί να σημαίνει πως χάνουν οι δανειστές.Τους μήνες που προηγήθηκαν του μνημονίου, δηλαδή όλη την περίο­δο που μας έλεγαν ότι θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας, η όλη πρεμούρα της κυβέρνησης ήταν να πείσει του «Ευρω­παίους εταίρους» να δημιουργηθεί ο μηχανισμός στήριξης με σκοπό να στη­ρίξει «οικονομίες σε δυσκολία». Δηλα­δή να εγγυηθεί τα λεφτά των κερδο­σκόπων και των τοκογλύφων.
Αυτό που ενδιέφερε από την αρ­χή τον κ. Παπακωνσταντίνου, τον κ. Παπανδρέου και τη λοιπή παρέα δεν ήταν τι θα γίνει με την ελληνική οικονομία, ούτε ποια θα είναι η τύχη της Ελλά­δας, αλλά πώς θα εξυπηρετήσουν εκείνες τις δυνάμεις που ήθελαν να εξανα­γκάσουν την ευρωζώνη να αποκτήσει μόνιμο μηχανισμό χρεοκοπιών. Ποιες ήταν αυτές οι δυνάμεις; Μα προφανώς αυτές που κερδίζουν ασύστολα από τη διαχείριση των χρεών και την κερδο­σκοπία με ομόλογα και παράγωγα στις αγορές.
Με λίγα λόγια, τι ομολογεί εδώ ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ότι ο ίδιος και η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι σε δια­τεταγμένη υπηρεσία, εντεταλμένοι να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των πιο αδίστακτων και κερδοσκοπικών δυνάμεων της αγοράς. Γι’ αυτό και δεν ιδρώ­νει το αυτί τους. Δεν τους αφορά ο δωσιλογισμός που διαπράττουν. Πατρίδα γι’ αυτούς δεν είναι παρά ένα ωραίο οικόπεδο σε μια προνομιακή γωνιά της διεθνούς οικονομίας και πολιτικής που μπορεί να εκποιηθεί εύκολα και γρή­γορα προς όφελος των παγκοσμιοποιημένων αγορών του κεφαλαίου. Τώρα αν υπάρχουν και 11 εκατομμύρια παρεί­σακτοι, αυτοί πολύ γρήγορα θα κατα­ντήσουν σαν τη νομαδική φτωχολογιά που ξεβράζει η θάλασσα στις ακτές της Ελλάδας.
Ανήκομεν στις αγορές
Άλλωστε η χώρα δεν ανήκει στον λαό της. Μας το διαβεβαιώνει και η Αριστερά αυτό. Ανήκει στο κεφάλαιο, στις αγορές, στην «Ευρώπη» και γενικά στη Δύση. Γι’ αυτό και ο Έλληνας εργάτης, ο Έλληνας εργαζόμενος πρέπει να ταυ­τίζεται με τον ξεριζωμένο και εξαθλι­ωμένο μετανάστη που σέρνεται από χώρα σε χώρα σε αναζήτηση του επι­ούσιου. Κι επομένως ο ελληνικός λαός πρέπει να εθιστεί μόνιμα στην ιδέα ότι σαν πολίτης της Ευρώπης και του κό­σμου δεν έχει κανένα δικαίωμα στον τόπο του, στις ρίζες του, στην ίδια του την πατρίδα. Μπορεί ελεύθερα να πα­ρηγορείται με τις πανάρχαιες καταγω­γές της, να τη νοσταλγεί, όπως κάνου­με με το χωριό του παππού και της για­γιάς, αλλά δεν μπορεί να τη διεκδικεί. Δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να πιστέψει ότι μπορεί να την κερδίσει. Πατρί­δα την εποχή των ανοιχτών συνόρων για το κεφάλαιο και την εργασία; Αν είναι δυνατόν! Πώς τολμάτε! Τι σημα­σία έχει αν δημοκρατία και ελευθερία δεν νοείται χωρίς την ανάδειξη του ερ­γαζόμενου λαού σε αφέντη του τόπου του; Τι σημασία έχει αν η εργατική τάξη είναι αδύνατον να συγκροτηθεί ως τέ­τοια χωρίς να αναπτύσσει πανεθνικούς δεσμούς, χωρίς να διεκδικεί το έθνος της; Τι σημασία έχουν όλα αυτά, όταν σήμερα έχουμε ακόμη και την ίδια την Αριστερά να εγγυάται την ελευθερία κίνησης κεφαλαίου και εργασίας διεκ­δικώντας ανοιχτά σύνορα; Ξεχάστε τα κινήματα των αμέτρητων ηρώων και μαρτύρων για την εθνική και κοινωνι­κή απελευθέρωση. Σήμερα προέχουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, η επικερδής συμμετοχή στο πιο απολυταρχικό οικο­δόμημα που γνώρισε η Ευρώπη από την εποχή του Χίτλερ.Ποιος νοιάζεται για τη μικρή Ελλαδίτσα; Νοιάστηκε ποτέ η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία που τη λεηλατεί επί δεκαετίες με στήριγμα την εξάρ­τηση και την υποτέλεια; Γιατί λοιπόν να νοιαστεί ο εργαζόμενος, ο εργάτης, ο επαγγελματίας, ο αγρότης; Ας την αφή­σουμε να καεί, να καταστραφεί, να ισοπεδωθεί. Και τι πειράζει αν αυτό ήδη σημαίνει μια γενικευμένη καταστροφή ανθρωπιστικών διαστάσεων και έναν νέο ξεριζωμό για τον ανθό της εργαζό­μενης κοινωνίας;
Η κρίση των κρίσεων
Η κρίση χρέους δεν είναι μια τυπική οικονομική κρίση. Δεν έχει καμιά σχέση με τον οικονομικό κύκλο που βρί­σκει κανείς στα εγχειρίδια. Ούτε πρό­κειται για ένα παραπροϊόν της δημο­σιονομικής κατάστασης του κράτους, όπως παπαγαλίζει η κυβέρνηση δεξιά και αριστερά. Ουσιαστικά αποτελεί τον συνδυασμό και την κορύφωση όλων των επιμέρους οικονομικών κρίσεων σε μια ενιαία διαδικασία που θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη ολό­κληρου του κυρίαρχου συστήματος οικονομίας και πολιτικής. Ποτέ καμιά άλλη μορφή κρίσης της οικονομίας της αγοράς δεν θέτει με τόσο επιτακτικό και άμεσο τρόπο τέτοιο ζήτημα επιβί­ωσης για το ίδιο το σύστημα, όσο η κρί­ση χρέους.Με λίγα λόγια, η κρίση χρέους είναι η κρίση των κρίσεων, ή αλλιώς η μητέ­ρα όλων των κρίσεων στην οικονομία της αγοράς. Κι αυτό γιατί εκφράζει με τον πιο άμεσο και πρακτικό τρόπο την ολοκληρωτική χρεοκοπία του συνο­λικού τρόπου παραγωγής, την κατάρ­ρευση ολόκληρης της οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής και της κυρίαρχης πολιτικής. Επομένως από αυτή την κρί­ση χρέους μπορεί να βγει μια χώρα μό­νο αν αναγεννηθεί.Ιστορικά οι άρχουσες τάξεις μπο­ρούσαν να προχωρήσουν σε μια τέτοια αναγέννηση μέσα από την επίσημη πτώχευση του κράτους. Με τον τρόπο αυτό άλλαζαν ριζικά τους όρους ανα­παραγωγής του κεφαλαίου, τις οικονο­μικές δυνάμεις που βρίσκονται στις κο­ρυφές, αλλά και το πολιτικό προσωπικό που τις υπηρετεί. Φυσικά με τρομακτι­κό κόστος για ολόκληρη την κοινωνία και όχι μόνο για τους εργαζομένους.Όμως, από την εποχή που το δανείσι-μο κεφάλαιο κυριάρχησε στην παγκόσμια οικονομία και έφτασε να ξεπερνά 20 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ, η επίσημη πτώχευση, αυτή η παραδοσιακή λύση έσχατης ανάγκης για το σύστημα, συνι­στά μια τρομακτική απειλή για τις αγο­ρές κεφαλαίου διεθνώς. Με τις τράπε­ζες σήμερα να έχουν διαστάσεις κατά πολύ μεγαλύτερες από τα κράτη που τις φιλοξενούν, η επίσημη πτώχευση αποτελεί συνώνυμο της πιο ολέθριας καταστροφής. Τα κράτη υπό χρεοκοπία είναι καταδικασμένα να παραπαίουν προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ότι οι χρηματαγορές δεν είναι μόνο παρα­σιτικές, αλλά και εντελώς άχρηστες για τους λαούς και τις ανάγκες τους.Δεν υφίσταται κανένας, μα κανέ­νας πραγματικός οικονομικός λόγος να υπάρχει τόσο συσσωρευμένο χρέος, εκτός από την κερδοσκοπία των επενδυτών κεφαλαίου και των τραπεζών, αλλά και τη χρηματοδότηση των γιγα­ντιαίων πολυεθνικών μονοπωλίων της παγκόσμιας αγοράς. Το κεφάλαιο που βρίσκεται συσσωρευμένο στις χρημα­ταγορές και στις τράπεζες είναι πλασματικό. Και πλασματικό σημαίνει ότι δεν αντιστοιχεί σε πραγματικές διαδι­κασίες της οικονομίας και της παραγω­γής. Η διαγραφή του, το σβήσιμό του θα επηρεάσει μόνο τους ιδιοκτήτες του – επενδυτές, τράπεζες, πολυεθνικές – και καθόλου την οικονομία, η οποία μπορεί να λειτουργεί και χωρίς αυτό το πλασματικό κεφάλαιο. Αρκεί η οικονο­μία να πάψει να εξουσιάζεται από αυτή τη ληστοσυμμορία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους.
Η θηλιά του ευρώ στον λαιμό των τραπεζών
Τα παπαγαλάκια προσπαθούν να τρομάξουν τον απλό κόσμο ότι η διαγραφή των χρεών θα σημάνει την πτώχευση των τραπεζών και έτσι θα χάσει τις καταθέσεις του. Δεν λένε όμως ότι όσο συνεχίζεται αυτή η ανατροφοδότηση του χρέους, τόσο περισσότερο εξανεμίζονται οι αποταμιεύσεις. Ούτε επίσης λένε ότι ακόμη και στην περίπτωση της κατάρρευσης των τραπεζών, οι λαϊκές καταθέσεις μπορούν κάλ­λιστα να αναπληρωθούν από ένα κράτος που διαθέτει το δικό του εθνικό νόμισμα. Κάτι που δεν μπορεί να συμβεί σε περίπτωση κατάρρευ­σης των τραπεζών εντός του ευρώ. Επιπλέον δεν λένε ότι σε περίπτωση κατάρρευσης των τραπεζών, οι πιο ευνοημένοι απ’ όλους θα εί­ναι οι οφειλέτες, δηλαδή όσοι χρωστάνε στις τράπεζες.
Και οι οφειλέτες;
Κι αυτό γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα τους χαριστούν τα δάνεια. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι το κράτος αναλαμβάνει να ανασυ­γκροτήσει το πιστωτικό σύστημα από μηδενική βάση εκδίδοντας δικό του εθνικό νόμισμα.Αντίθετα κατάρρευση τραπεζών εντός του ευρώ σημαίνει ότι οι δανειακές υποχρεώσεις των οφειλετών μεταφέρονται σε άλλες τράπε­ζες. Πράγμα για το οποίο θα φροντίσει η ΕΚΤ και τα παραρτήματά της σε κάθε κράτος - μέ­λος. Μόνο μέσα στο ευρώ τυχόν κατάρρευση των τραπεζών θα σημάνει εξαφάνιση των απο­ταμιεύσεων με ταυτόχρονη διατήρηση όλων των δανειακών υποχρεώσεων. Και να είστε βέ­βαιοι ότι με την τροπή που έχουν πάρει οι εξελίξεις στην ευρωζώνη, αργά ή γρήγορα θα έρθουν και οι καταρρεύσεις των τραπεζών. Αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικοί και οι γραφειο­κράτες της ευρωζώνης κάνουν τα πάντα για να τροφοδοτήσουν την κερδοσκοπία των τραπε­ζών μέσα από τη διαχείριση του χρέους και φυ­σικά την εκποίηση των χωρών υπό χρεοκοπία. Το πρόγραμμα εκποίησης ή αποκρατικοποιήσεων που έχει ανακοινωθεί αυτό το νόημα έχει. Προσφέρει τροφή στην κερδοσκοπική αδηφαγία των επενδυτών κεφαλαίου, των τρα­πεζών και των χρηματαγορών διεθνώς. Στόχος του προγράμματος δεν είναι τόσο να προσελ­κύσει κλασικούς πλιατσικολόγους-επενδυτές που κερδίζουν από τις αγοραπωλησίες περιουσιακών στοιχείων, αλλά κερδοσκόπους που αποσκοπούν σε εύκολα κέρδη μέσα από την τιτλοποίηση των επιχειρήσεων και της περι­ουσίας του Δημοσίου. Η χρηματιστική κυβεία με την αξία τής προ πώληση περιουσίας είναι το ζητούμενο και όχι η καθαυτό αγοραπωλη­σία της.
Το δίλημμα της κοινωνίας
Από την κρίση αυτή δεν μπορούμε να βγούμε με κανέναν άλλο τρόπο, παρά μόνο σαν ερείπιο μετά την κατάρρευση της ευρωζώνης, ή με την αναγέννηση της χώρας που θα επιβάλει ο ίδιος ο λαός. Στη φάση που βρισκόμαστε ο λαός σε με­γάλο βαθμό έχει πλέον ξεπεράσει το επίπεδο της διαμαρτυρίας. Δεν του αρκεί να διαμαρτύρεται. Μπορεί να μην βγήκε μαζικά στις πλατείες, όπως οι Ισπανοί, αλλά έχει κάνει μέσα σ’ έναν χρόνο από το μνημόνιο τις περισσότερες πανεργατικές απεργίες με πρωτοφανή μαζικότητα από κάθε άλλον λαό της Ευρώπης. Χώρια όλες οι άλλες μαζικές εκδηλώσεις και οι πρωτοβουλίες πολιτών. Όλα αυτά μαζί και η ταχύτητα των εξελίξεων τον έχει οδηγήσει πια στο συμπέρασμα ότι η διαμαρ­τυρία δεν αρκεί. Κι επομένως έχει μπροστά του το δίλημμα: Ή να λουφάξει γιατί δεν γίνεται τίποτε ή να εξεγερθεί και να πάρει την εξουσία. Αυτό το δίλημμα ταλανίζει την κοινωνία. Κι επειδή γνωρίζει πολύ καλά ότι αν δεν παρθεί η εξουσία και δεν επιβληθεί μια ριζικά διαφορετική πολι­τική ξεκινώντας λίγο ως πολύ από τα αιτήματα της μη αναγνώρισης και διαγραφής του χρέους, της εξόδου από το ευρώ, της εθνικοποίησης των τραπεζών με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδος, της παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος του λαού, τότε οι εξελίξεις θα είναι δραματικές. Το στοιχείο αυτό δεν υπάρχει στις κινητοποιήσεις των Ισπανών. Το κίνημα της πλατείας είναι πρω­ταρχικά κίνημα διαμαρτυρίας. Η ελληνική κοινω­νία είναι πιο μπροστά από αυτό. Είναι έτοιμη για ένα κίνημα εξουσίας, αρκεί να γεννηθεί με όρους μαζικής λαϊκής εμπιστοσύνης και συμμετοχής. Κι αυτό πρέπει να γίνει τώρα, πριν προλάβει να επιβληθεί η χούντα της «εθνικής συνεννόησης» και των «επωνύμων».

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

RALLY SPRINT ΝΕΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ 2011

Επεισοδιακό ήταν το Ράλλυ Σπριντ Νέο Λουτράκι που διοργάνωσε η ΠΑ.Λ.Μ.Α.. Ο αγώνας προσμετρούσε στο φετινό Κύπελλο Χώματος και συγκέντρωσε 46 συμμετοχές εκ των οποίων δεν ξεκίνησαν οι τρεις. Νικητές του αγώνα στη συνολική κατάταξη ήταν οι Νίκος Ζιώβας – Νίκος Πετρόπουλος με Mitsubishi EVO IX που επικράτησαν ασφαλώς και στην κορυφαία κλάση. Πάντως η επικράτησή τους μόνο εύκολη δεν ήταν και συνοδεύτηκε από έντονη μονομαχία με τους Διονύς Σπανό – Σωτήρη Γκότοβο (Subaru Impreza). Το περιστατικό που σημάδεψε τον αγώνα πάντως ήταν η σύγκρουση του Βασίλη Βαλούρδου με τον Μίλτο Ανδριόπουλο λίγο πριν ολοκληρωθεί το τρίτο σκέλος. Οι Ανδριόπουλος – Μπολιαντζής (Toyota Celica) είχαν σταματήσει στην ειδική με μηχανικό πρόβλημα και οι Βαλούρδος – Κωστούρος (Subaru Impreza) συγκρούστηκαν μαζί τους, με αποτέλεσμα η εξέλιξη του αγώνα να διακοπεί για περισσότερο από μία ώρα, μέχρι να καθαριστεί ο δρόμος και να αποκατασταθεί η ασφαλής συνέχιση, έστω και αν απέμεναν ελάχιστα περάσματα. Η μεγάλη καθυστέρηση έφερε και αλλαγές στα αποτελέσματα καθώς στα δύο πρώτα περάσματα ο Σπανός είχε σημειώσει το ταχύτερο πέρασμα με πολύ μικρές διαφορές στο πρώτο από τον Βαλούρδο και στο δεύτερο από τον Ζιώβα. Τη στιγμή του ατυχήματος ωστόσο ο Σπανός πέρασε μειώνοντας ελαφρώς ταχύτητά όπως εξάλλου έκαναν και οι Κλουβάτος – Βλαχογένης (Mitsubishi EVO IX). Αυτό ήταν αρκετό για τον Ζιώβα ο οποίος έκανε τη δική του προσπάθεια αφού είχε καθαριστεί ο δρόμος και έτσι πήρε τη νίκη αποσπώντας στο τρίτο σκέλος διαφορά μεγαλύτερη των τριών δευτερολέπτων από τον Σπανό. Στη δεύτερη θέση της μεγάλης κλάσης έμειναν οι Σπανός – Γκότοβος και το βάθρο αυτής συμπλήρωσαν οι Στέλιος Λαϊνόπουλος – Γρηγόρης Ανδριανόπουλος (Subaru Impreza). Στην κλάση μέχρι 2.000 κ. εκ. επικράτησαν εύκολα οι Χαράλαμπος Γαζετάς – Παναγιώτης Χαλάτσης (Opel Corsa S1600) με τους Σάββα Λευκαδίτη – Βαγγέλη Ακράτο (Peugeot 206 Kit Car) να τους ακολουθούν και τους Ανδρέα Καροτσιέρη – Παναγιώτη Κατάρα (Ford Escort) να είναι τρίτοι.Στην κλάση μέχρι 1.600 κ.εκ. οι Γιάννης Χεκιμιάν – Νίκος Λαδογιάννης (Daihatsu Sirion) επικράτησαν χωρίς να συναντήσουν αντίσταση από τους Αντώνη Κωτσόπουλο – Γιάννη Κόλλια (Citroen Saxo VTS) που βρέθηκαν στη δεύτερη θέση σχεδόν ένα λεπτό εμπρός από τους τρίτους Κώστα Μαυραγάνη – Δημήτρη Δημητρόπουλο (Toyota Corolla).Τέλος στην κλάση μέχρι τα 1.400 κ. εκ. οι Θανάσης Τσάκαλος – Βαγγέλης Σεβαστόπουλος επικράτησαν στην κλασική πλέον μονομαχία των Yaris και στην επίσης κλασική πλέον οικογενειακή μονομαχία με τους Θόδωρο Τσάκαλο - Σπύρο Τσέλιο. Την τριάδα των Toyota Yaris ολοκλήρωσαν οι Δημήτρης Χαϊδάς – Θανάσης Τσιούκας.

Στις Καννες το συνεδριο των υπευθυνων της Ιnternational real estate corp. για τον Μαιο 2011 (28+29/5/2011)


Με φόντο το Μοντε Κάρλο, την κεντρικη πλατεια του και "αγκαλια" με ματσο απο Ferrari
Ενα εκπληκτικο Σαββατοκυριακο

120, Rue d'Antibes 06400, Cannes, France

Στις Καννες το συνεδριο των υπευθυνων της
Ιnternational real estate corp.
για τον Μαιο 2011 (28+29/5/2011)




1η ΣΟΑΑ Ανάβαση Ριτσώνας

Ήταν Ιούλιος του 1956, όταν για πρώτη φορά οργανώθηκε αγώνας ανάβασης αυτοκινήτων, «εις τμήμαμήκους 4,5 χλμ επί της ασφαλτίνης οδού Χαλκίδος-Θηβών». Νικητής του ήταν ο Αντώνης Κουλεντιανός, που συμμετείχε και στις πρώτες αναβάσεις που έγιναν στη χώρα, τo 1931 στην Πάρνηθα. O αγώνας ήταν ενταγμένος στο «Κύπελλο Ταχύτητας», όπως ονομαζόταν τότε το Πρωτάθλημα, που το 1956 διεξαγόταν επίσης για πρώτη φορά. Παρά την ευρωπαϊκή λάμψη της Πάρνηθας, η Ριτσώνα ήταν εκείνη που καθιερώθηκε στο πέρασμα του χρόνου στη συνείδηση όλων ως η «μητέρα» των αναβάσεων στην Ελλάδα. Στις 21 στροφές της, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, αντηχούσαν οι κινητήρες των Jaguar XK 140 και της «γουρούνας» του Πεσμαζόγλου, που πρωταγωνιστούσαν τότε, για να δώσουν αργότερα τη θέση τους στις E-Type της «Εcurie Ερμής» και στη «στρίγκλα» του Τζόνι. Οι αναβάσεις αποχωρίστηκαν οριστικά από τους αγώνες ταχύτητας το 1969, αποκτώντας για πρώτη φορά το δικό τους Πρωτάθλημα
Τωρα στο σωτήριο ετος 2011 νέα μπαριέρα σε σημαντικό κομμάτι της διαδρομής θα τοποθετηθεί ενόψει της 1η ΣΟΑΑ Ανάβασης Ριτσώνας που θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο 4-5 Ιουνίου. Ο ΣΟΑΑ ανακοίνωσε πως μέχρι το Σάββατο πριν τον αγώνα θα έχει ολοκληρωθεί η τοποθέτηση της μπαριέρας καθώς και οι εργασίες χλοοκοπής περιφερειακά του οδοστρώματος. Παράλληλα σε μια ακόμη σημαντική παροχή προς τους αγωνιζόμενους προχωρά ο Σύνδεσμος Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου καθώς εξασφάλισε προνομιακές τιμές σε ξενοδοχείο που βρίσκεται πολύ κοντά στην περιοχή του αγώνα, ώστε να περιοριστεί όσο το δυνατόν το κόστος για τους συμμετέχοντες.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τις συμμετοχές, αυτές έχουν κλείσει ξεπερνωντας τις 160!!  που είναι ασφαλώς ένα άκρως ενθαρρυντικό στοιχείο για τα φετινά δεδομένα του πρωταθλήματος.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΠΙΤΣΟΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Τελικα ολοι για κατι "κλαινε".......Αλλοι για το χαλι τους και αλλοι για την κατρακυλα του ευρω........

Την ώρα που οι Έλληνες παρακολουθούσαν έκπληκτοι την επίτροπο της χώρας στις Βρυξέλλες να προαναγγέλλει επιστροφή στη δραχμή, αν δεν αποδεχθούν ένα ακόμη γύρο θεραπείας-σοκ με ισχυρές δόσεις εθνικής υποτέλειας, ένα άλλο δράμα βρισκόταν σε πλήρη κορύφωση: το δράμα του ίδιου του ευρώ, που κατέρρευσε χθες από μαζικές εκροές κεφαλαίων στην Ελβετία! Οι κινήσεις κεφαλαίων των τελευταίων ημερών είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, όπως τονίζουν στο “B” στελέχη του private banking μεγάλης ευρωπαϊκής τράπεζας στην Αθήνα: οι Έλληνες καταθέτες είναι κοινό μυστικό ότι αναζητούν διαφυγή από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, υπό το φόβο χρεοκοπίας της χώρας, και προσπαθούν να διασώσουν τα ευρώ τους, στέλνοντάς τα σε άλλη χώρα της ευρωζώνης, που -θεωρητικά τουλάχιστον- είναι ασφαλής σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας. Την ώρα, όμως, που οι Έλληνες τρέμουν την επιστροφή στη δραχμή και προσπαθούν να διασώσουν τα πολύτιμα ευρώ τους, κάποιοι άλλοι καταθέτες στην ευρωζώνη, κυρίως Γερμανοί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών, έχουν έναν άλλο φόβο: τρέμουν την κατάρρευση του ευρώ και σπεύδουν να το εγκαταλείψουν για την ασφάλεια του ελβετικού φράγκου.Το ελβετικό φράγκο χθες είχε την τιμητική του, καθώς η ισοτιμία του εκτοξεύθηκε σε επίπεδο ρεκόρ όλων των εποχών έναντι του ευρώ, φθάνοντας ακόμη και κάτω από το 1,23. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο, βεβαίως: από τότε που ξέσπασε η ελληνική κρίση, για να ακολουθήσουν η ιρλανδική και η πορτογαλική, η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας έχει χρειασθεί να παρέμβει ουκ ολίγες φορές στην αγορά συναλλάγματος για να «δαμάσει» την άνοδο του ελβετικού, που φαίνεται να δυναμώνει κάθε φορά που εντείνονται οι ανησυχίες Γερμανών και άλλων βορειοευρωπαίων καταθετών για το ευρώ.Το πρόβλημα, βέβαια, είναι αρκετά βαθύ: δεν πρόκειται για κάποιους Γερμανούς μικροκαταθέτες που κάνουν... πουγκί σε ελβετικά φράγκα για μια δύσκολη ώρα, αλλά για εκροές «έξυπνου χρήματος», το οποίο συνήθως έχει καλή πληροφόρηση για την οικονομική, νομισματική και συναλλαγματική πραγματικότητα, πολύ πριν φθάσουν τα νέα στο μέσο πολίτη.Για παράδειγμα, η χθεσινή κορύφωση της μαζικής εξόδου κεφαλαίων από το ευρώ δεν σημειώθηκε σε ανύποπτο χρόνο: παράλληλα με τις ανησυχίες για χρεοκοπία της Ελλάδας, έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και όλα τα άλλα σενάρια που φθάνουν μέχρι τα αυτιά κάθε Ευρωπαίου πολίτη, στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα κυκλοφορούσαν έντονες φήμες για κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα της κορυφαίας βελγικής τράπεζας DEXIA, που έχει ενεργητικό σχεδόν τριπλάσιο του ΑΕΠ του ΒελγίουΗ DEXIA, που σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις έχει αρκετά υψηλή έκθεση σε κίνδυνο Ελλάδας, ενώ το χαρτοφυλάκιό της έχει ουκ ολίγα «γκρίζα» στοιχεία, αντιμετωπίζει πιεστικό πρόβλημα ρευστότητας. Πρόσφατα εξέδωσε ομόλογο κυμαινόμενου επιτοκίου διάρκειας δύο ετών, το οποίο είχε έναν περίεργο όρο: έδινε τη δυνατότητα στους επενδυτές να το επιστρέψουν και να πάρουν πίσω τα χρήματά τους στο ακέραιο (put option) μέχρι τις 26 Ιουνίου, αφού προειδοποιήσουν για την εξαργύρωση 33 ημέρες νωρίτερα. Με το ομόλογο αυτό η DEXIA πήρε ρευστότητα 3,2 δισ. ευρώ, αλλά στην εκπνοή της προθεσμίας πρόωρης εξαργύρωσης δύο μεγάλοι επενδυτές, που είχαν αγοράσει το μεγαλύτερο μέρος της έκδοσης (η Blackrock και η Barclay’s) έσπευσαν να ζητήσουν τα... λεφτά τους πίσω, αφήνοντας την DEXIA με μια «τρύπα» ρευστότητας σχεδόν 3 δισ. ευρώ!Το «έξυπνο χρήμα» φαίνεται ότι πληροφορήθηκε έγκαιρα για αυτό το ξαφνικό πρόβλημα στην καρδιά της ευρωζώνης, όπου δύο καλά πληροφορημένοι «παίκτες» των αγορών σπεύδουν ξαφνικά να πάρουν πίσω τα κεφάλαια που δάνεισαν στη μεγαλύτερη τράπεζα του Βελγίου, και αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την ένταση των χθεσινών εκροών στο ελβετικό φράγκο.Το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης φαίνεται ότι είναι βαθιά άρρωστο και δεν εμπνέει πλέον εμπιστοσύνη στους μεγάλους διεθνείς διαχειριστές κεφαλαίων, όσο και αν οι ευρωπαϊκές αρχές σκηνοθετούν τεστ αντοχής που «βγάζουν λάδι» ακόμη και τις πιο προβληματικές τράπεζες. Σε ό,τι αφορά το ελληνικό σκέλος αυτής της κρίσης, το τέλος του παιχνιδιού πλησιάζει: όσο το «πιστωτικό γεγονός» στην Ελλάδα γίνεται όλο και πιθανότερο, οι τράπεζες που έχουν έκθεση σε ελληνικά ομόλογα (100 δισ. ευρώ συνολικά, μοιρασμένη 50-50 μεταξύ ελληνικών και ευρωπαϊκών τραπεζών) μένουν παγιδευμένες, αφού είναι πλέον αδύνατο να «ξεφορτωθούν» σε οποιαδήποτε τιμή τα ελληνικά ομόλογα (ούτε στο 51% της αξίας τους δεν αγοράζονται τα δεκαετή στη δευτερογενή αγορά), ενώ το κόστος ασφάλισης με CDS έχει φθάσει πλέον σε απαγορευτικά ύψη. Η ίδια η ΕΚΤ έχει στο χαρτοφυλάκιό της ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας σχεδόν 50 δισ. ευρώ και άλλα 140 δισ. ευρώ τίτλων ελληνικής προέλευσης τα έχει κρατήσει ως εγγύηση για δανεισμό των ελληνικών τραπεζών. Ακόμη και η... μπάνκα του καζίνου, δηλαδή, είναι εκτεθειμένη σε τεράστιες ζημιές από μια χρεοκοπία της Ελλάδας.Την ίδια ώρα, όπως αποκάλυψε το “Spiegel”, η ΕΚΤ έχει δώσει χρηματοδοτήσεις σχεδόν μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ σε ελληνικές, ιρλανδικές και πορτογαλικές τράπεζες με εγγύηση καλυμμένα ομόλογα εντελώς αμφισβητούμενης αξίας. Και αυτοί είναι μόνο οι κίνδυνοι που βλέπουν άμεσα οι διεθνείς διαχειριστές κεφαλαίων να «χτυπούν την πόρτα» του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης, πριν καν συζητήσει κανείς για τη σταθερότητα της Ισπανίας, της Ιταλίας, ή του Βελγίου και για τον κίνδυνο να γίνουν «τοξικοί» τίτλοι τεράστιας αξίας, που μέχρι χθες οι τραπεζίτες θεωρούσαν απολύτως ασφαλείς.Η ευρωζώνη «στήθηκε» εξαρχής ως ατελής νομισματική ένωση (κοινό νόμισμα χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική). Οι πολιτικοί της Γαλλίας και της Γερμανίας «νέρωσαν» πρώτοι τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, που σήμερα ζητούν να εφαρμοσθούν με απόλυτη αυστηρότητα στην Ελλάδα, όταν προ πενταετίας οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους κινδύνευαν να τιμωρηθούν με πρόστιμα για υψηλά ελλείμματα. Οι τραπεζίτες της ευρωζώνης, περιλαμβανομένων των κεντρικών τραπεζιτών της ΕΚΤ, άφησαν να εξελιχθεί το δικό τους κερδοσκοπικό πάρτι για πολλά χρόνια, χρηματοδοτώντας τις πιο απίθανες «φούσκες», από ελληνικά ομόλογα μέχρι ιρλανδικά εμπορικά κέντρα, που έχουν μετατραπεί σήμερα σε «φαντάσματα». Τώρα που το «πάρτι» αυτό τελειώνει, οι τραπεζίτες θυμούνται πόσο «ιερή» είναι η υποχρέωση ενός οφειλέτη και πιέζουν με κάθε τρόπο να μεταφερθούν όλα τα βάρη στους φορολογούμενους του πλούσιου Βορρά, ή του φτωχού Νότου, για να μην πληρώσουν οι ίδιοι το τίμημα που τους αναλογεί για τη δική τους αχαλίνωτη διάθεση κερδοσκοπίας και τις εσφαλμένες επιλογές τους. Οι ψηφοφόροι του Βορρά αντιστέκονται σθεναρά στις διασώσεις χωρών του Νότου, οι ψηφοφόροι του Νότου εξεγείρονται κατά των προγραμμάτων σκληρής λιτότητας που επιβάλλονται χωρίς να φαίνεται «φως στο τούνελ» και ολόκληρο το οικοδόμημα της ευρωζώνης θυμίζει πια ένα πύργο από γυαλιστερά τραπουλόχαρτα που είναι έτοιμα να σκορπίσουν στον άνεμο.Οι Έλληνες πολιτικοί προβάλλουν σε κάθε ευκαιρία τη συμμετοχή της... Ψωροκώσταινας στην ευρωζώνη σαν ένα ιστορικό επίτευγμα τεράστιας αξίας. Και προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι αξίζει κάθε θυσία για να μείνουμε στο «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης. Ουδείς τολμά να μιλήσει ανοικτά για τα λάθη μεγαλομανών πολιτικών και άπληστων τραπεζιτών, που απειλούν να οδηγήσουν τώρα το «ιερό δισκοπότηρο» της Ευρώπης στον... σκουπιδότοπο της ιστορίας. Η κρίση του ευρώ φαίνεται πως είναι πολύ σοβαρότερη από την ελληνική, την ιρλανδική ή την πορτογαλική. Και αν δεν την αντιμετωπίσουν πολιτικοί και τραπεζίτες με γενναίες αποφάσεις, αντί για προσωρινά «μπαλώματα», πολύ σύντομα το εγχείρημα της νομισματικής ένωσης στην Ευρώπη θα δικαιώσει όλη την ισοπεδωτική κριτική που έχει δεχθεί από τους πιο σκληρούς ευρωσκεπτικιστές

Μονοι μας εχουμε "αυτοκτονησει" σ΄ αυτη την χωρα.....

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Handelsblatt, οι καταθέσεις των ελλήνων στις ελβετικές τράπεζες φτάνουν τα 280 δις ευρώ. Σημειώνεται ότι το δημόσιο χρέος της χώρας αγγίζει τα 350 δις ευρώ.

Αν λοιπόν γίνει ο υπολογισμός, αυτό σημαίνει ότι το 120% του ΑΕΠ, βρίσκεται σε ελβετικές τράπεζες .

Επίσης η εφημερίδα αναφέρει ότι μόνο στις δύο μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες υπάρχουν 20 δις ευρώ από καταθέσεις Ελλήνων.

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Τι σημαινει καθε βραδυ η πλυση εγκεφαλου απο τα "κυβερνητικα" καναλια?

Το γκραν γκινιόλ της χρεοκοπίας
Οι επικοινωνιολόγοι γνωρίζουν καλά ότι τα πιο «δύσπεπτα» μηνύματα που έχουν να περάσουν οι πολιτικοί στον κόσμο περνούν ευκολότερα όταν συνδυάζονται με την καλλιέργεια κλίματος φόβου. Φόβου για κάποια τρομακτική καταστροφή που θα επέλθει με βεβαιότητα, αν δεν προωθηθεί η λύση που προτείνει ένας πολιτικός ηγέτης. Το κλασικότερο παράδειγμα επικοινωνιακής στρατηγικής που βασίζεται στον φόβο είναι αυτή που ακολουθούν πάντα οι αμερικανικές κυβερνήσεις, κάθε φορά που θέλουν να «πουλήσουν» επικοινωνιακά μια πολεμική περιπέτεια στο εξωτερικό: η εισβολή στο Ιράκ δικαιολογήθηκε σαν προληπτικό πλήγμα σε ένα καθεστώς που ετοιμαζόταν να αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής για να τα στρέψει στην Αμερική και πολύ αργότερα έγινε γνωστό ότι ο Σαντάμ είχε εγκαταλείψει όλα αυτά τα προγράμματα από τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Τότε, όμως, ήταν πολύ αργά πια, αφού η αμερικανική πολεμική μηχανή είχε ήδη ολοκληρώσει το έργο της.Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα; Μεγαλύτερη από όσο φαίνεται: κάθε δυσάρεστο μέτρο που προωθείται από την κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο «πακετάρεται» επικοινωνιακά με προειδοποιήσεις για το χάος στο οποίο θα βυθισθεί η χώρα, για την ανείπωτη καταστροφή που θα προκληθεί, αν δεν αποδεχθούμε τα μέτρα και η Ελλάδα οδηγηθεί στη χρεοκοπία. Αυτό το ιδιότυπο γκραν γκινιόλ των σεναρίων χρεοκοπίας είναι το καλύτερο επικοινωνιακό τέχνασμα, για να «παγώνουν» οι αντιδράσεις και οι επικρίσεις σε μέτρα που είναι φανερό ακόμη και σε πολίτες με ελάχιστες οικονομικές γνώσεις ότι -στην καλύτερη των περιπτώσεων- δεν πρόκειται να αποδώσουν τα αναμενόμενα.Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν ξέφυγε από αυτό τον επικοινωνιακό «μπούσουλα» στην τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΪ και τον Αλέξη Παπαχελά. Διευκρινίζοντας τι ακριβώς θα συμβεί αν δεν εκταμιευθεί την επόμενη δόση του δανείου των 110 δισ. ευρώ είπε τα ακόλουθα, εξηγώντας τι ακριβώς θα γίνει αν η χώρα πάει σε στάση πληρωμών: «Πρακτικά σημαίνει ότι δεν πληρώνονται οι μισθοί, δεν πληρώνονται οι συντάξεις, δεν πληρώνονται όλες οι δαπάνες του Δημοσίου, κατεβάζουμε ρολά (...). Το Ελληνικό Δημόσιο ξοδεύει παραπάνω απ’ ό,τι έχει. Άρα, όταν σταματήσει κάποιος να το χρηματοδοτεί από έξω - πριν ήταν οι διεθνείς αγορές, τώρα είναι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - δεν μπορεί να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του. Είναι πολύ απλά τα πράγματα».Αναμφίβολα μια στάση πληρωμών της χώρας δεν θα είναι ευχάριστη. Όμως, όσα είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου απέχουν πολύ από την πραγματικότητα μιας στάσης πληρωμών, ακόμη και για ένα κράτος που έχει μάθει να ζει με δανεικά από τη σύστασή του, όπως το ελληνικό. Μη εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να καλύψει χρεολύσια από ομόλογα που λήγουν. Δεν θα μπορέσει, δηλαδή, να φανεί συνεπής σε μια υποχρέωση προς τους πιστωτές της, κυρίως ξένους.Αυτό, όμως, πολύ απέχει από το σενάριο καταστροφής που περιέγραψε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Ακόμη και το δημοσιονομικά κατεστραμμένο ελληνικό κράτος δεν έχει έσοδα μόνο από δανεικά, όπως φάνηκε να υπαινίσσεται ο υπουργός Οικονομικών. Έχει έσοδα και από φόρους, κάτι που φάνηκε να ξεχνά ο κ. Παπακωνσταντίνου στην τοποθέτησή του. Με άλλα λόγια, υπάρχουν και άλλα έσοδα, πλην της δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ, η οποία ούτως ή άλλως δεν θα φθάσει ποτέ στα ταμεία του κράτους, αφού θα πάει κατευθείαν σε κάποιους κατόχους ομολόγων. Με αυτά τα έσοδα μπορούν εν μέρει να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες ενός κράτους, δηλαδή να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Το μόνο που με βεβαιότητα θα συμβεί αν δεν πάρουμε μια από τις επόμενες δόσεις του δανείου είναι ότι δεν θα πληρωθούν οι πιστωτές της χώρας. Η κινδυνολογία περί πλήρους κατάρρευσης, «κατεβασμένων ρολών» και απόλυτης αδυναμίας πληρωμής όλων των υποχρεώσεων του κράτους είναι ίσως χρήσιμη για να γίνουν ευκολότερα δεκτά τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, απέχει όμως πολύ από την αλήθεια. Εκτός αν με κάποιο μαγικό τρόπο η κυβέρνηση έχει καταφέρει να εξαφανίσει όλα τα άλλα έσοδα του κράτους και στηρίζεται μόνο σε δόσεις δανείων και εκδόσεις εντόκων γραμματίων. Επειδή ακόμη, από όσο ξέρουμε, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί, καλό θα ήταν να περιορισθούν οι ιστορίες γκραν γκινιόλ με θέμα τη χρεοκοπία, για να συζητήσουμε όσο πιο νηφάλια και σοβαρά γίνεται το νέο «πακέτο» μέτρων που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Ίσως αυτή τη συζήτηση θέλουν, όμως, να αποφύγουν όσοι δείχνουν σε κάθε ευκαιρία την προτίμησή τους σε ιστορίες γκραν γκινιόλ.............

Emporiki: Έκανε... φτερά το 18% των καταθέσεων!

Την ώρα που η κρίση προκαλεί μια όλο και εντονότερη «αιμορραγία» καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, στην Emporiki Bank καταγράφεται ένα ενδιαφέρον, όσο και παράδοξο φαινόμενο: ενώ η τράπεζα καλύπτεται από την «εγγύηση» της Credit Agricole και είναι, ως εκ τούτου, μια από τις ασφαλέστερες για τους Έλληνες καταθέτες, περιέργως καταγράφει στο κρίσιμο δωδεκάμηνο Μαρτίου 2010 - Μαρτίου 2011 μια τεράστια εκροή καταθέσεων, που πλησιάζει το 18%. Τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα από την τράπεζα είναι αποκαλυπτικά αυτού του παράδοξου φαινομένου: n Στο τέλος Μαρτίου 2010, όταν κορυφωνόταν η κρίση και μαζί της η ανασφάλεια των καταθετών, η Emporiki είχε καταθέσεις 13,548 δισ. ευρώ. Η σχέση δανείων/καταθέσεων ήταν μάλλον απογοητευτική, καθώς έφθανε το 1,68, αφού οι συνολικές χορηγήσεις στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 22,763 δισ. ευρώ.
n Ένα χρόνο μετά, με τους Έλληνες καταθέτες να διανύουν μια νέα περίοδο ανασφάλειας, καθώς το πρόγραμμα διάσωσης με το μνημόνιο και το δάνειο των 110 δισ. ευρώ φαινόταν ότι οδηγείται σε αδιέξοδο, οι καταθέσεις στην Emporiki είχαν κάνει... βουτιά στα 11,136 δισ. ευρώ. Οι απώλειες των 2,412 δισ. ευρώ (-17,8%) επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο τη σχέση δανείων/καταθέσεων, καθώς το χαρτοφυλάκιο χορηγήσεων παρέμεινε ουσιαστικά σταθερό, στα 22,624 δισ. ευρώ. Έτσι, η Emporiki εμφάνιζε πλέον χορηγήσεις υπερδιπλάσιες των καταθέσεών της.Διεθνείς σχολιαστές, όπως ο Τζόζεφ Κότεριλ του blog “Alphaville” των “Financial Times”, επιφύλαξαν σκληρά σχόλια για αυτή την επιδείνωση του χρηματοδοτικού ανοίγματος της Emporiki, που θα πρέπει να καλυφθεί είτε με δανεισμό από την ΕΚΤ, είτε με χρηματοδότηση από τη μητρική Credit Agricole: ο Κότεριλ περιέγραψε την Emporiki σαν μια «τρύπα που χρειάζεται κλείσιμο με ρευστό».Αυτό όμως που είναι πραγματικά αξιοπερίεργο είναι πώς μια τράπεζα όπως η Emporiki, με ένα ούτως ή άλλως ισχυρό brand name στην ελληνική αγορά και με συνεχή διαφήμιση της σχέσης της με έναν από τους μεγαλύτερους τραπεζικούς ομίλους στην Γαλλία, «κατάφερε» σε περίοδο ακραίας ανασφάλειας των καταθετών όχι μόνο να μην προσελκύσει νέους, αλλά να χάσει σχεδόν 2,5 δισ. ευρώ σε ένα δωδεκάμηνο.Η Emporiki δεν δείχνει ιδιαίτερη διάθεση να προσελκύσει καταθέτες. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της Τράπεζας της Ελλάδοs(http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/transactionsinfo/rates.aspx), η τράπεζα δίνει επιτόκια για ποσά από 5.000 έως 50.000 ευρώ που κυμαίνονται μεταξύ 0,37% και 1,65%, για «κλείσιμο» των χρημάτων για περιόδους ενός έως δώδεκα μηνών. Τα επιτόκια δεν δείχνουν κάποια ιδιαίτερη έφεση της Emporiki στη «μάχη» για την προσέλκυση αποταμιευτών, αφού άλλες τράπεζες προσφέρουν πολύ υψηλότερα. Περιέργως, δηλαδή, η διοίκηση της Emporiki δεν καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια να προσελκύσει καταθέτες, παρότι αντιμετωπίζει ένα όχι ευκαταφρόνητο χρηματοδοτικό άνοιγμα, με δάνεια που έχουν φθάσει στο διπλάσιο των καταθέσεων.
Τι έχει συμβεί, λοιπόν;
Γιατί μια από τις «ασφαλέστερες» ελληνικές τράπεζες χάνει κατά κράτος τη «μάχη» για την προσέλκυση καταθετών, χωρίς να δίνει ιδιαίτερη σημασία, όπως φαίνεται από τα χαμηλά επιτόκια που προσφέρει; Γιατί η διοίκηση της Emporiki στην Ελλάδα επιτρέπει να μετατρέπεται η τράπεζα σε μια «τρύπα που χρειάζεται συνεχή κάλυψη με μετρητά» από τη μητρική Credit Agricole;Μια «πονηρή» εκδοχή απάντησης σε αυτό το ερώτημα θα μπορούσε να είναι ότι η Emporiki στρέφει Έλληνες καταθέτες στην ασφάλεια της μητρικής της τράπεζας, κάνοντας booking καταθέσεων στην Γαλλία.
Κάτι τέτοιο θα είχε μια λογική, λένε αναλυτές, αλλά πιθανότατα δεν είναι η σωστή απάντηση στα ερωτήματα που θέσαμε. Η πιο πιθανή εξήγηση, όπως φαίνεται και από τα δημοσιευμένα στοιχεία οικονομικών καταστάσεων, είναι ότι η Credit Agricole έχει σοβαρούς λόγους να προτιμά να καλύπτει η ίδια τα χρηματοδοτικά ανοίγματα της ελληνικής θυγατρικής της, με όλο και περισσότερα δανεικά προς την Emporiki. Με τον τρόπο αυτό, η Emporiki πληρώνει όλο και περισσότερους τόκους στη μητρική της τράπεζα, κάτι που έχει σημαντικά φορολογικά πλεονεκτήματα: αντί να εμφανίζονται κέρδη στην Ελλάδα και να φορολογούνται, μεγάλα ποσά εξάγονται υπό μορφή πληρωμών τόκων στην Γαλλία, με αμελητέα φορολογική επιβάρυνση. Μερικές φορές, λοιπόν, δεν είναι και τόσο ασύμφορο να μετατρέπεται η θυγατρική σου σε «τρύπα που χρειάζεται ρευστό», γι’ αυτό και η διοίκηση της Emporiki δεν φαίνεται να προβληματίζεται ιδιαίτερα από το φαινόμενο των Ελλήνων καταθετών, που γυρίζουν την πλάτη σε μια από τις «ασφαλέστερες» ελληνικές τράπεζες...

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Hotel Le Canberra
120, Rue d'Antibes 06400, Cannes, France
Στις Καννες το συνεδριο των υπευθυνων της Ιnternational real estate corp. για τον Μαιο 2011 (28+29/5/2011) 


Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Η κυβέρνηση ούτε που αναφέρει ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης για να μην δυσαρεστήσει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων της.

Διαβάστε μερικά στοιχεία για τις συντάξεις των ...αντιστασιακών. Δεν ξέρω αν είναι για γέλια ή για κλάματα.
(τα στοιχεία είναι από παλαιό άρθρο της εφημερίδας ΒΗΜΑ)
- Έχουν αναγνωριστεί περισσότεροι από 260.000.
- Μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 1989 είχαν ήδη αναγνωριστεί 171.371 αντιστασιακοί.
- Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε την αναστολή του νόμου, οποίος όμως τέθηκε και πάλι σε ισχύ με τις διατάξεις του νόμου 2320/1995.
- Την περίοδο 1996-2002 αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί 79.910 άτομα, τα οποία στην πλειονότητά τους έχουν γεννηθεί μετά το 1930.
- Η πλειονότητα των ατόμων που αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί,την περίοδο της Κατοχής ήταν νήπια ή είχαν ηλικία οχτώ-δέκα έτη.
- Όσο περνούν τα χρόνια οι αντιστασιακοί αντί να ελλαττώνονται, αυξάνονται. Π.χ στον Ν.Άρτας την περίοδο 1984-1989 αναγνωρίστηκαν 2.695 άτομα, ενώ την περίοδο 1997-2001 αναγνωρίστηκαν 9.988
- Τα παιδιά των .αντιστασιακών καταλαμβάνουν κατ' εξαίρεση το 5% των θέσεων που προκηρύσσονται στα ΝΠΔΔ ενώ στις προσλήψεις που πραγματοποιούνται στον δημόσιο τομέα υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ επιδοτούνται με επιπλέον μόρια 10% και αποκτούν σημαντικό προβάδισμα έναντι των συνυποψηφίων.Ο κ. Παπακωνσταντίνου, όταν έφτιαχνε τον προυπολογισμό, δεν απόρησε με τα 173.000.000 που θα χρειαστούν για "θύματα πολέμου και αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης".
Έχουν περάσει 70 χρόνια από την Κατοχή. Πόσοι πια είναι οι αντιστασιακοί που ζούνε ακόμα;
(όποιος θέλει ας δει και το ΦΕΚ Β 552/14-5-2001 όπου ολόκληρα χωριά θυμούνται , περίπου 20 χρόνια μετά τον νόμο του Α.Παπανδρέου, ότι ήταν ...αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης)

«Συναινέστε»...

«Συναινέστε»...

Στη σφαγή σας, στην πολτοποίηση, στην απόλυτη φτωχοποίησή σας.
«Συναινέστε»...
Στην «εξ αποκαλύψεως αλήθεια» εκείνων που ένα χρόνο πριν διαφήμιζαν το μνημόνιο και έταζαν τη «σωτηρία» της Ελλάδας από το χρέος, αλλά μόλις χτες - μετά από αμέτρητες θυσίες και αβάσταχτα μέτρα - ήρθαν διά στόματος Γιούνκερ να δηλώσουν ότι το χρέος «δεν είναι βιώσιμο»!
«Συναινέστε»...
Σε ένα ακόμα μεγαλύτερο τσουνάμι από αυτό που ήδη σας έχει οδηγήσει στη συμφορά, σε έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο, όπου οι επιτιθέμενοι, ως άλλοι σταυροφόροι, δε θα κόβουν πλέον μισθούς αλλά «κεφάλια»!
«Συναινέστε»...
Στο «όλοι μαζί τα φάγαμε», που σημαίνει ότι η ολιγαρχία θα συνεχίσει να συνάπτει (και να τρώει) δάνεια. Να ιδρύει «οφσόρ». Να κόβει συντάξεις που θα γίνονται χρυσές καταθέσεις στην Ελβετία. Και να παράγει ελλείμματα που «μόνο εσείς θα πληρώνετε» και θα τα πληρώνετε εφ' όρου ζωής αφού το αρχικό τάχα τριετές μνημόνιο δεν ήταν παρά το περιτύλιγμα μιας προαποφασισμένης και χωρίς τέλος πτώσης στην άβυσσο της εκμετάλλευσης, της λεηλασίας, της αρπαγής και της απελπισίας.
«Συναινέστε»...
Στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στο σοδομισμό της νοημοσύνης σας, στην καπηλεία της ανέχειας από εκείνους που επί δεκαετίες σας την προκαλούν, τους ίδιους που όχι μόνο οδηγούν τον «Τιτανικό» στον πάτο, αλλά και που από τη βύθιση του «Τιτανικού» έχουν ήδη εξασφαλίσει αμύθητα «ασφάλιστρα».
«Συναινέστε»...
Σε εκείνες τις πολιτικές ηγεσίες που το 1999 δήλωναν, όπως ο Παπανδρέου στο Τάμπερε, ότι «δεν έχει ταμπού στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στην ΕΕ». Που το 2005, μέσω της κυρίας Μπενάκη, δήλωναν ότι για να κάνει τη δουλειά της η ελληνική πλουτοκρατία «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν...». Τις ίδιες ηγεσίες που σήμερα, ως ανδρείκελα μιας αδίστακτης πλουτοκρατίας, έχουν την αναξιοπρέπεια να ανακοινώνουν τον τρόπο διακυβέρνησης του ελληνικού λαού, τη μια βάζοντας το ΔΝΤ να εξαγγέλλει την εκποίηση της Ελλάδας και την άλλη, χτες, με διαγγέλματα του Γιούνκερ περί «έγγραφης» (!) «εθνικής συνεννόησης»
«Συναινέστε»...
Στα σκλαβοπάζαρα της εκ περιτροπής εργασίας, σε μια Ελλάδα που θα περάσει από την τραγωδία του «κάθε οικογένεια και ένας άνεργος» στην ολική καταστροφή του «κάθε οικογένεια και δύο ή περισσότεροι άνεργοι»!
«Συναινέστε»...
Στην αποβλάκωση, στο ψέμα, στην απάτη ενός πολιτικού συστήματος όπου οι υπηρέτες των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών εμφανίζονται ως ομιλούσες μαριονέτες στα ΜΜΕ να σας κάνουν «πατριωτικά» μαθήματα για το πώς «πρέπει» από τα 700 ευρώ να ζείτε με 500 και τώρα με 200!

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΑΝ?

Καταργούνται 73 φορείς του δημοσίου και οι υπάλληλοι τους τίθενται υπό αξιολόγηση από το ΑΣΕΠ προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο είναι χρήσιμοι σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου.

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα η λίστα με τους φορείς που καταργούνται ή συγχωνεύονται έχει σταλεί στο υπουργείο Εσωτερικών και το σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή πριν το καλοκαίρι.
Οι υπάλληλοι των φορέων αυτών θα αξιολογηθούν από το ΑΣΕΠ και είτε θα μεταταγούν στο δημόσιο, είτε – σύμφωνα με τη δημοσίευμα – θα απολυθούν.
Σύμφωνα με το Έθνος οι φορείς που βάζουν λουκέτο είναι:
- Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής
- Εθνικός Οργανισμός Έρευνας και Τεχνολογίας
- Εκπαιδευτικό Κέντρο Επιμόρφωσης Δασικών Υπαλλήλων
- Σταθμός ελέγχου Κάπρων
- Εθνικό Κέντροθεάτρου και χορού
- Έργο πολιτών
- Εθνικό Στάδιο Νέας Ιωνίας Βόλου
- Κέντρο εκπαίδευσης στην Ιππασία
Οι φορείς που λύονται ή τίθενται υπό εκκαθάριση είναι:
- Ανώνυμη εταιρία Βιομηχανικής Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης Βιομηχανίας Τροφίμων
- Ινστιτούτο εκπαίδευσης και επιμόρφωσης μελών του οικονομικού επιμελητηρίου Ελλάδος
- 28 κέντρα Νεότητας
- Αγρόκτημα ΑΕ
- ΟΠΕΠ ΑΕ (Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Τουρισμού)
Συγχωνεύονται:
- Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών με τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού
- Εθνικό Κέντρο Ιστιοπλοίας Πειραιά, Εθνικό αθλητικό κέντρο Γλυφάδας, Ματθαίος Λιούγκας και το Εθνικό κλειστό γυμναστήριο Πειραιά – Πέτρος Καπαγέρωφ στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά.
- Το Εθνικό Αθλητικό και Ναυτικό Κέντρο Ιωαννίνων με το πανηπειρωτικό Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Ιωαννίνων
- Το Εθνικό Σκοπευτήριο Χανίων με το Αθλητικό Κέντρο Χανίων
- Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης με το Κρατικό θέατρο βορείου Ελλάδος.
- Οργανισμός διαχείρισης πάρκου Αντώνης Τρίτσης, Ελαιώνα και Κηφισού σε ένα νέο ΝΠΙΔ.
- Το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, το Εθνικό Ναυταθλητικό Κέντρο, το περιφερειακό αθλητικό κέντρο και το εθνικό γυμναστήριο Μίκρας στη Θεσσαλονίκη σε ένα ΝΠΔΔ.
- Το Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας στην ΕΛΣΤΑΤ
- Η εταιρία Ψηφιακές Ενισχύσεις στην Εταιρία Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ
- Η εταιρία τεχνολογικής ανάπτυξης κεραμειικών και πυρίμαχων υλικών με την εταιρεία βιομηχανικής έρευνας τεχνολογικής ανάπτυξης μετάλλων και η εταιρία τεχνολογικής ανάπτυξης κλωστοϋφαντουργίας σε μια εταιρία
- ο Οργανισμός Γεωργικής Εκπαίδευσης Δήμητρα, το Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής έρευνας και ο Οργανισμός Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων σε ένα ΝΠΙΔ..

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

32o rally ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ 2011


Επιστροφή με νίκη είχαμε για τον Παναγιώτη Καϊτατζή ο οποίος με τον Γιώργο Καμμένα στο δεξίμπάκετ του Mitsubishi EVO IX, αναδείχθηκε νικητής στο 32ο Ράλλυ Κένταυρο, 2ο αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Το πλήρωμα κινήθηκε ταχύτατα από το ξεκίνημα μέχρι και το φινάλε και πήρε εύκολη νίκη αφήνοντας στη δεύτερη θέση τους νικητές του πρώτου αγώνα της χρονιάς, Λάμπρο Κύρκο – Γιώργο Πολυζώη με Mitsubishi EVO IX. Ο Καϊτατζής έχασε μόνο την τελευταία ειδική εκεί όπου δεν κυνήγησε την καλή επίδοση έχοντας ήδη εξασφαλίσει διαφορά μεγαλύτερη από ένα λεπτό.Ο Κύρκος κινήθηκε ταχύτερα από όλους τους υπόλοιπους αλλά σε κανένα σημείο δεν μπόρεσε να πλησιάσει τον νικητή, ενώ το βάθρο συμπλήρωσαν οι Γιώργος Κοσμόπουλος – Ευτύχιος Ευτυχιάδης με Renault Clio R3 που επικράτησαν στη μάχη της F2 χωρίς ουσιαστικά να έχουν αντίπαλο καθώς από τη δεύτερη ειδική οι Βαγγέλης και Σπύρος Ζάχος (Renault Clio) είχαν τεθεί εκτός με μηχανικό πρόβλημα. Έτσι η κόντρα περιορίστηκε με τους Βασίλη Ζάχο – Βαγγέλη Ασπρομούγκο (Citroen C2 R2) οι οποίοι ήταν κοντά στον Κοσμόπουλο αλλά όχι σε σημείο να τον περάσουν.Πάντως ενδιαφέρουσα ήταν η μάχη του Βασίλη Ζάχου με τον Δημήτρη Ψύλλο, έστω και αν τελικά χάθηκε για τον νεαρό οδηγό της F2. Ο Δημήτρης Ψύλλος – Κώστας Κόντος είχαν έναν αγώνα που έμοιαζε με ακτινογραφία εξελικτικής διαδικασίας. Ξεκίνησαν με τον 6ο χρόνο και αφού εκμεταλλεύτηκαν και τις εγκαταλείψεις εκείνων που βρέθηκαν μπροστά τους κατέληξαν 4οι γενικής δείχνοντας μεγάλα σημάδια βελτίωσης σε σχέση με το Ράλλυ Φίλιππος που ήταν ο πρώτος τους ασφάλτινος αγώνας έπειτα από πολύ καιρό. Κατά συνέπεια ο Βασίλης Ζάχος έμεινε πέμπτος στη γενική και δεύτερος στην F2, μια θέση πιο μπροστά από την έκπληξη του αγώνα τους Γιώργο Περουλάκη – Γιώργο Ζωφάκη με Honda Civic οι οποίοι βρέθηκαν από την Κρήτη σε έναν αγώνα της Βορείου Ελλάδας και κατάφεραν να αντιπαρέλθουν οποιαδήποτε δυσκολία εμπεριέχει αυτή η προσπάθεια. Έτσι αναδείχτηκαν 6οι στη γενική κατάταξη, στο βάθρο της F2 και νικητές στην Α6. Εντυπωσιακό επίσης είναι πως ο Περουλάκης τέθηκε επικεφαλής από το ξεκίνημα, εμπρός δηλαδή από τους Γάτσο και Αργυρίου οι οποίοι στην πορεία του αγώνα εγκατέλειψαν.Οι Διονύσης Σπανός – Σωτήρης Γκότοβος με Subaru Impreza πήραν την έβδομη θέση, ενώ μια πιο πίσω στη γενική ήταν οι Γιάννης και Βαγγέλης Κωνσταντινίδης με Citroen ZX Kit Car που επικράτησαν στην Ομάδα Ε. Ακόμη νικητές στην Ε10 ήταν οι Κώστας Καμπουγιάννης – Σάκης Ντούφας με Citroen AX Maxi και η νίκη στην Ν2 πήγε στους Σωτήρη Κυριαζής – Σπύρο Χατζηπαναγιώτου με Citroen Saxo VTS.Ανάμεσα στις σημαντικότερες εγκαταλείψεις του αγώνα ήταν εκείνη του Καμιτσάκη, ο οποίος στην πρώτη ειδική σημείωσε τον τρίτο χρόνο και έφερε τη φρεσκάδα που φέρνει ένα νέο πρόσωπο στους αγώνες δυστυχώς για λίγο. Του Νιώρα ο οποίος ήταν μια ανάσα από την τέταρτη θέση παρά την πίεση των Βασίλη Ζάχου και Ψύλλου και του Βαγγέλη Ζάχου ο οποίος μέχρι τη δεύτερη ειδική που άντεξε ήταν ασφαλώς στη μάχη για την F2.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Το «πυρηνικό όπλο» της αποφάσισε να χρησιμοποιήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα................

.............................για να σταματήσει άπαξ δια παντός τα σενάρια των κυβερνήσεων του ευρωπαϊκού Βορρά περί (δήθεν) «ήπιας» αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ενώ ταυτόχρονα στο τραπέζι των συζητήσεων τη δική της πρόταση για αντιμετώπιση του «καυτού» προβλήματος των ακάλυπτων χρεολυσίων της διετίας 2012-2013, που απειλούν να οδηγήσουν τη χώρα στη χρεοκοπία. Η ΕΚΤ ξεκαθάρισε χθες με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο ότι τυχόν επιμήκυνση, έστω και εθελοντική, της διάρκειας των ελληνικών ομολόγων θα έφερνε τους πολιτικούς που «παίζουν» ανεύθυνα με τέτοια σενάρια αντιμέτωπους με τη χειρότερη τραπεζική κρίση της ιστορίας του ευρώ, που θα έκανε την σημερινή αναταραχή να θυμίζει... παιδικό παιχνίδι:
n Χθες η ΕΚΤ έκανε ένα ακόμη βήμα στην «αντεπίθεσή» της, ξεκαθαρίζοντας ότι σε περίπτωση που θα αποφασισθεί η «ήπια» αναδιάρθρωση, τα ελληνικά ομόλογα θα πάψουν να γίνονται δεκτά από την κεντρική τράπεζα ως καλύμματα δανεισμού των τραπεζών, ελληνικών και ευρωπαϊκών.
n Όπως έχουμε εξηγήσει  η «ήπια» αναδιάρθρωση έχει μια όχι και τόσο «ήπια» συνέπεια, την οποία τείνουν να παραβλέπουν οι πολιτικοί που την προτείνουν: «Χωρίς το παραμικρό κέρδος, που θα είχε η χώρα από ένα «βαθύ κούρεμα» των ιδιωτών πιστωτών», γράφαμε, «θα κληθούμε να πληρώσουμε ένα δυσβάστακτο τίμημα: οι οίκοι αξιολόγησης, όπως έκαναν και στην περίπτωση της Αργεντινής, θα ρίξουν τη βαθμολογία των ελληνικών ομολόγων στην κατηγορία χρεοκοπίας (SD - Sovereign Default), αδιαφορώντας αν η Μέρκελ βαφτίσει την επιμήκυνση «ήπια» λύση αναδιάρθρωσης».
n Η ΕΚΤ χθες δεν έκανε τίποτε άλλο από το να επισημάνει κάτι, που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο και να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τις κυβερνήσεις σε κάθε σχεδιασμό για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος: ότι, δηλαδή, η κεντρική τράπεζα μπορεί να έχει αναστείλει προσωρινά τους κανόνες αποδοχής καλυμμάτων δανεισμού, ώστε να είναι δυνατή η αναχρηματοδότηση ελληνικών ομολόγων ανεξαρτήτως πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνέχιζε να δέχεται ελληνικά ομόλογα ακόμη και με βαθμολογία SD, δηλαδή να δέχεται ως αποδεκτά καλύμματα τίτλους με βαθμολογία χρεοκοπίας.
n Οι πολιτικοί που παίζουν με τη φωτιά των σεναρίων επιμήκυνσης θα έπρεπε να έχουν αντιληφθεί ότι μια «σκληρή» κεντρική τράπεζα, οικοδομημένη στα θεμέλια της γερμανικής Bundesbank, έχει και τα όριά της στην παροχή διευκολύνσεων ρευστότητας. «Αν δεχόταν η ΕΚΤ να αναχρηματοδοτεί ομόλογα χρεοκοπημένων χωρών, σύμφωνα τουλάχιστον με τις βαθμολογίες των οίκων αξιολόγησης, αυτό θα ισοδυναμούσε με τύπωμα χρήματος χωρίς αντίκρισμα», τονίζει στέλεχος μεγάλης ευρωπαϊκής τράπεζας. Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποδεκτό από την ΕΚΤ και, πρωτίστως, από τους «σκληρούς» του συμβουλίου της, δηλαδή την ομάδα τραπεζιτών της «γερμανικής σχολής». Ξεκαθαρίζοντας ότι κάθε σκέψη «ήπιας» αναδιάρθρωσης θα οδηγούσε σε αποβολή των ελληνικών ομολόγων από τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς της, η ΕΚΤ ουσιαστικά προειδοποίησε τις πολιτικές ηγεσίες, που χρησιμοποιούν την επιμήκυνση σαν απειλή προς την Ελλάδα για «συμμόρφωση» σε πολιτικούς όρους, ότι αν συνεχίσουν αυτά τα παιχνίδια κινδυνεύουν να προκαλέσουν μια τραπεζική κρίση χωρίς προηγούμενο, που θα κατέληγε να προκαλέσει τεράστια βάρη στους φορολογούμενους του Βορρά, τους οποίους υποτίθεται ότι προσπαθούν να προστατεύσουν οι κυβερνήσεις τους από τη χορήγηση δανείων στους «τεμπέληδες» του Νότου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι αν τα ελληνικά ομόλογα τεθούν εκτός μηχανισμού χρηματοδότησης της ΕΚΤ το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα χρεοκοπήσει, χωρίς να έχει πίσω του ένα στοιχειωδώς ισχυρό κράτος να το υποστηρίξει. Αυτό θα σήμαινε ότι και η ίδια η ΕΚΤ θα κατέγραφε τεράστιες ζημίες, που θα εξαφάνιζαν τα κεφάλαιά της. Αυτές τις ζημιές θα καλούνταν να καλύψουν οι κυβερνήσεις, ανάλογα με τη συμμετοχή τους στο κεφάλαιο της κεντρικής τράπεζας. Σε αυτή την περίπτωση, ο λογαριασμός θα πήγαινε κατά το μεγαλύτερο μέρος του στους φορολογούμενους της Γερμανίας και της Γαλλίας και θα ήταν «τσουχτερός», χωρίς να υπολογίζουμε τις «παράπλευρες απώλειες» από την κρίση εμπιστοσύνης που θα έστρεφε εκτός ευρώ τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια και πιθανόν να οδηγούσε και σε μαζική φυγή καταθέσεων από τα τραπεζικά συστήματα της ευρωζώνης.Ουσιαστικά χθες η ΕΚΤ έβαλε «ταφόπλακα» στα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους πριν από το 2013, που προβλέπεται να αρχίσει τη λειτουργία του ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Δεν αποκλείεται μάλιστα στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου οι κεντρικοί τραπεζίτες να επαναφέρουν τις ισχυρές ενστάσεις τους στο γαλλογερμανικό σχέδιο για ελεγχόμενες χρεοκοπίες από το 2013, καθώς ακόμη δεν έχουν ληφθεί οι οριστικές αποφάσεις και υπάρχουν περιθώρια νέας διαπραγμάτευσης. Θυμίζουμε ότι ο Τρισέ είχε εξαρχής αντιδράσει με σφοδρότητα στο σχέδιο Μέρκελ - Σαρκοζί για τις ελεγχόμενες χρεοκοπίες, χωρίς τότε να εισακουσθεί από τους δύο πολιτικούς ηγέτες.Είναι, όμως, βιώσιμη η στρατηγική που προτείνει η ΕΚΤ για την ελληνική περίπτωση; Χθες έγινε γνωστό από τηλεγράφημα του Reuters ότι οι τραπεζίτες προτείνουν για το μεγάλο πρόβλημα των ακάλυπτων χρεολυσίων της διετίας 2012-2013 να επιλεγεί η λύση της «οικειοθελούς» δέσμευσης των ιδιωτών πιστωτών ότι θα αγοράσουν νέα ομόλογα από την Ελλάδα για να αναχρηματοδοτηθούν οι λήξεις παλαιών. Η ΕΚΤ υπόσχεται ότι με τη δύναμη της «πειθούς» που έχει προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες μπορεί να γίνει πραγματικότητα αυτή η λύση, ώστε η Ελλάδα να μη χρειασθεί ένα μεγάλο νέο δάνειο από τον προσωρινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας, για να καλύψει τα χρεολύσια και να μη χρεοκοπήσει. Παράλληλα, βέβαια, η Ελλάδα θα κληθεί να διορθώσει με ακόμη σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα και μαζικές ιδιωτικοποιήσεις την πορεία εφαρμογής του μνημονίου, ώστε μέχρι το 2013, που θα αρχίσει και πάλι η συζήτηση για πιθανή αναδιάρθρωση χρέους, να έχει εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό και να μην είναι εξαρτημένη από τις αγορές για να καλύπτει τρέχουσες κρατικές δαπάνες.Πίσω από αυτή τη στρατηγική κρύβεται η προσδοκία ότι η Ελλάδα, κερδίζοντας λίγο χρόνο ακόμη, θα μπορέσει να επανέλθει σε ανάπτυξη και δημοσιονομική ισορροπία γρήγορα, ώστε να χάσουν το νόημά τους οι συζητήσεις περί αναδιάρθρωσης χρέους. Όμως, πέρα από τις εσωτερικές αδυναμίες της Ελλάδας, γεγονός είναι ότι θα χρειασθεί μια άνευ προηγούμενου προσπάθεια για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, αλλά και να βρεθεί ένας τρόπος να αποφευχθεί στην Ελλάδα μια κοινωνική έκρηξη και πολιτική αποσταθεροποίηση, λόγω της πίεσης του βαρύτατου προγράμματος προσαρμογής.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες της Φραγκφούρτης δηλώνουν βέβαιοι ότι με αυτό το σχέδιο η Ελλάδα θα μπορέσει να σταθεί πάλι στα πόδια της και να μη χρειασθεί αναδιάρθρωση του χρέους. Οι αναλυτές των αγορών, αλλά και οι περισσότεροι πολίτες της Ελλάδας, δεν έχουν την ίδια αισιοδοξία. Σε αυτή την φάση οι τραπεζίτες «καπακώνουν» το ελληνικό πρόβλημα, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι ατμοί στο τσουκάλι που βράζει τελικά θα συγκρατηθούν, ώστε να μη χρειασθεί να συζητήσουμε σε λίγο καιρό για την αποτυχία και του δεύτερου μνημονίου και για κάποιο νέο σενάριο αναδιάρθρωσης του χρέους.