Ολόκληρο το κείμενο του εφαρμοστικού νόμου! Eκτος απο την "τριχα" τι αλλο σας σηκωθηκε?

Ο εφαρμοστικός νόμος παραδόθηκε στα κόμματα, προκειμένου να τον μελετήσουν, ώστε να είναι σε θέση να εκφράσουν άποψη στη συζήτησης που θα διεξαχθεί την προσεχή εβδομάδα στο Κοινοβούλιο. Στα άρθρα και τις παραγράφους του εξειδικεύονται τα μέτρα και το ακριβές περιχεόμενο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Κυρίαρχη αντίληψη, στην αντιμετώπιση της κρίσης, παραμένει η αύξηση των φόρων, η θέσπιση νέων με την μορφή των εκτάκτων εισροών και η εισαγωγή νέων θεσμών και καταστάσεων στον τομέα της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα. Δημοσιονομικά Μέτρα για την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής

Επέκταση επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης συνταξιούχων
1. Η περίπτωση α) της παραγράφου 1 του άρθρου Μόνου της υπ'αριθ. Φ11321/15646/1198/2010 (Β'1623) Κοινής Απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Το συνολικό καθαρό ετήσιο εισόδημα από συντάξεις (κύριες, επικουρικές και βοηθήματα), μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα που χορηγήθηκαν σε μισθωτό να μην υπερβαίνει τις εννιά χιλιάδες διακόσια ευρώ (9.200.000 ευρώ).»
2. Η περίπτωση β) της παραγράφου 3 του άρθρου Μόνου της υπ'αριθ. Φ11321/15646/1198/2010 Κοινής Απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Για συνολικά ποσά εισοδήματος από ετπά χιλιάδες εξακόσια επτά ευρώ και πενήντα πέντε λεπτά (7.607,55 ευρώ) μέχρι του ποσού των εννέα χιλιάδων διακοσίων ευρώ (9.200,00 ευρώ), καταβάλλεται ποσό μηνιαίου επιδόματος (ΕΚΑΣ) σύμφωνα με τα παρακάτω:
βα) Από επτά χιλιάδες εξακόσια επτά ευρώ και πενήντα πέντε λεπτά (7.607,55 ευρώ) μέχρι του ποσού των επτά χιλιάδων εννιακοσίων πέντε ευρώ και ενενήντα ενός λεπτών (7.905,91 ευρώ) ποσό εκατόν εβδομήντα δύο ευρώ και πενήντα λεπτών (172,50 ευρώ).
ββ) Από επτά χιλιάδες εννιακόσια πέντε ευρώ και ενενήντα δύο λετπά (7.905,92 ευρώ) και μέχρι του ποσού των οκτώ χιλιάδων εκατόν τεσσάρων ευρώ και εβδομήντα έξι λεπτών (8.104,76 ευρώ) ποσό εκατόν δέκα πέντε ευρώ (115,00 ευρώ).
βγ) Από οκτώ χιλιάδες εκατόν τέσσερα ευρώ και εβδομήντα επτά λεπτά (8.104,77 ευρώ) μέχρι του ποσού των οκτώ χιλιάδων τριακοσίων πενήντα τριών ευρώ και τριάντα οκτώ λεπτών (8.353,38 ευρώ) ποσό πενήντα επτά ευρώ και πενήντα λεπτών (57,50 ευρώ).
βδ) Από οκτώ χιλιάδες τριακόσια πενήντα τρία ευρώ και τριάντα εννέα λεπτά (8.353,39 ευρώ) μέχρι του ποσού των εννέα χιλιάδων διακοσίων ευρώ (9.200,00 ευρώ) ποσό τριάντα ευρώ (30,00 ευρώ). Ειδικά για την κατηγορία αυτή, το ποσό της περίπτωσης γ) της παραγράφου 1 δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των δεκατριών χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (13.500 ευρώ).»
3. Η ισχύς των παραγράφων 1 και 2 αρχίζει την πρώτη ημέρα του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος νόμου μήνα.
Ρυθμίσεις για τον περιορισμό των προσλήψεων στους κρατικούς φορείς
1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 10 του ν. 3833/2010, αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Ο διορισμός των επιτυχόντων σε διαδικασίες επιλογής τακτικού προσωπικού του ΑΣΕΠ και των φορέων, για τους οποίους έχουν εκδοθεί οριστικοί πίνακες αποτελεσμάτων μετά την 1-1-2009, πραγματοποιείται σταδιακά βάσει σειράς επιτυχίας μέχρι την 31-12-2015.»
2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 3833/2010, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2015, ο αριθμός των ετήσιων προσλήψεων και διορισμών του μονίμου προσωπικού και του προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στους φορείς της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3812/2009 δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος συνολικά από το λόγο ένα προς πέντε (μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις), στο σύνολο των φορέων με εξαίρεση το έτος 2011, για το οποίο ο λόγος θα είναι ένα προς δέκα.»
3. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 11 του Ν. 3833/2010, όπως αντικαταστάθηκε και αναριθμήθηκε με την παρ. 4δ του άρθρου 3 του ν. 3899/2010, αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Οι εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου για το έτος 2011 περιορίζονται κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) σε σχέση με τις αντίστοιχες εγκρίσεις του έτους 2010 και κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) κατ' έτος για τα έτη έως και το 2015.
Οι ανωτέρω περιορισμοί δεν ισχύουν για τις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου που εντάσσονται στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους έργων, εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ' οιονδήποτε τρόπο το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης.
4. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 51 του ν. 3528/2007 (Υπαλληλικός Κώδικας -Α' 26), αντί των λέξεων «δύο (2) ετών» τίθεται οι λέξεις «πέντε (5) ετών».
5. Το τακτικό προσωπικό που απασχολείται στο Δημόσιο σε Ν.Π.Δ.Δ. και τους Ο.Τ.Α. α' και β' βαθμού μπορεί να ζητήσει με αίτησή του τη μείωση των ωρών εργασίας του μέχρι και 50%, με ανάλογη μείωση των αποδοχών του, για χρονική διάρκεια μέχρι πέντε (5) έτη.
Με την αίτηση του ο υπάλληλος προσδιορίζει, εάν επιθυμεί τη μείωση της ημερήσιας απασχόλησης ή των εργάσιμων ημερών.Σε κάθε περίπτωση, ως χρόνος πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας για κάθε νόμιμη συνέπεια, υπολογίζεται μόνο ο χρόνος πραγματικής απασχόλησης.
6. Οι περιορισμοί που προβλέπονται στα άρθρα 31 και 32 του ν. 3528/2007 όπως ισχύει και το ασυμβίβαστο που προβλέπεται στο άρθρο 34 του ίδιου νόμου έχουν εφαρμογή και στους υπαλλήλους που κάνουν χρήση των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου.
7. Τυχόν πλεονάζον προσωπικό των νομικών προσώπων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005 (Α' 314) εντάσσεται σε πίνακες κατάταξης που καταρτίζονται, χωριστά για κάθε νομικό πρόσωπο από το Α.Σ.Ε.Π., με βάση αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια (όπως τυπικά προσόντα, εμπειρία, οικογενειακή κατάσταση, ηλικία, προϋπηρεσία, ειδικές γνώσεις κ.λπ.). Με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, καθορίζονται τα αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο, η διαδικασία κατάρτισης του πίνακα και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.Το προσωπικό που περιλαμβάνεται στους ανωτέρω πίνακες κατάταξης συνεχίζει να λαμβάνει για 12 μήνες από τον χαρακτηρισμό του ως πλεονάζοντος προσωπικού αποδοχές ίσες με το 60% του βασικού μισθού του.
Από τους εν λόγω πίνακες κατάταξης, το ανωτέρω προσωπικό:
α) εφόσον συνάψει σχέση εξαρτημένης εργασίας με άλλο εργοδότη, διαγράφεται οριστικά από τον πίνακα κατάταξης.
β) μπορεί να μεταφέρεται ύστερα από αίτηση με την ίδια σχέση εργασίας εφόσον υπάρχουν αιτήματα για πλήρωση τακτικών θέσεων υπηρεσιών και φορέων του δημόσιου τομέα, σε ποστό 10% των ετήσιων προσλήψεων με βάση τα απολογητικά στοιχεία του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του άρθρου 11 του ν. 3833/2010.
γ) επιλέγεται ύστερα από αίτηση του κατά προτεραιότητα σε ποσοστό 30% επί του συνόλου των εκάστοτε θέσεων που προκηρύσσονται για απασχόληση προσωπικού ορισμένου χρόνου σε υπηρεσίες και φορείς του δημόσιου τομέα.
δ) προηγείται έναντι όλων των λοιπών κατηγοριών για την επιλογή υποψηφίων για μερική απασχόληση, σύμφωνα με το ν. 3250/2004, εφόσον υποβάλει αίτηση.
ε) μπορεί κατ' εξαίρεση να αποχωρήσει με εθελουσία έξοδο με βάσει ειδικό πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης καθορίζονται ο φορέας που επιβαρύνεται με την καταβολή των αποδοχών στο προσωπικό, ο τρόπος καταβολής των αποδοχών, ο τρόπος κατάρτισης του πίνακα, ο χρόνος ισχύος του, και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.
Δημοσιονομικές ρυθμίσεις
1. Για τους ασφαλισμένους του Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων (Τ.Π.Δ.Υ.), που εξήλθαν ή θα εξέλθουν της Υπηρεσίας από 1-1-2011 και μετά, το ποσό του εφάπαξ βοηθήματος που χορηγεί το Ταμείο αυτό, σύμφωνα με τις καταστατικές του διατάξεις, μειώνεται κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%).
2. Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του ν. 3205/2003 (Α' 297), όπως αντικαταστάθηκε με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 3833/2010 (Α' 40), αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι κατά τα ως άνω ώρες απογευματινής υπερωριακής εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνουν τις είκοσι (20) ώρες μηνιαίως ανά υπάλληλο.»
3. α) Καθιερώνεται ειδική εισφορά αλλελεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας. Η εισφορά αυτή υπολογίζεται σε ποσοστό δύο τοις εκατό (2%) επί των τακτικών αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων όλων των μισθοδοτούμενων υπαλλήλων του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α., καθώς και των υπαλλήλων όλων ανεξαιρέτως των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και των Ν.Π.Ι.Δ.
β) Καθιερώνεται ειδική εισφορά, πέραν των προβλεπομένων, υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων. Η εισφορά αυτή υπολογίζεται σε ποσοστό ένα τοις εκατό (1%) επί των τακτικών αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων όλων των δικαιούχων υπαλλήλων του Ταμείου.
4. Το άρθρο 1 του ν.δ. 391/1969 (Α' 281) καταργείται.
5. Το συνολικό ποσό των προβλεπόμενων στα άρθρα 259 και 260 του ν. 3852/2010 Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) των Δήμων και Περιφερειών που εγγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό δεν μπορεί να υπερβαίνει κατ' έτος το ποσό των πέντε δισεκατομμυρίων τριακοσίων εκατομμυρίων (5.300.000.000) ευρώ.
Ρυθμίσεις αρμοδιότητας υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου πλαισίου Δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015
Μετατροπή σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου
Σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, η οποία περιλαμβάνει όρο για πρόωρη καταγγελία της με εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας ως προς την αποζημίωση απόλυσης για τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, κατά τις διατάξεις του ν. 2112/1920, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 74 παρ. 2 και 3 του ν. 3863/2010 (Α' 115), μετατρέπεται αυτοδικαίως σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου κατά την καταγγελία.
Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Το άρθρο 3 του Π.Δ. 180/2004 (Α' 160), το οποίο είχε τροποποιήσει το άρθρο 5 του Π.Δ. 81/2003 (Α' 77) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η χωρίς περιορισμό ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου είναι επιτρεπτή, αν δικαιολογείται από έναν αντικειμενικό λόγο. Αντικειμενικός λόγος υφίσταται ιδίως:
Αν δικαιολογείται από τη μορφή ή το είδος ή τη δραστηριότητα του εργοδότη ή της επιχείρησης, ή από ειδικούς λόγους ή ανάγκες, εφόσον τα στοιχεία αυτά προκύπτουν αμέσως ή εμμέσως από την οικεία σύμβαση, όπως η προσωρινή αναπλήρωση μισθωτού, η εκτεέλεση εργασιών παροδικού χαρακτήρα, η προσωρινή σώρευση εργασίας, ή η ορισμένη διάρκεια βρίσκεται σε συνάρτηση με εκπαίδευση ή κατάρτιση, ή γίνεται με σκοπό τη διευκόλυνση μετάβασης του εργαζομένου σε συναφή απασχόληση, ή γίνεται για την πραγματοποίηση συγκεκριμένου έργου ή προγράμματος ή συνδέεται με συγκεκριμένο γεγονός, ή αναφέρεται στον τομέα των επιχειρήσεων αεροπορικών μεταφορών και επιχειρήσεων που ασκούν δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών αεροδρομίου εδάφους και πτήσης.
2. Σε κάθε περίπτωση, οι λόγοι οι οποίοι δικαιολογούν την ανανέωση της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ορισμένης χρονικής διάρκειας πρέπει να αναφέρονται στη σχετική συμφωνία των μερών, η οποία συνάπτεται εγγράφως, ή να προκύπτουν ευθέως από αυτήν.
Αντίγραφο της συμφωνίας αυτής πρέπει να παραδίδεται στον εργαζόμενο αμελλητί μετά την έναρξη της προσφοράς της εργασίας του. Ο έγγραφος τύπος της ανωτέρω συμφωνίας δεν είναι απαραίτητος, όταν η ανανέωση της σύμβασης ή σχέσης εργασίας έχει εντελώς ευκαιριακό χαρακτήρα και δεν έχει διάρκεια μεγαλύτερη των δέκα (10) εργασίμων ημερών.
3. Σε περίπτωση μη συνδρομής αντικειμενικού λόγου, όπως αυτός ορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος και εφόσον η χρονική διάρκεια των
Αλλες διατάξεις
1. Συνιστάται στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) Ειδικός Λογαριασμός Ανεργίας υπέρ των Αυτοτελώς και Ανεξαρτήτως Απασχολουμένων με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια. Σκοπός του λογαριασμού είναι η χορήγηση βοηθήματος σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης διακοπής του επαγγέλματος και για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών. Από 01-08-2011 θεσπίζεται μηνιαία εισφορά ποσού ύψους 10,00 ευρώ που καταβάλλεται από τους ασφαλισμένους - αυτοτελώς και ανεξάρτητα απασχολούμενους των ασφαλιστικών οργανισμών ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΕΤΑΠ-ΜΜΕ υπέρ του κλάδου αυτού. Η εισφορά συνβεβαιώνεται και συνεισπράτεται από τα οικεία ταμεία με τις λοιπές εισφορές και αποδίδεται στον ΟΑΕΔ μέχρι το τέλος του μεπεθόπομενου μήνα από το μήνα που καταβάλλεται. Με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μετά γνώμη των Διοικητικών Συμβουλίων των αρμοδίων Οργανισμών και γνώμη του ΣΚΑ θεσπίζεται κάθε αναγκαία ρύθμιση για την υλοποίηση του παρόντος.
2. Στο τέλος του άρθρου 14 του π.δ. 258/2005 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Από 01-01-2013 θεσπίζεται εισφορά υπέρ ΟΑΕΕ ανά κλάδο επιχείρησης ως ποσοστό επί των ετησίων εσόδων (τζίρου) της επιχείρησης. Το ποσοστό εισφοράς καθορίζεται με απόφαση των υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μετά από ειδική οικονομική μελέτη του υπουργείου Οικονομικών και γνώμη του ΣΚΑ».
3. α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του ν. 2458/1997 (ΦΕΚ 15 Α) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Από τις παραπάνω ασφαλιστικές κατηγορίες οι πέντε πρώτες είναι υποχρεωτικές και οι υπόλοιπες προαιρετικές».
β. Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 του ν. 2458/1997 (ΦΕΚ 15 Α) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. Οι ασφαλισμένοι κατατάσσονται στην 1η ασφαλιστική κατηγορία και μετατάσσονται στις επόμενες και μέχρι την 5η υποχρεωτική κατηγορία ανά τριετία, με εξαίρεση τη μετάταξη από τη 1η στη 2η υποχρεωτική κατηγορία, η οποία πραγματοποιείται μετά από πέντε έτη ασφάλισης.
Οι ασφαλισμένοι με αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται οποτεδήποτε στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Αγροτών, μπορούν να επιλέξουν ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία από αυτή που υπάγονται υποχρεωτικά κατά τα ανωτέρω ή, εφόσον βρίσκονται σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία, να επιλέξουν κατώτερη. Στην τελευταία περίπτωση κατατάσσονται στην ασφαλιστική κατηγορία στην οποία θα υπάγονται υποχρεωτικά, εάν δεν είχαν επιλέξει ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία.
Σε κάθε περίπτωση η μετάταξη από κατηγορία σε κατηγορία γίνεται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους από τη συμπλήρωση της ως άνω πενταετίας ή τριετίας ή από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους από την υποβολή της αίτησης του ασφαλισμένου για αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας.
Ο χρόνος ασφάλισης στον Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης δεν συνυπολογίζεται για την κατάταξη των ασφαλισμένων στις ασφαλιστικές κατηγορίες του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών.Κατά την πρώτη εφαρμογή της παρούσας, η μετάταξη των ασφαλισμένων γίνεται, επιφυλασσομένων των οριζομένων στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, στην αμέσως επόμενη ασφαλιστική κατηγορία, μη υπολογιζομένων τυχόν πλεοναζώντων ετών ασφάλισης σε κάθε ασφαλιστική κατηγορία».
Η διάταξη αυτή ισχύει από 01-01-2012.
4. Στους ασφαλισμένους του Τομέα Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων του ΤΠΔΥ και του Κλάδου Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ του ΤΑΥΤΕΚΩ, που εξήλθαν ή θα εξέλθουν της Υπηρεσίας, από 1-1-2010 και μετά, το ποσό του εφάπαξ βοηθήματος που χορηγούν τα Ταμεία αυτά, σύμφωνα με τις καταστατικές τους διατάξεις, μειώνεται κατά ποσοστό 10% και 15% αντίστοιχα σε όσους δεν έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση χορήγησης του εφάπαξ βοηθήματος.
5. Η παράγραφος 1 του άρθρου 51 του ν. 2084/92 (ΦΕΚ Α' 165), τροποποιείται ως εξής:
«1. Προκειμένου για μισθωτούς, το ποσό της μηνιαίας σύνταξης λόγω γήρατος ή αναπηρίας για χρόνο ασφάλισης 35 ετών ή 10.500 ημερών δεν μπορεί να υπερβαίνει, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών επιδομάτων, το 80% των κατά τις οικείες διατάξεις των φορέων και τις διατάξεις του άρθρου 50 του παρόντος μηνιαίων συντάξιμων αποδοχών, ούτε το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αναπροσαρμοσμένου με το εκάστοτε ποσοστό αυξήσεως των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων».
6. Η παράγραφος 2 του άρθρου 51 του ν. 2084/92 (ΦΕΚ Α' 165), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 25 του ν. 3863/2010, τροποποιείται ως εξής:
«2. Το ποσό της σύνταξης για όσους παραμένουν στην υπηρεσία μετά τη συμπλήρωση 35ετούς συντάξιμου χρόνου αυξάνεται κατά 2,5% για κάθε πλήρες έτος ασφάλισης ή 300 ημέρες υπηρεσίας πέραν του 35ου έτους έως και του 37ου και κατά 3,5% για κάθε πλήρες έτος ασφάλισης ή 300 ημέρες υπηρεσίας και πέραν του 37ου έτους μέχρι και του 40ου. Η προσαύξηση αυτή χορηγείται και πέραν του 80% των συντάξιμων αποδοχών της προηγούμενης παραγράφου, το ποσό όμως της σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων. Από τις διατάξεις της παραγράφου αυτής εξαιρείται το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, για το οποίο έχουν εφαρμογή διατάξεις της νομοθεσίας του.».
7. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2084/1992 (ΦΕΚ Α' 165), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το τρίτο εδάφιο της παρ. 2α του άρθρου 3 του ν. 3029/2002 (ΦΕΚ Α' 160) αντικαθίσταται ως εξής:
«Το κατά τα προηγούμενα εδάφια υπολογιζόμενο ποσό της μηνιαίας σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει, συμπεριλαμβανομένων των προσαυξήσεων της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του νόμου αυτού, το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αναπροσαρμοσμένου με το εκάστοτε ποσοστό αυξήσεως των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων».
8. Οι προβλεπόμενες από τις διατάξεις του άρθρου 32 παρ. 1 εδάφ. α' του ν.δ. 2961/1954 (Α' 197), όπως διαμορφώθηκαν με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 44 του ν. 2084/1992 (Α' 165), εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου αυξάνονται κατά 0,50% αντιστοίχως και υπολογίζονται επί των αναφερόμενων στις διατάξεις αυτές αποδοχών των μισθωτών, ανεξαρτήτως χρόνου υπαγωγής τους στην ασφάλιση. Η ισχύς της διάταξης αυτής αρχίζει την 1-8-2011.
9. Από 1.8.2011, τα ποσοστά των περιπτώσεων (β) έως και (η) της παραγράφου 2 του άρθρου 38 του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ 115 Α'), καθώς και της παραγράφου 2 του άρθρου 11 του ν. 3865/2010 (ΦΕΚ 120 Α') αναπροσαρμόζονται σε 6%, 7%, 9%, 10%, 12%, 13% και 14% αντίστοιχα.
10. α) Από 1.8.2011, στους συνταξιούχους του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που δεν έχουν συμπληρώσει το 60ο έτος ηλικίας κατά την καταβοή της κύριας σύνταξης, παρακρατείται επιπλέον μηνιαία εισφορά ως εξής:
i. Για συντάξεις από 1.700,01 ΕΥΡΩ έως 2.300,00 ΕΥΡΩ, ποσοστό 6%,
ii. Για συντάξεις από 2.300,01 ΕΥΡΩ έως 2.900,00 ΕΥΡΩ ποσοστό 8% και
iii. Για συντάξεις από 2.900,01 ΕΥΡΩ και άνω, ποσοστό 10%.
β) Οι παρακρατήσεις υπολογίζονται στο συνολικό ποσό της σύνταξης, όπως διαμορφώνεται μετά την παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων της προηγούμενης παραγράφου.
γ) Εξαιρούνται της ανωτέρω εισφοράς όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί λόγω αυτοδίκαιης λύσης της εργασιακής σχέσης ή αποστρατεύθηκαν με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας και οι συνταξιούχοι λόγω αναπηρίας ή γήρατος που λαμβάνουν το Εξωιδρυματικό Επίδομα ή το Επίδομα Απολύτου Αναπηρίας του άρθρου 42 του ν. 1140/1981 (ΦΕΚ 68Α'), όπως ισχύει.
δ) Η παραπάνω παρακράτηση διακόπτεται το επόμενο μήνα από τη συμπλήρωση του 60ου έτους ηλικίας.
ε) Για την πρώτη κατηγορία το ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της επί πλέον εισφοράς δεν μπορεί να υπολείπεται των χιλίων επτακοσίων ευρώ (1.700 ΕΥΡΩ).
στ) Τα ποσά του παρακρατούνται με ευθύνη των φορέων αποδίδονται σε Λογαριασμό του ΑΚΑΓΕ το αργότερο μέχρι το τέλος του επομένου, από την παρακράτηση, μήνα.
Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 38 του ν. 3863/2010 και του άρθρου 11 του ν. 3865/2010.
11. Από 1.8.2011, οι διατάξεις των παραγράφων 9 και 10 εφαρμόζονται και στους συνταξιούχους του ΕΤΑΤ που λαμβάνουν σύνταξη σε υποκατάσταση κύριας.
12. α) Από 1.9.2011 θεσπίζεται Ειδική Εισφορά Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης, η οποία τηρείται σε λογαριασμό με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια, στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ), το οποίο συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 149 του ν. 3655/2008 (ΦΕΚ 58 Α').

Deal διάσωσης και... δώρο 15 δισ. ευρώ

Νέα συμφωνία διάσωσης από τη χρεοκοπία, με «αντάλλαγμα» πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας και γενικευμένη εκποίηση περιουσίας, πέτυχε χθες ο πρωθυπουργός στην ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής. «Χρυσώνοντας το χάπι» του νέου μνημονίου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεσμεύθηκαν να απελευθερώσουν άμεσα 15 δισ. ευρώ για την προώθηση επενδυτικών προγραμμάτων στήριξης της ελληνικής οικονομίας, που θα εκτελεσθούν με ελάχιστο ποσοστό εθνικής συμμετοχής. Το χθεσινό θρίλερ, της παράλληλης διαπραγμάτευσης του υπουργού Οικονομικών με την τρόικα στην Αθήνα και του πρωθυπουργού με τους ομολόγους του στις Βρυξέλλες, είχε την αναμενόμενη αίσια κατάληξη, χωρίς την οποία θα μιλούσαμε σήμερα για ένα νέο κραχ στις αγορές: n Η «τρύπα» των 5,5 δισ. ευρώ που ανακάλυψε η τρόικα στο πρόγραμμα λιτότητας των 28 δισ. ευρώ καλύφθηκε τελικά από τον Ευ. Βενιζέλο με γενναίες δόσεις πρόσθετων φόρων: επιβολή φόρου με συντελεστή 10% στα εισοδήματα μεταξύ 8.000 και 10.000 ευρώ, έκτακτη εισφορά με συντελεστές μέχρι 5%, ετήσιο τέλος 300 ευρώ σε όλους τους επαγγελματίες, τριπλασιασμός του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης (από τα 21 στα 60 λεπτά) και μείωση στο μισό (από 400.000 σε 200.000 ευρώ) του αφορολόγητου ορίου για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας περιλαμβάνονται στην... πολιτικά «τοξική» φορολογική συνταγή που υποχρεώθηκε να αποδεχθεί η κυβέρνηση.
n Το «αντάλλαγμα» από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δόθηκε λίγες ώρες αργότερα, καθώς η Σύνοδος Κορυφής κατέληξε στην απόφαση να συνεχισθεί μέχρι και το 2014 η χρηματοδότηση της Ελλάδας με δάνεια από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, αλλά και με «εθελοντική και προσωρινή», όπως είπε ο Χέρμαν Φαν Ρομπέι, συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών. Το ποσό του νέου «πακέτου» δεν έχει κλείσει ακόμη, καθώς συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις με τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες για την «ανακύκλωση» ελληνικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους. Πάντως, η δέσμευση των Ευρωπαίων για συνέχιση της χρηματοδότησης της Ελλάδας απελευθερώνει και το ΔΝΤ, ώστε να εκταμιεύσει το δικό του μέρος της πέμπτης δόσης του διεθνούς δανείου των 110 δισ. ευρώ και να παραμείνει ενεργό στις νέες χρηματοδοτήσεις διάσωσης της Ελλάδας.
n Το νέο στοιχείο της συμφωνίας, που δείχνει και πόσο ανησυχούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για τη βαθιά ύφεση στην Ελλάδα, είναι η απόφαση να επιταχυνθούν οι εκταμιεύσεις των ήδη εγκεκριμένων χρηματοδοτήσεων επενδυτικών προγραμμάτων για την Ελλάδα. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Χ. Μπαρόζο, ανακοίνωσε ότι η Σύνοδος αποδέχθηκε την πρότασή του για την τόνωση της ανάπτυξης στην Ελλάδα, μέσω του νέου προγραμματισμού των πόρων των κοινοτικών ταμείων τους οποίους έχει ήδη εξασφαλίσει η Αθήνα. Ποσό της τάξεως των 15 δις ευρώ μπορεί να εκταμιευτεί γρήγορα, τόνισε ο Μπαρόζο, ενώ η εθνική συμμετοχή θα περιοριστεί ειδικά για την Ελλάδα στο 15% και θα προσφερθεί τεχνική ενίσχυση για τον προγραμματισμό και την υλοποίηση των επενδυτικών προγραμμάτων.Η συμφωνία έγινε δεκτή με ανακούφιση στις αγορές, με το ευρώ να κάνει άλμα πάνω από το 1,42 δολ. και την Wall Street να κλείνει με αναστροφή του αρχικού αρνητικού κλίματος και το δείκτη S&P να περιορίζει τις απώλειές του στο 0,28%. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι έχει αναθεωρηθεί η εκτίμηση των περισσότερων, ότι η νέα χρηματοδότηση απλώς μεταθέτει αργότερα την αναδιάρθρωση του χρέους. «Η περαιτέρω παροχή ρευστότητας στην Ελλάδα και η ημι-εθελοντική ανακύκλωση χρέους διασφαλίζει την αποφυγή “σκληρής αναδιάρθρωσης” βραχυπρόθεσμα», τόνιζε η Citigroup σε χθεσινή της ανάλυση, σημειώνοντας ότι οι πιθανότητες για εκλογές εντός του έτους, όπως βέβαια υψηλές είναι και οι πιθανότητες για αναδιάρθρωση χρέους με “κούρεμα” πιστωτών για Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία.Η προετοιμασία για «πιστωτικό γεγονός» είναι ορατή πλέον και στο τραπεζικό σύστημα. Η Fed ανακοίνωσε ότι αρχίζει έλεγχο για να διαπιστώσει το βαθμό έκθεσης όλων των αμερικανικών τραπεζών στο ελληνικό χρέος, ενώ και η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή ενέταξε αιφνιδίως στα τεστ αντοχής των τραπεζών ελέγχους για τις πιθανές απώλειες από χρεοκοπίες στην ευρωζώνη. Προφανές είναι ότι ουδείς στο τραπεζικό σύστημα πιστεύει σοβαρά ότι το νέο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας μπορεί να εφαρμοσθεί με επιτυχία...

Μας έσωσαν, αλλά περιμένουν... χρεοκοπία!

Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκριναν πανηγυρικά άλλο ένα «πακέτο» διάσωσης της Ελλάδας, αφού πρώτα η κυβέρνηση «ήπιε το πικρό ποτήρι» ενός πρωτοφανούς σκληρότητας σχεδίου λιτότητας. Όμως, οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι εποπτικές αρχές στις δύο όχθες του Ατλαντικού δεν φαίνεται να δίνουν τη δική τους «ψήφο εμπιστοσύνης» στο σχέδιο διάσωσης και προτιμούν να μετρήσουν (για παν ενδεχόμενο...) τους κινδύνους για τις τράπεζες από ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας! Παράλληλα με την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (EBA), που ενσωμάτωσε ελέγχους για τους κινδύνους από τα χαρτοφυλάκια κρατικών ομολόγων στα τεστ αντοχής των τραπεζών της ευρωζώνης, στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η αμερικανική Fed: «Έχουμε ζητήσει από τις τράπεζες ουσιαστικά να κάνουν τεστ αντοχής, με το ερώτημα, αφού κοιτάξουν όλες τις θέσεις τους και τις αντισταθμίσεις κινδύνων, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για τα κεφάλαιά τους αν η Ελλάδα προχωρούσε σε στάση πληρωμών», δηλώνει ο πρόεδρος της Fed, Μπεν Μπερνάνκε. «Μια άτακτη χρεοκοπία σε μια από αυτές τις χώρες (σ.σ.: της περιφέρειας της ευρωζώνης) χωρίς αμφιβολία θα προκαλούσε προβλήματα στις αγορές παγκοσμίως. Θα είχε μεγάλη επίπτωση στα spread δανεισμού, στις τιμές των μετοχών και σε πολλά άλλα», δήλωσε ο Μπερνάνκε, εξηγώντας γιατί είναι αναγκαίο να γίνει μια πλήρης καταγραφή των κινδύνων.Οι αμερικανικές τράπεζες έχουν μικρή απευθείας έκθεση στα ευρωπαϊκά ομόλογα της περιφέρειας, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά, την οποία συνεχώς περιορίζουν το τελευταίο διάστημα. Διατηρούν σημαντική έκθεση, όμως, στα συμβόλαια ασφάλισης ελληνικών και άλλων περιφερειακών ομολόγων έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας. Στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών δημιούργησαν πριν από λίγες ημέρες την εντύπωση ότι αυτό το σκέλος των κινδύνων είναι πολύ υψηλό για τις αμερικανικές τράπεζες, αργότερα όμως διευκρινίσθηκε ότι η πραγματική έκθεσή τους στα CDS είναι μικρότερη.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι εποπτικές αρχές επιδιώκουν να προετοιμασθούν έγκαιρα, χαρτογραφώντας πλήρως τους κινδύνους από ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, ώστε να μη βρεθούν και πάλι μπροστά σε απροσδόκητες εκπλήξεις, όπως συνέβη όταν κατέρρευσε σε μια νύχτα η Lehman Brothers. Η ίδια η Fed έχει σημαντική συμμετοχή, άλλωστε, στη στήριξη του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος: όχι μόνο ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες οι αποδέκτες των μεγαλύτερων ποσών ρευστότητας που χορήγησε η Fed στο σύστημα με το Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης 2 (QE2), προκειμένου να αντισταθμίσουν ζημιές από τοποθετήσεις σε αμερικανικά «τοξικά», αλλά και η ίδια η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ έχει χορηγήσει μεγάλα ποσά ρευστότητας στην ΕΚΤ με πρόγραμμα swap συναλλάγματος.Στην Ευρώπη, εν τω μεταξύ, οι τραπεζίτες κινούνται σαν να επίκειται κάποια πολύ σοβαρή αναταραχή. Η ρευστότητα «στεγνώνει», λόγω της απροθυμίας των τραπεζών να δανείσουν στη διατραπεζική αγορά και τα επιτόκια έχουν ανεβεί σημαντικά τις τελευταίες ημέρες. Η ανάγκη του συστήματος για «ενέσεις» ρευστότητας έγινε φανερή στη χθεσινή δημοπρασία ρευστότητας για μια εβδομάδα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπου καταγράφηκε ρεκόρ ζήτησης 2,5 χρόνων. Συνολικά οι τράπεζες δανείσθηκαν από την ΕΚΤ 187 δισ. ευρώ, 50 δισ. περισσότερα από την προηγούμενη δημοπρασία, ενώ ο αριθμός των τραπεζών που συμμετείχαν ήταν εντυπωσιακός, καθώς έφθασαν τις 352. Οι ελληνικές τράπεζες ήταν βέβαια πρώτες στη σειρά για άντληση ρευστότητας, Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής επιβεβαίωσε χθες στο “Bloomberg” ότι στα νέα τεστ αντοχής έχει προστεθεί άσκηση μέτρησης των κινδύνων από τα χαρτοφυλάκια κρατικών ομολόγων. Οι αρχές θα ασκήσουν πιέσεις τους επόμενους μήνες στις τράπεζες με μεγάλη έκθεση σε ελληνικά και άλλα περιφερειακά ομόλογα να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους για να προετοιμασθούν κατάλληλα για το ενδεχόμενο ζημιών από χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η κυρίαρχη εκτίμηση στους τραπεζικούς κύκλους είναι ότι το νέο πρόγραμμα διάσωσης, που εγκρίθηκε χθες στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών απλώς θα μεταθέσει λίγο αργότερα την αναγκαία, «σκληρή» αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με «κούρεμα» πιστωτών. Έκθεση που δημοσίευσε χθες το ευρωπαϊκό ινστιτούτο Bruegel, αναφέρει ότι η αναδιάρθρωση του χρέους θα είναι αναπόφευκτο βήμα μετά την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας με διεθνή δάνεια και τονίζει ότι η αναδιάρθρωση μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνει με τρόπο που θα περιορίσει αισθητά τους κραδασμούς στο τραπεζικό σύστημα.

Ποιές τράπεζες συμφωνούν στο roll over του ελληνικού χρέους

Έτοιμη φαίνεται πως είναι η Dexia για να συμμετάσχει τελικά στη διαδικασία ανταλλαγής παλαιών ομολόγων με νέα, μεγαλύτερης διάρκειας, δηλαδή στον τρόπο που προτείνεται από τους Ευρωπαίους ώστε να συμμετάσχουν επενδυτές από τον ιδιωτικό τομέα στο νέο δανεισμό της Ελλάδας. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται ο ξένος Τύπος, η βελγική Dexia, η οποία κατέχει στο χαρτοφυλάκιό της ελληνικά ομόλογα ύψους 3,5 δισ. ευρώ, φαίνεται ότι δηλώνει πρόθυμη να συμμετάσχει στη διαδικασία. Σύμφωνα με το σχέδιο του roll over που συζητείται ήδη σε ρεαλιστική βάση από χτες με τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, μπορεί να δοθεί στους επενδυτές ένα προνομιακό status, ή και εχέγγυα ως κίνητρα για την ανακύκλωση των ομολόγων τους όταν αυτά ωριμάσουν.

Παράλληλα, υπενθυμίζεται τις προηγούμενες μέρες, οι γαλλικές τράπεζες δήλωναν ότι αποδέχονται επί της αρχής μια ενδεχόμενη συμφωνία για την επαναγορά των ομολόγων της Ελλάδας στη λήξη τους (rollover) υπό τον όρο ότι όλοι οι πιστωτές θα κάνουν το ίδιο. Οι Γαλλικές τράπεζες Societe Generale και Credit Agricole έχουν άλλωστε δηλώσει ότι θα συμμετάσχουν σε μια διαδικασία επιμήκυνσης του ελληνικού χρέους, καθώς η έκθεση τους στην ελληνική αγορά είναι σημαντική μέσω των θυγατρικών Emporiki Bank και Geniki Bank.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα έχουμε:
Ελληνικές τράπεζες 55 δις ευρώ – Θετικές

ΕΚΤ 48 δις ευρώ - Αρνητική
Γερμανικές τράπεζες 16 δις ευρώ – Θετικές
Γαλλικές τράπεζες 15 δις ευρώ - Θετικές
Ασφαλιστικά Ταμεία Ελλάδος 15 – 17 δις ευρώ – Θετικά
Οι μεγαλύτερες τράπεζες - κάτοχοι ελληνικών ομολόγων
MS Wertmanagement 7,4 δισ. ευρώ – Θετική
BNP Paribas 5 δις ευρώ - Θετική
Societe Generale 2,4 δις ευρώ – Θετική
Dexia 3,51 δις ευρώ – Θετική
Commerzbank 2,9 δις ευρώ – Θετική
ING 2,425 δις ευρώ
BPCE 1,540 δις ευρώ
HSBC 1,5 δις – Θετική
Deutsche Bank 1,09 δις ευρώ – Θετική
KBC 909 εκατ ευρώ
Credit Agricole 854 εκατ ευρώ – Θετική
Unicredit bank 801 εκατ ευρώ – Θετική
Esrte Bank 757 εκατ ευρώ
Rabobank 637 εκατ ευρώ
Santander 513 εκατ ευρώ
WestLB 97 εκατ ευρώ
BBVA 293 εκατ ευρώ
Intesa San Paolo 292 εκατ ευρώ

ΒΡΩΜΟΞΕΦΤΙΛΑ ΤΟΥ .......ΚΕΡΑΤΑ!!

Το διαβασαμε και αυτο. Στην αφετηρία του RALLY ΤΩΝ ΘΕΩΝ!! "θεικος δημοσιογραφισκος" διαβαζε κειμενα κλεψυτυπα που ειχαν δημοσιευθει σε site που ασχολειται με τους αγωνες απο μελος του, το οποιο ναι μεν στερειται του δημοσιογραφειν, αλλα εν πασει περιπτωσει προσπαθησε απο αρχεια (γιατι και αυτος δεν τα κατεβασε απο το κεφαλι του ουτε τα ηξερε καθοτι στην ηλικια μικρος) και τα εβαλε στην σειρα καποια στοιχεια για τους συμμετεχοντες στον αγωνα. Και το "μελος" εκανε την προσπαθεια του, και ετσι το ειδε, και το site το δημοσιευσε με το δεδομενο ισως της παγκοσμιας αποκλειστικοτητας (υπηρχαν ολα τα στοιχεια στο press book της οργανωσης!!!), αμ΄και ο αλλος ο διασημος, ο πρωταθλητης, ο υποφαινομενος, και πολλα υποσχομενος αυτα βρηκε προχειρα να "κλεψει"? Και να τα διαβαζει απο εκτυπωμενο Α4. Ρε δεν πνιγεστε ολοι να βγαλετε κανενα ονομα. Σας εχουν καταλαβει ρεεεεεεεεεεεεε, παρ ολους τους τιτλους που μοιραστηκατε ξανα μεταξυ σας!! ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΩΡΑ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟ? ΜΑ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ!!!

15η Ανάβαση Ζαγκλιβερίου

Ο ΑΟΘ έχει αναλάβει την διοργάνωση του 5ου αγώνα του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Αναβάσεων, στις 2 & 3 Ιουλίου, στο Ζαγκλιβέρι. Ο όμιλος για να προσελκύσει συμμετοχές αποφάσισε να προχωρήσει σε σημαντικές παροχές προς τους εκτός Θεσσαλονίκης αγωνιζόμενους, ( φθηνή αυτοκινητάμαξα, δωρεάν διαμονή )και πριμ εκκίνησης στα μέλη του. Ακόμη σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση βελτίωσε την ασφάλεια της διαδρομής με προσθήκη μπαριέρας και άλλες εργασίες οδοποιίας, ώστε η διαδρομή να γίνει περισσότερο ασφαλής κι ενδιαφέρουσα για τους συμμετέχοντες . Επίσης εξασφάλισε χώρο parking για τα οχήματα των θεατών σε πολύ κοντινή απόσταση από την εκκίνηση, λεωφορείο για την μεταφορά των θεατών σε ασφαλή κι ενδιαφέροντα αγωνιστικά σημεία, διαμόρφωσε χώρους για την φιλοξενία των θεατών με σκιά, καντίνες και τραπεζοκαθίσματα, προσπαθώντας να συμβάλει στην πιο άνετη παρακολούθηση του αγώνα.

1ο Ράλλυ Σπριντ Καρπενησίου

Η Αγωνιστική Λέσχη Αυτοκινήτου Καρπενησίου διοργανώνει το Σαββατοκύριακο 25-26 Ιουνίου το 1ο της Ράλλυ Σπριντ. Ο αγώνας προσμετρά στο έπαθλο ασφάλτινων σπριντ και η Λέσχη κάνει σπουδαίες προσπάθειες να διοργανώσει έναν όμορφο αγώνα σε μια περιοχή που ούτως ή άλλως χαρακτηρίζεται για τα φυσικά κάλη της. Οι συμμετοχές έφτασαν τις 27 με πλέον πολυπληθείς κλάσεις αυτή μέχρι τα 2.000 κ. εκ. που έχει συγκεντρώσει 10 πληρώματα και εκείνη των 1.600 κ.εκ. με 9 αυτοκίνητα.

1ο Ράλλυ Σπριντ Καρπενησίου: Αποτελέσματα

Με την απίστευτη μάχη των Γιάννη Συλλά και Βασίλη Γάτσου στην κατηγορία των 1.600 κ. εκ.ολοκληρώθηκε το 1ο Ράλλυ Σπριντ Καρπενησίου, το οποίο εκτός από ενδιαφέρον μέσα στην ειδική είχε έντονη την παρουσία θεατών κατά μήκος αυτής. Στην κορυφαία κλάση επικράτησαν οι Στέφανος Καμιτσάκης – Σπύρος Μπαρδάκης με Mitsubishi EVO IX. Στη δεύτερη θέση πίσω τους βρέθηκαν οι Αντώνης Σταφυλοπάτης – Στέργιος Στεργιούλας με Opel Astra OPC και το βάθρο της κλάσης συμπλήρωσαν οι Δημήτρης Περήφανος – Κώστας Αθανασιάδης με Ford Serra. Στην κλάση μέχρι 2.000 κ. εκ. η εικόνα ήταν σαφώς πιο πολύπλοκη καθώς το αμφίρροπο στοιχείο υπήχε και στα δύο περάσματα, έστω και αν δεν ήταν τόσο για την κορυφή όσο για τις άλλες θέσεις του βάθρου. Οι Θόδωρος Παπαβασιλείου – Ιωάννα Τσουτσοπούλου με VW Golf MKII ήταν πολύ ταχύτεροι από όλους στο πρώτο σκέλος και αυτό ήταν που τους χάρισε σε μεγάλο βαθμό τη νίκη καθώς στο δεύτερο πέρασμα από την ειδική έγινε ένα μικρός χαμός. Στη δεύτερη θέση βρέθηκαν οι Γιώργος Μεταξάς – Αβραάμ Κυριακού με Nissan Sunny και το βάθρο συμπλήρωσαν οι Ηλίας Κουτσοκώστας – Σταύρος Αμαξάς με Peugeot 306.Πέμπτοι ήταν οι Απόστολος Τσιλίκας Σάββας Κουκούνας με Opel Manta. Όπως είπαμε όμως η μεγάλη μονομαχία ήταν στην κλάση των 1.600 κ. εκ. Εκεί οι Βασίλης Γάτσος – Μαρία Αμαραντίδου με Citroen Saxo VTS ήταν ταχύτεροι στο πρώτο σκέλος από τους Γιώργο Συλλάς – Αγγελική Βαρουξή με Peugeot 106. Η διαφορά τους ήταν μόλις οκτώ δέκατα του δευτερολέπτου, έτσι όταν στο δεύτερο σκέλος ο Συλλάς πήρε περίπου την ίδια διαφορά χρειάστηκε να περάσει η καταμέτρηση στα εκατοστά, μιας και τα δύο πληρώματα είχαν ακριβώς τον ίδιο χρόνο μέχρι και στο δέκατο. Το αποτέλεσμα ήταν ο Συλλάς να πάρει τη νίκη με διαφορά 4 εκατοστών, ενώ το βάθρο πίσω από τον Γάτσο, ο οποίος παραμένει επικεφαλής στη βαθμολογία με το αποτέλεσμα αυτό, ήταν οι Ανδρέας Γρηγορόπουλος – Χρήστος Λιάπης με Peugeot 205. Τέλος στην κλάση των 1.400 κ. εκ. ο Σταμάτης Παντιέρας με τη Βάσω Κουρτίδου στο δεξί μπάκετ του Toyota Yaris πήραν τα νίκη με σχετική άνεση από τους Γιάννη Συλλά – Ανδρέα Βίγκο με Peugeot 106 Rallye. Το βάθρο της κλάσης συμπλήρωσαν οι Σπύρος Έξαρχος – Απόστολος Κοτρώνης με Toyota Yaris.
Μόλις ένα αυτοκίνητο δεν εμφανίστηκε στον αγώνα, ενώ στις εγκαταλείψεις συγκαταλέγονται αυτές των Γιάννη Χιονίδη με πρόβλημα στο σασμάν και δύο μικροέξοδοι από τους Ανδρέα Μαργαρώνη και Σπύρο Αρεθά. 

Μαζική ρύθμιση στεγαστικών για... νεόπτωχους

Σε διαπραγμάτευση με την Ελληνική Ένωση Τραπεζών για μια συνολική ρύθμιση στα στεγαστικά δάνεια των... νεόπτωχων της εποχής του μνημονίου, ώστε να αποφύγει το τραπεζικό σύστημα τις οδυνηρές συνέπειες μιας γενιάς απειλητικών... subprime δανείων α λα ελληνικά, βρίσκεται το υπουργείο Οικονομικών. Η πρώτη κρούση για μια συνολική ρύθμιση, που θα εφαρμόσουν γρήγορα και με ενιαίο τρόπο οι τράπεζες, με δική τους πρωτοβουλία (χωρίς τις... μισητές νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης στις τραπεζικές λειτουργίες) έγινε, σύμφωνα με πληροφορίες, από τους τραπεζίτες. Το θέμα συζητήθηκε στη συνάντηση του νέου υπουργού Οικονομικών, Β. Βενιζέλου, την περασμένη Παρασκευή, με τον Β. Ράπανο και τον Απ. Ταμβακάκη, οι οποίοι «έριξαν» την ιδέα στο τραπέζι των συζητήσεων τραπεζιτών και νέου «τσάρου» της Οικονομίας.
Μιλώντας στη Βουλή, ο κ. Βενιζέλος, που υιοθέτησε αμέσως την ιδέα, την παρουσίασε ως ένα σαφές δείγμα της αυξημένης ευαισθησίας του νέου οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Ανακοίνωσε ότι κάλεσε την Ελληνική Ένωση Τραπεζών να επεξεργασθεί μια πρόταση συνολικής ρύθμισης για τα στεγαστικά των ανέργων και των νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι πρόκειται για μια προσπάθεια που θα γίνει με πρωτοβουλία των τραπεζών, χωρίς νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης. Άλλωστε, τα στεγαστικά δάνεια είχαν εξαιρεθεί από τις διατάξεις του νόμου της Λ. Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ύστερα από γενικευμένη «εξέγερση» των τραπεζιτών, που έφθασε μέχρι την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Σύμφωνα με πληροφορίες το σχέδιο-ομπρέλα για τη ρύθμιση των στεγαστικών δανείων των νεόπτωχων της κρίσης που επεξεργάζεται η Ένωση Τραπεζών δεν θα απέχει σημαντικά από τα συνήθη τραπεζικά προγράμματα ρύθμισης δανείων με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής για μείωση των δόσεων, χωρίς όμως να «κουρεύεται» τελικά η απαίτηση της τράπεζας από το δανειολήπτη, κάτι που θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα στις τράπεζες, λόγω της υποχρέωσης σχηματισμού προβλέψεων.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα διαμορφωθούν ενιαίοι όροι ρύθμισης για όλες τις τράπεζες και όλους τους δανειολήπτες, αλλά θα δοθεί μια γενική κατεύθυνση και τα σχέδια ρύθμισης θα «κόβονται στα μέτρα» του κάθε δανειολήπτη, με τραπεζικά κριτήρια. Ουσιαστικά, στόχος της πρωτοβουλίας θα είναι να επιταχυνθεί και να μαζικοποιηθεί η ήδη ευρισκόμενη σε εξέλιξη διαδικασία ρύθμισης των στεγαστικών δανείων που είναι ή κινδυνεύουν να γίνουν προβληματικά στο άμεσο μέλλον. Πρόκειται, όπως τονίζουν  τραπεζικά στελέχη, για μια προσπάθεια προσαρμογής μιας εξαιρετικά σημαντικής κατηγορίας δανείων στα δεδομένα της μετά το μνημόνιο εποχής: η συμπίεση των εισοδημάτων και η μαζική αύξηση των ανέργων οδηγούν με βεβαιότητα σε τεράστια έξαρση των επισφαλειών και στην κατηγορία των στεγαστικών δανείων, η οποία έχει ευθεία διασύνδεση με την αγορά ακινήτων, αλλά και με την ίδια τη σταθερότητα του πιστωτικού συστήματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από την εποχή της ευφορίας (τέλη του 2006) τα καθυστερούμενα στεγαστικά δάνεια τριπλασιάσθηκαν ως τα τέλη του 2010, όταν, για πρώτη φορά στην τραπεζική ιστορία της χώρας, το ποσοστό των καθυστερούμενων δανείων έφθασε το 10%. Και τούτο παρότι οι τράπεζες έχουν κινηθεί προ πολλού στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης των πελατών τους, με αρκετά «ευέλικτες» ρυθμίσεις δανείων. Ακόμη και ρυθμισμένα στεγαστικά, όμως, περνούν πλέον σε καθυστέρηση, «σπάζοντας την άμυνα» των τραπεζών.
Επιπλέον, σοβαρά προβλήματα παρουσιάζονται με τα δάνεια που είχαν δοθεί στη «χρυσή» εποχή 2004-2008, με όρους εξαιρετικά επικίνδυνους, όπως αποδεικνύεται τώρα, για το τραπεζικό σύστημα: δάνεια που έτειναν να εκμηδενίσουν τη συμμετοχή του δανειολήπτη στο κόστος αγοράς μιας κατοικίας και συνοδεύονταν σε πολλές περιπτώσεις και από επισκευαστικά δάνεια (διπλή υποθήκη), για να καλυφθεί το 100% της αξίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι δανειολήπτες που βλέπουν ότι δυσκολεύει η εξυπηρέτηση του δανείου τους, δεν έχουν πολλούς δισταγμούς να... αφήσουν το σπίτι στην τράπεζα, αφού δεν επιβαρύνθηκαν στο στάδιο της απόκτησης του ακινήτου, ενώ στα πρώτα χρόνια του δανείου οι δόσεις που πλήρωναν ουσιαστικά ήταν ισοδύναμες με το κόστος ενοικίασης του σπιτιού.
Την ίδια στιγμή, το απόλυτο «πάγωμα» της αγοράς ακινήτων και η πτώση των τιμών των κατοικιών, που έχει ξεπεράσει σωρευτικά το 13% από τα τέλη του 2008, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, αποτελεί «βραδυφλεγή βόμβα» για τα χαρτοφυλάκια στεγαστικών δανείων των τραπεζών, που συνολικά φθάνουν το 35% του ΑΕΠ. Τα δάνεια μόνο θεωρητικά καλύπτονται από την αξία των κατοικιών που έχουν υποθηκευθεί: αν οι τράπεζες «έριχναν στην αγορά» μαζικά τα ακίνητα που περιέρχονται στην κατοχή τους, με όλο και ταχύτερους ρυθμούς, λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης των δανείων, θα προκαλούσαν τέτοια επιτάχυνση της πτώσης των τιμών, που θα ήταν πολύ αμφίβολο αν θα μπορούσαν να καλύψουν τα χαμένα δάνεια. Σε αυτή την περίπτωση, θα μιλούσαμε πλέον για μια πλήρη κατάρρευση στο δίπολο αγορά ακινήτων-στεγαστική πίστη, από αυτές που έχουν κλονίσει πολλές αναπτυγμένες οικονομίες και θα ήταν ολέθρια με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η «κοινωνική ευαισθησία» στη ρύθμιση των στεγαστικών δανείων δεν είναι παρά η έσχατη γραμμή άμυνας των τραπεζών, για να αποφύγουν τα χειρότερα, με την ελπίδα ότι, κερδίζοντας χρόνο θα σώσουν την παρτίδα, όταν η οικονομία επανέλθει σε ανάπτυξη. Δεν είναι πάντως καθόλου βέβαιο ότι οι τράπεζες θα καταφέρουν να ανατρέψουν τους νόμους της οικονομίας. Αυτοί λένε ότι, σε μια κρίση όπως αυτή που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, ύστερα μάλιστα από μια «έκρηξη» πιστωτικής επέκτασης στα στεγαστικά δάνεια με πολλές υπερβολές, μόνο με ένα θαύμα μπορούν να διασωθούν χωρίς βαριές απώλειες τα χαρτοφυλάκια στεγαστικών δανείων των τραπεζών.

Έρχεται σοκ απολύσεων στο Δημόσιο!

Σε θρίλερ, που θα κριθεί και πάλι την ύστατη ώρα, στη σημερινή συνάντηση του νέου «τσάρου» της Οικονομίας με τους εκπροσώπους της τρόικας, εξελίσσεται η διαπραγμάτευση του Μεσοπρόθεσμου, καθώς η κυβέρνηση δέχεται ασφυκτική πίεση από την τρόικα για αλλαγή του μείγματος πολιτικής, που οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε αποφάσεις-σοκ για απολύσεις σε φορείς, οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το φοροεισπρακτικό «πακέτο» που επεξεργάσθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου βρίσκεται στο στόχαστρο της τρόικας και τα περισσότερα μέτρα αυτής της κατηγορίας έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση, ανοίγοντας «τρύπες» δισεκατομμυρίων στο φετινό πρόγραμμα λιτότητας, που έχει στόχο την εξοικονόμηση τουλάχιστον 6,5 δισ. ευρώ μέσα στο β’ εξάμηνο του έτους.Η αμφισβήτησή, όμως, δεν είναι μόνο εξωτερική: και ο νέος υπουργός Οικονομικών έχει αναζητήσει από την περασμένη εβδομάδα περιθώρια αλλαγών στα εισπρακτικά μέτρα, σε μια προσπάθεια να «χρυσώσει το χάπι» του νέου μνημονίου και να εντείνει την πίεση για συναίνεση στην ηγεσία της ΝΔ, που έχει διαφωνήσει έντονα με τη φοροεισπρακτική κατεύθυνση των μέτρων -για «φάρμακο που σκοτώνει τον ασθενή», έκανε λόγο χθες, μιλώντας στους “Financial Times” ο Αντ. Σαμαράς Οι φήμες που κατακλύζουν από χθες τα δημοσιογραφικά γραφεία κάνουν λόγο για διαπραγμάτευση μέτρων που θα επιταχύνουν τη μείωση προσωπικού στο ευρύτερο Δημόσιο, ώστε η σχεδιαζόμενη συνολική απομάκρυνση του 20% του προσωπικού (150.000 υπάλληλοι) να ολοκληρωθεί μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο και όχι να μοιρασθεί σε όλη τη διάρκεια εφαρμογής του προγράμματος, όπως σχεδίαζε αρχικά το υπ. Οικονομικών. Το σοκ απολύσεων είναι πολύ πιθανό να έλθει από δύο κατευθύνσεις:
n Στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ειδικά στις ζημιογόνες εταιρείες συγκοινωνιών, θα δοθεί εντολή στις διοικήσεις να προχωρήσουν σε καταγραφή πλεονάζοντος προσωπικού. Οι υπάλληλοι αυτοί -που δεν είναι σαφές ακόμη με ποια κριτήρια θα επιλεγούν- θα οδηγηθούν σε 12μηνη «εφεδρεία», με καταβολή του 60% των αποδοχών τους και στη συνέχεια (εντός του 2012) θα απολυθούν. Ελάχιστοι εξ αυτών θα έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν άλλες θέσεις στο Δημόσιο, καθώς οι «μετατάξεις» αυτού του είδους θα εμπίπτουν στον κανόνα των πέντε αποχωρήσεων για κάθε πρόσληψη.
n Σε φορείς και οργανισμούς του Δημοσίου που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν με άλλους θα εφαρμοσθεί το ίδιο μέτρο της «εργασιακής εφεδρείας», που αποτελεί «προθάλαμο απόλυσης». Με τη διαφορά, όμως, ότι υπάρχει πλέον ισχυρή πίεση για την εφαρμογή ενός πολύ τολμηρότερου προγράμματος «λουκέτων» από αυτό που διστακτικά σχεδιάζει η κυβέρνηση και μάλιστα να προχωρήσει η εφαρμογή του μέσα στο β’ εξάμηνο του έτους, με γρήγορο ρυθμό και όχι με τις αργόσυρτες διαδικασίες που έχει επιλέξει ως τώρα η κυβέρνηση.Ουσιαστικά, για το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι πλησιάζει η ώρα της... αναμέτρησης με τον εαυτό του, καθώς η επιβολή όλο και περισσότερων φορολογικών επιβαρύνσεων, κατά κανόνα στους ίδιους, ειλικρινείς φορολογούμενους, ώστε να διασώζεται η «ιερή αγελάδα» της απασχόλησης στο Δημόσιο, φαίνεται ότι εξαντλεί τα όριά της, όχι μόνο επειδή προς αυτή την κατεύθυνση θέλει να κινηθεί η τρόικα, αλλά και επειδή η διαρκής αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων δημιουργεί εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό κλίμα και λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην πορεία εξόδου της οικονομίας από την ύφεση.Αν τελικά η μαζική εφαρμογή της «εργασιακής εφεδρείας», αυτού του τεχνάσματος που στοχεύει στη μείωση των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων των απολύσεων, συνδυασθεί με «ψαλίδισμα» των φοροεισπρακτικών μέτρων, η κυβέρνηση ουσιαστικά θα έχει ακολουθήσει σε μεγάλο βαθμό το δρόμο που υποδεικνύει σχεδόν πεισματικά ο Αντ. Σαμαράς. Και τότε θα είναι πολύ πιο δύσκολο να συνεχίσει ο πρόεδρος της ΝΔ να αρνείται τη συναίνεση στο Μεσοπρόθεσμο, χωρίς τουλάχιστον να διατρέχει τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ότι λειτουργεί με κομματική και προσωπική ιδιοτέλεια.

Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα των δραματικών διεργασιών στο δίπολο κυβέρνησης-τρόικας θα είναι ένα αρκετά αλλαγμένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που θα πάρουν στα χέρια τους αύριο οι βουλευτές. Μένει να φανεί αν θα επιβεβαιωθούν τελικά οι επίμονες φήμες περί δραστικών αλλαγών, προς την κατεύθυνση της μείωσης των απασχολούμενων στο Δημόσιο, αλλά και των φορολογικών επιβαρύνσεων..

Νέα αναβολή της αναπόφευκτης χρεοκοπίας .

Προ των πυλών βρίσκεται το Μνημόνιο Νο2 που θα έχει εγκριθεί μέχρι την επόμενη Πέμπτη από τη Βουλή, ώστε η Ελλάδα να εξασφαλίσει άλλη μια δόση το παλαιού δανείου των 110 δισ. ευρώ και άλλο ένα δάνειο-μαμούθ για τη χρηματοδότηση των δανειακών αναγκών μέχρι τα μέσα του 2014. Ουδείς σοβαρός παρατηρητής, όμως, έχει πεισθεί ότι όλα αυτά είναι κάτι παραπάνω από μια νέα, ακριβή αναβολή μιας αναπόφευκτης χρεοκοπίας. Η ανασχηματισμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου εξασφάλισε τα μεσάνυχτα ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Ευ. Βενιζέλος έθεσε από χθες, κατόπιν συνεννόησης με τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης, τη διαδικασία έγκρισης του νέου μνημονίου και του εφαρμοστικού νόμου σε... fast track, ώστε να έχουν εγκριθεί μέχρι τα τέλη του μήνα, δηλαδή λίγα 24ωρα πριν την επικείμενη έκτακτη συνεδρίασης του Eurogroup στις 3 Ιουλίου, όπου οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών θα ανταμείψουν την κυβέρνηση για αυτό το «σπριντ» με γενναίες δόσεις δανείων διάσωσης.Οι μόνοι που θα βγουν σίγουρα κερδισμένοι από τη δεύτερη επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας από τη χρεοκοπία σε ένα χρόνο είναι αυτοί που για χάρη τους έστησαν εξαρχής οι πλούσιες κυβερνήσεις του Βορρά τις τρεις (μέχρι στιγμής) επιχειρήσεις διάσωσης υπερχρεωμένων χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, δηλαδή οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες. Αυτοί που αποκόμισαν υπερκέρδη από τις πιστωτικές «φούσκες» της ευρωζώνης και τώρα βλέπουν τις ζημιές της κρίσης να μεταφέρονται από τις κυβερνήσεις στις πλάτες των φορολογούμενων πολιτών.Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιοποίησε χθες η μη κυβερνητική οργάνωση «Open Europe», μόνο για την Ελλάδα, χωρίς δηλαδή να υπολογίζονται η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν οργανώσει μια κολοσσιαία μεταφορά χρέους από τις τράπεζες και τους άλλους ιδιώτες πιστωτές στα κράτη: - «Εκτιμούμε», σημειώνουν οι οικονομολόγοι που συνέταξαν την έκθεση, «ότι με τη δεύτερη διάσωση της Ελλάδας το μερίδιο του χρέους που θα βαρύνει τους ξένους φορολογούμενους (μέσω της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ) θα φθάσει από 26% σήμερα, σε ένα εντυπωσιακά υψηλό ποσοστό 64% το 2014. Για να το πούμε διαφορετικά, κάθε νοικοκυριό της ευρωζώνης σήμερα βαρύνεται με 535 ευρώ ελληνικού χρέους, αλλά μέχρι το 2014 αυτό το ποσό θα έχει αυξηθεί σε 1450 ευρώ για κάθε νοικοκυριό».
- Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, το 2014 θα έχουν μείνει πολύ λιγότεροι ιδιώτες πιστωτές με ελληνικό χρέος στην κατοχή τους. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ίδιας έκθεσης, ότι αν χρειασθεί να αναδιαρθρωθεί το χρέος της Ελλάδας το «κούρεμα» των ιδιωτών πιστωτών που θα έχουν απομείνει θα πρέπει να φθάσει σε ποσοστό σχεδόν 70%.

Υπάρχει ελπίδα να αποφύγει η Ελλάδα τελικά την αναδιάρθρωση του χρέους, έστω και αν προωθείται να γίνει με τρόπο απολύτως ελεγχόμενο, δηλαδή με ελαχιστοποίηση των συνεπειών για τις τράπεζες και τους άλλους ιδιώτες πιστωτές; Στις πολλές φωνές που υποστηρίζουν ότι είναι αδύνατο να αποφευχθεί τελικά μια μεγάλη διαγραφή ελληνικού χρέους προστέθηκε ένας κορυφαίος βετεράνος πολιτικός της Ευρώπης, ο Σοσιαλδημοκράτης, πρώην υπουργός Οικονομικών και αντικαγκελάριος της Αυστρίας, Χάνες Άντρος: «Το ελληνικό χρέος θα πρέπει να διαγραφεί κατά το ήμισυ, όλες οι άλλες λύσεις είναι απλώς παραμύθια», δήλωσε, και τόνισε ότι « οι Έλληνες δεν έχουν το δυναμικό για να αποπληρώσουν τα 330 δισεκατομμύρια ευρώ και σε παρόμοια περίπτωση μια τράπεζα, αντί να χάσει τα πάντα, διαγράφει το ήμισυ του χρέους. Ελπίζω οι πολιτικοί της Ευρώπης να το καταλάβουν γρήγορα». Ο Άντρος άσκησε δριμεία κριτική στους Ευρωπαίους πολιτικούς για την «ανεύθυνη αδυναμία» τους να αφήνουν σε ασάφεια την Ελλάδα, αναφέροντας πως δεν πρόκειται μόνον για την Ελλάδα, αλλά πως οι πολιτικοί, αν συνεχίσουν αυτή τη στάση τους, θα οδηγήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ασημαντότητα. «Από τη δεκαετία του 1970 καμία κρίση κράτους δεν έτυχε τόσο αισχρής διαχείρισης από τους ευρωπαίους πολιτικούς, όπως η τωρινή κρίση στην Ελλάδα», επισήμανε.Η ελληνική κυβέρνηση, προσπαθώντας να «πουλήσει» σε μια διστακτική έως αγανακτισμένη εγχώρια κοινή γνώμη τη νέα διάσωση, είναι υποχρεωμένη να καλλιεργήσει ελπίδες και προσδοκίες ότι αυτή την φορά, με το νέο μνημόνιο και τα νέα δάνεια, τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά. Με κάποιο «μαγικό» τρόπο, που δεν εξηγείται επαρκώς στους πολίτες, υποτίθεται ότι η χώρα θα περάσει σε ταχύρυθμη ανάπτυξη και δημοσιονομική εξυγίανση και σε λίγα χρόνια το ογκώδες δημόσιο χρέος θα έχει γίνει πλέον βιώσιμο.Όμως, αν διαβάσει προσεκτικά κανείς την αιτιολογική έκθεση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος (νέο μνημόνιο) θα αντιληφθεί ότι ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση προβλέπει ότι το 2015, ύστερα από αρκετά χρόνια σκληρής λιτότητας και πρωτοφανούς έκτασης εκποίησης δημόσιας περιουσίας, η χώρα θα εξακολουθεί να πνίγεται από τους τόκους του χρέους!«Οι γενικές κρατικές δαπάνες», σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση, «εκτιμάται ότι θα παρουσιάσουν σημαντική αύξηση κατά 10.319,28 εκατ. ευρώ ή ποσοστό 37,8% το 2015 σε σύγκριση με τη σχετική εκτίμηση για το 2011 προ των παρεμβάσεων. Η διαμόρφωση των ανωτέρω αυξημένων πιστώσεων, οφείλεται στην αύξηση των δαπανών για τόκους κατά 7.398 εκατ. ευρώ ή ποσοστό 46,2%» και σε άλλους δευτερεύοντες παράγοντες, που μνημονεύονται στην έκθεση.Ουσιαστικά, δηλαδή, αν ο στόχος όλης αυτής της περιπέτειας είναι να πάψει κάποτε η χώρα να «πνίγεται» από τους τόκους του χρέους, η ίδια η κυβέρνηση προεξοφλεί την αποτυχία, γιατί, πολύ απλά, «τα νούμερα δεν βγαίνουν». Το 2015, ακόμη και αν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα πληρώνουμε 7,4 δισ. ευρώ περισσότερα για τόκους. Μόνο που στο μεταξύ το βιοτικό επίπεδο στη χώρα θα έχει πέσει σε επίπεδα τριτοκοσμικής οικονομίας, το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας θα έχει χαθεί, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα έχουν αποφύγει τις ζημιές και η επόμενη διαπραγμάτευση για άλλη μια χρηματοδότηση διάσωσης δεν θα μπορεί να γίνει παρά μόνο με τον όρο της αναδιάρθρωσης του χρέους. Χρεοκοπία; Ναι! Ελεγχόμενη; Ναι, αλλά για όλους τους άλλους, πλην των Ελλήνων...

Πρεμιέρα | αρχείο εκπομπών , ξενη σειρα , damages | MEGA TV

Πρεμιέρα αρχείο εκπομπών , ξενη σειρα , damages MEGA TV

ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΣΕ ΤΙΜΗ ΞΕΦΤΙΛΑΣ! ΦΘΗΝΟΤΕΡΑ ΑΠΟ .....ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

ΚΑΛΕΣ ΠΕΤΑΛΙΕΣ ΘΑΝΑΣΗ!!

Σπ. Λάτσης: Βάζει στο χέρι Εθνική και ΕΛΠΕ;

Η κρίση που άρχισε το 2007 στις ΗΠΑ και «βύθισε» το «ελληνικό θαύμα» είναι γνωστό ότι έχει προκαλέσει αρκετές απώλειες στον πλουσιότερο Έλληνα. Ο Σπ. Λάτσης διολίσθησε αρκετές θέσεις στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του "Forbes", με σημαντική μείωση της (επίσημα καταγεγραμμένης) περιουσίας του, αλλά τώρα ετοιμάζεται να... κάνει το νταμπλ, βάζοντας στο χέρι την Εθνική Τράπεζα και τα Ελληνικά Πετρέλαια!Στη διάρκεια της κρίσης, οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του πλουσιότερου Έλληνα στηρίχθηκαν γενναιόδωρα από το Ελληνικό Δημόσιο: η Eurobank είναι γνωστό ότι έχει πάρει τη μερίδα του λέοντος από τα διαδοχικά «πακέτα» στήριξης του τραπεζικού συστήματος.Μάλιστα, για να έχει δικαίωμα συμμετοχής σε αυτά τα «πακέτα», σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες, ο όμιλος Λάτση έκανε μια «τεχνική διευθέτηση», μεταφέροντας σε μια νύχτα την απώτερη έδρα των τραπεζικών του δραστηριοτήτων από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο, ώστε να μην αποκλεισθεί η Eurobank από τις χρηματοδοτήσεις του Δημοσίου, ως τράπεζα που εδρεύει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.Με αυτό το μικρό τέχνασμα, ο όμιλος Λάτση κέρδισε πολύτιμο χρόνο και απέφυγε τον κίνδυνο να χρειασθεί να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να στηρίξει τις τραπεζικές του δραστηριότητες στην Ελλάδα. Τώρα, όμως, σύμφωνα με πληροφορίες του "Badmoney", ετοιμάζεται να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία, για να κυριαρχήσει πλήρως στο τραπεζικό σύστημα και στην ενέργεια:  Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το σενάριο συγχώνευσης της Εθνικής Τράπεζας με την Eurobank, που θα αναδείξει τον Σπ. Λάτση σε βασικό μέτοχο της «νέας» Εθνικής Τράπεζας, κερδίζει συνεχώς έδαφος το τελευταίο διάστημα, μετά την ατυχή κατάληξη της «πρότασης γάμου» από την Εθνική στην Alpha Bank. Η τρόικα ασκεί έντονες πιέσεις για συγχωνεύσεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ενώ ο Απ. Ταμβακάκης, σημερινός διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής και πρώην στενός συνεργάτης του Σπ. Λάτση στις διεθνείς του τραπεζικές δραστηριότητες, θεωρείται ιδανικό πρόσωπο για να «ρίξει γέφυρα» μεταξύ Εθνικής και Eurobank.
 Επιπλέον, η Κομισιόν, της οποίας ηγείται ο Χ. Μπαρόζο, στενός προσωπικός φίλος του Σπ. Λάτση, που προκάλεσε πολλές συζητήσεις όταν αποφάσισε να περάσει τις διακοπές του το καλοκαίρι του 2009 στη θαλαμηγό του Έλληνα μεγιστάνα, διαμήνυσε στην κυβέρνηση κάτι, που ίσως αποδειχθεί σημαντικό στην πορεία προς μια συγχώνευση Εθνικής-Eurobank: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι υποχρεωμένη να εξετάσει πολύ σοβαρά κάθε συγχώνευση ελληνικών τραπεζών, επειδή όλες οι μεγάλες έχουν λάβει ενισχύσεις από το κράτος, αλλά θα εγκρίνει χωρίς τις ίδιες διαδικασίες πιθανές διασυνοριακές συγχωνεύσεις. Τραπεζικοί κύκλοι τόνιζαν ότι αυτό ενδεχομένως «φωτογραφίζει» την περίπτωση Εθνικής-Eurobank, αφού -όπως ήδη αναφέραμε- η απώτερη έδρα της Eurobank βρίσκεται στο Λουξεμβούργο και αυτή η συγχώνευση θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως διασυνοριακή, περνώντας με «χαλαρές» διαδικασίες έγκρισης από την Κομισιόν.
 Την ίδια ώρα που έρχεται πιο κοντά στον Σπ. Λάτση το όνειρο της απόλυτης κυριαρχίας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που θα επιτρέψει στην Eurobank να παραμείνει ισχυρή στην αγορά, βρίσκοντας στηρίγματα στην ισχυρή κεφαλαιακή επάρκεια της Εθνικής Τράπεζας, η κυβέρνηση φέρνει πιο κοντά άλλο ένα μεγάλο όνειρο του Έλληνα μεγιστάνα: τον πλήρη έλεγχο του καθετοποιημένου ενεργειακού ομίλου των Ελληνικών Πετρελαίων, ο οποίος έχει την πρωτοκαθεδρία στη διύλιση, με μερίδιο αγοράς 75% και δεσπόζουσα θέση στην εμπορία καυσίμων, μετά την εξαγορά των ελληνικών δραστηριοτήτων της BP.
 Το πρώτο βήμα «κατάληψης» των ΕΛΠΕ είχε γίνει το 2003, με τη συγχώνευση του κρατικού ομίλου με την ΠΕΤΡΟΛΑ. Ήδη σήμερα, οκτώ χρόνια μετά τη συμφωνία αυτή, ο όμιλος Λάτση ελέγχει πλήρως το μάνατζμεντ των ΕΛΠΕ, καθώς είναι πρώτος τη τάξει μέτοχος, με ποσοστό που ξεπερνά το 40%. Παρά ταύτα, όμως, η συνέχιση της παρουσίας του Δημοσίου στη μετοχική σύνθεση δεν του επιτρέπει να ελέγξει απόλυτα τις αποφάσεις, ενώ τον υποχρεώνει να μοιράζεται τα πλούσια κέρδη των ΕΛΠΕ με την κυβέρνηση.
 Η κρίση δίνει την ευκαιρία στον όμιλο Λάτση να εξοβελίσει το Δημόσιο από τα ΕΛΠΕ, καθώς το μερίδιο του Δημοσίου έχει προγραμματισθεί ήδη να πουληθεί μέσα στο 2012, στο πλαίσιο του προγράμματος εσπευσμένων αποκρατικοποιήσεων για την αποφυγή της χρεοκοπίας της χώρας. Μάλιστα, η πώληση της συμμετοχής του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ έχει προγραμματισθεί να ολοκληρωθεί μέσα στο α' τρίμηνο του 2012. Ο όμιλος Λάτση είναι βέβαιο ότι θα έχει τον πρώτο λόγο σε αυτή την αποκρατικοποίηση, που θα του δώσει τη δυνατότητα να ελέγξει πλήρως την ελληνική αγορά καυσίμων, αφήνοντας «ψίχουλα» στους άλλους παίκτες, ενώ το 2003 βρισκόταν στην τρίτη θέση της αγοράς διύλισης, έχοντας μάλιστα σοβαρά προβλήματα με τις επενδύσεις αναβάθμισης των διυλιστηρίων της ΠΕΤΡΟΛΑ.
Πάντως, τις κινήσεις ενίσχυσης του ομίλου Λάτση παρακολουθούν «άγρυπνα βλέμματα» άλλων ισχυρών ελληνικών ομίλων, που ιστορικά βρίσκονται στο «απέναντι στρατόπεδο», ιδιαίτερα στον τραπεζικό και τον ενεργειακό τομέα. Και όσο περισσότερο πλησιάζει η ώρα του «νταμπλ» για τον όμιλο Λάτση, τόσο οι αντίρροπες δυνάμεις της αγοράς θα εκδηλώνουν πιο δυναμικά τις αντιδράσεις τους, μεταφέροντας την επιχειρηματική αντιπαράθεση και στο χώρο της πολιτικής...

ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΔΡΑΧΜΗ Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ; .

Δεν φαίνεται να αποφεύγουμε το μοιραίο με το καινούργιο πρόγραμμα – αντίθετα, θα εξουδετερωθεί η βόμβα της ελληνικής χρεοκοπίας, η οποία απειλεί όχι μόνο την Ευρωζώνη, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη “Εάν η παραμονή μας στην Ευρωζώνη θα είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια την υποταγή μας στο ΔΝΤ ή στη Γερμανία, την ολοκληρωτική απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, την κατάλυση της Δημοκρατίας, τις προσβολές στην υπερηφάνεια και στην αξιοπρέπεια μας, τη λεηλασία των δημοσίων επιχειρήσεων, την καταστροφή των μικρομεσαίων ελληνικών εταιρειών, τη συνέχιση της νόμιμης φοροδιαφυγής των ξένων πολυεθνικών, τη φορολογική «υφαρπαγή» της περιουσίας μας, το συνεχή περιορισμό του κοινωνικού κράτους και τη διαρκή μείωση των αμοιβών, μέχρι τo σημείο που η πιο κουραστική και εξοντωτική εργασία να μην μπορεί, με βεβαιότητα, να μας εξασφαλίσει καν τα απολύτως απαραίτητα – εάν οι εναλλακτικές λύσεις ήταν είτε αυτή η κατάσταση, είτε η εγκατάλειψη της Ευρωζώνης, όλες οι δυσκολίες, μεγάλες ή μικρές, της υιοθέτησης ενός εθνικού νομίσματος, θα έμοιαζαν να είναι σταγόνα στον ωκεανό”.Δανειζόμενοι, με δικές μας συμπληρώσεις και παραλληλισμούς, κάποιες σκέψεις του Βρετανού οικονομολόγου J.S.Mill, καθώς επίσης πιστεύοντας ότι, τίποτα στην Οικονομία δεν είναι άσπρο ή μαύρο, ενώ δεν πρέπει ποτέ να είναι κανείς απόλυτος ή δογματικός, έχουμε την άποψη πως ήλθε η στιγμή να επανεξετάσουμε το «ευρωπαϊκό θέμα» - τονίζοντας ότι θεωρούσαμε ανέκαθεν πως, αφενός μεν δεν ήταν τελικά ωφέλιμη η είσοδος μας στη ζώνη του ευρώ, αφετέρου ότι η ενδεχόμενη έξοδος μας θα ήταν το λιγότερο καταστροφική. Αν και παραμένουμε ακόμη στις παραπάνω απόψεις μας για την Ευρωζώνη και την Ελλάδα, θεωρούμε πως εάν τελικά επιβληθεί στη χώρα μας το νέο, πολύ πιο «υφεσιακό» πρόγραμμα του ΔΝΤ, εάν τελικά ψηφισθεί δηλαδή από την κυβέρνηση, χωρίς να σταματήσει ο δανεισμός από την Τρόικα (κάτι που δεν είναι σίγουρο, αν και δεν πιστεύουμε ότι διακινδυνεύει η επόμενη δόση), η χώρα μας θα δυσκολευθεί να αποφύγει τη χρεοκοπία - ενώ προηγουμένως θα έχει λεηλατηθεί τόσο η δημόσια, όσο και η ιδιωτική περιουσία της. Ειδικότερα, είναι πολύ πιθανόν η Ελλάδα να παραμείνει για πολλά χρόνια σε αρνητικούς ή σε ελάχιστα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, «εκτός αγορών» - ενώ τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, κυρίως λόγω των υπέρογκων τόκων, θα περιοριστούν ελάχιστα, το δημόσιο χρέος θα αυξάνεται, η σχέση του προς το ΑΕΠ θα ακολουθήσει ανοδική πορεία, η ανεργία θα κορυφωθεί και οι Έλληνες θα εξαθλιωθούν. Μία επόμενη διαπίστωση είναι το ποσοστό των τόκων, στο σύνολο των εσόδων του δημοσίου, το οποίο από 25,82% το 2011, διαμορφώνεται στο 33,42% το 2015. Δηλαδή, από τις συνολικές εισπράξεις της χώρας μας (θεωρητικά βέβαια, αφού η πρόβλεψη δεν σημαίνει ότι θα επαληθευθεί), το 34% περίπου θα διατίθεται για τόκους – ένα ποσοστό που πολύ δύσκολα δεν οδηγεί στη χρεοκοπία. Παράλληλα βέβαια τα χρεολύσια, οι δόσεις των δανείων, δεν φαίνεται να καλύπτονται ούτε τα επόμενα πέντε χρόνια – οπότε θα εξοφλούνται είτε από νέο δανεισμό (η έξοδος στις αγορές μάλλον δεν θα είναι εφικτή το 2015, με δημόσιο χρέος στην καλύτερη περίπτωση 139,5% του ΑΕΠ), είτε από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Εάν τώρα το παραπάνω πρόγραμμα «εξυγίανσης» της οικονομίας μας αποτύχει εντελώς, κάτι που μάλλον «εγγυάται» η συνέχιση της υφεσιακής πολιτικής του ΔΝΤ, είναι πολύ πιθανόν να σταματήσει η περαιτέρω χρηματοδότηση του κράτους μας. Σε μία τέτοια περίπτωση, τα χρήματα της κυβέρνησης θα τελείωναν μέσα σε λίγες εβδομάδες - αφού η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να «εκτυπώνει», σαν χώρα-μέλος της Ευρωζώνης. Κατ’ επέκταση, δεν θα μπορούσε να πληρωθεί κανείς – γεγονός που θα οδηγούσε σε χάος τις χρηματαγορές, σε απόγνωση τους Πολίτες, αλλά και σε σοβαρές κοινωνικές αναταραχές. Μεταξύ άλλων, οι Έλληνες θα έπρεπε τότε να προμηθεύονται τα είδη άμεσης ανάγκης με τη βοήθεια της ανταλλαγής προϊόντων, όπως στο μεσαίωνα – χωρίς δηλαδή χαρτονομίσματα, αφού δεν θα υπήρχαν. Συμπερασματικά λοιπόν, δεν φαίνεται να αποφεύγουμε τελικά το μοιραίο με το καινούργιο πρόγραμμα – απλούστατα θα εξουδετερωθεί, αργά και μεθοδικά, η βόμβα της χρεοκοπίας, η οποία απειλεί όχι μόνο την Ευρωζώνη, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη. Θεωρώντας επομένως ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε να χάνουμε χρόνο, στηριζόμενοι απλά και μόνο σε κενές ελπίδες, οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν, έχουμε την άποψη ότι οφείλουμε να αναλύσουμε τη σημερινή μας κατάσταση, από μία άλλη «οπτική γωνία».
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
Είναι προφανές ότι η «βοήθεια» εκ μέρους της Ευρώπης, στην οποία συμμετέχει μετά από την ακατανόητη πρόσκληση της Γερμανίας το ΔΝΤ, όχι μόνο δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα αλλά, αντίθετα, έχει οδηγήσει τη χώρα μας σε μία καταστροφική ύφεση, η οποία μέρα με την ημέρα επιδεινώνεται. Αν και τα λάθη της κυβέρνησης δεν είναι ασήμαντα, αφού κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονικής περιόδου δεν έχει επιτύχει απολύτως τίποτα (όσον αφορά τουλάχιστον την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, τον εξορθολογισμό του δημοσίου τομέα, την αστάθεια του «επιχειρησιακού-φορολογικού» περιβάλλοντος, την εγκατάσταση ενός Κράτους Δικαίου κλπ.), το υπερτιμημένο «ελληνικό ευρώ» είναι σε μεγάλο βαθμό συνυπεύθυνο για την μειωμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς επίσης για την αδυναμία ανάπτυξης της οικονομίας μας. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς ότι, η υιοθέτηση ενός εθνικού νομίσματος θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση, μέσα από την υποτίμηση που θα ακολουθούσε – όπως ακριβώς έχει συμβεί σε πολλές άλλες χώρες. Αρκετοί αναλυτές δε, συγκρίνοντας τη χώρα μας με την Αργεντινή, όπου η σύνδεση του νομίσματος της με το δολάριο είχε σαν αποτέλεσμα τη χρεοκοπία της (αν και εμείς θεωρούμε ότι η πολιτική του ΔΝΤ ήταν η κύρια αιτία), είναι σχεδόν πεπεισμένοι ότι αποτελεί τη μοναδική μας δυνατότητα. Εν τούτοις, σύσσωμη η ηγεσία της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις απόψεις αυτές, κυρίως για δύο λόγους:
(α) Η υιοθέτηση και η υποτίμηση της δραχμής αμέσως μετά, η οποία υπολογίζεται στο -50%, θα είχε σαν αποτέλεσμα την ανάλογη αύξηση του δημοσίου χρέους μας, αφού τα ομόλογα του δημοσίου έχουν εκδοθεί σε ευρώ (αντίστοιχη θα ήταν και η αύξηση του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους, εφόσον είναι σε ευρώ η σε άλλο «συνάλλαγμα»). Κατ’ επέκταση, το δημόσιο χρέος μας θα ξεπερνούσε κατά πολύ το 250% του ΑΕΠ μας, δεν θα ήταν πλέον σε καμία περίπτωση διαχειρίσιμο και η Ελλάδα θα αναγκαζόταν να χρεοκοπήσει.
(β) Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, εκτός από τα προβλήματα που έχουμε ήδη αναλύσει (άρθρο μας), θα δημιουργούσε μία αλυσιδωτή αντίδραση, παρασέρνοντας τις υπόλοιπες ελλειμματικές ή υπερχρεωμένες χώρες της ζώνης του Ευρώ (Ιταλία, Βέλγιο, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία κλπ.) - οι οποίες θα υποχρεώνονταν επίσης να εγκαταλείψουν το κοινό νόμισμα. Σε τελική ανάλυση λοιπόν θα διαλυόταν ολόκληρη η Ευρωζώνη – με τον πλανήτη ακόμη μία φορά στις φλόγες, ειδικά λόγω των τεράστιων αδυναμιών των Η.Π.Α.
Αναλύοντας τώρα την πρώτη περίπτωση, κατά την οποία η επιστροφή της χώρας μας στη δραχμή θα είχε τις συνέπειες που αναφέραμε, θα διαπιστώσουμε ότι η Ελλάδα διαθέτει πολύ περισσότερα «όπλα» – χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως πρέπει να τα χρησιμοποιήσει. Η Ελλάδα λοιπόν, σε σύγκριση με προηγούμενα υπερχρεωμένα κράτη, έχει μία μεγάλη διαφορά, ένα σημαντικότατο πλεονέκτημα καλύτερα: Το 95% των ομολόγων του δημοσίου έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το ελληνικό Δίκαιο - γεγονός που σημαίνει ότι, το ελληνικό κοινοβούλιο έχει τη δυνατότητα να αλλάξει, με την ψήφιση ενός νόμου, τη «συναλλαγματική μορφή» των ομολόγων, εφόσον φυσικά ισχύει πράγματι κάτι τέτοιο (πηγή: zeit). Ειδικότερα, εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη υιοθετώντας τη δραχμή, θα είχε την απόλυτα νόμιμη δυνατότητα, πριν ακόμη απελευθερώσει την ισοτιμία του νομίσματος της, να μετατρέψει τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου σε δραχμές - με την ισοτιμία των 340 δρχ. ανά €, η οποία ίσχυε την περίοδο της εισόδου της στη νομισματική ένωση (ΟΝΕ). Στη συνέχεια, θα μπορούσε να «απελευθερώσει» τη συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής, η οποία πιθανότατα θα υποτιμούταν αμέσως – εις βάρος όμως των δανειστών της και χωρίς να επηρεαστεί αρνητικά το δημόσιο χρέος. Δηλαδή, εάν το νέο νόμισμα της Ελλάδας υποτιμούταν κατά 50% (η υποτίμηση στη χρεοκοπημένη τότε Τουρκία ξεπέρασε το 90%), οι δανειστές της χώρας θα εισέπρατταν ουσιαστικά μόλις το 50% των απαιτήσεων τους – αναγκαζόμενοι να διαγράψουν το υπόλοιπο 50% («συναλλαγματικές διαφορές»). Επομένως, θα προέκυπτε χωρίς καμία προσπάθεια και εντός των πλαισίων του νόμου, χωρίς καν να χρειαστεί να διαπραγματευθούμε με κανέναν, μία αυτόματη «πληθωριστική διαγραφή» (haircut) των οφειλών του ελληνικού δημοσίου, της τάξης του 50% - οπότε το πραγματικό δημόσιο χρέος μας θα περιοριζόταν στα 180 δις € ή στο 78% του ΑΕΠ μας, εξασφαλίζοντας την έξοδο μας στις αγορές και τον περαιτέρω δανεισμό μας, καθώς επίσης την αποφυγή της χρεοκοπίας. Φυσικά η εξόφληση των ομολόγων, των τόκων και των χρεολυσίων δηλαδή που οφείλουμε, θα ήταν εξασφαλισμένη, αφού θα ήταν σε δραχμές – ένα νόμισμα που θα μπορούσαμε να εκτυπώσουμε στις αναγκαίες ποσότητες (φυσικά πληθωριστικές), χωρίς να υποχρεωθούμε σε στάση πληρωμών (χρεοκοπία). Όσον αφορά το ιδιωτικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι αυτό των εμπορικών τραπεζών η χώρα μας, εάν επέστρεφε στη δραχμή, θα «επέτρεπε» σε κάποιες, σε αυτές δηλαδή που δεν θα είχαν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν, να πτωχεύσουν - αντί να χρεοκοπήσει η ίδια. Στη συνέχεια θα τις εθνικοποιούσε, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν οι αποταμιεύσεις ή τα ομόλογα των Πολιτών της, κατά το παράδειγμα της Ισλανδίας. Φυσικά θα χρεοκοπούσαν επίσης οι εκτεθειμένες σε μεγάλο εξωτερικό δανεισμό επιχειρήσεις και κάποια νοικοκυριά, αφού δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις οφειλές τους σε ευρώ. Σε τελική ανάλυση λοιπόν θα «διαγραφόταν» ένα μεγάλο μέρος του συνολικού, του δημοσίου δηλαδή και του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους μας – κάτι εξαιρετικά επώδυνο, αλλά με μάλλον ευεργετικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας μας.
Συνεχίζοντας, τα γεγονότα αυτά μάλλον θα οδηγούσαν πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης ή των Η.Π.Α. (της ΕΚΤ συμπεριλαμβανομένης) σε τεράστια προβλήματα - εάν όχι σε αρκετές χρεοκοπίες. Προφανώς, κάτι τέτοιο δεν θα αποτελούσε «πιστωτικό γεγονός» (credit event), όσον αφορά το κράτος, οπότε δεν θα είχε αντίκτυπο στην αγορά των CDS.
Παρά το ότι λοιπόν θεωρούμε ότι δεν πρέπει να εκβιάζουμε κανέναν, ενώ είναι προτιμότερη η έντιμη αποπληρωμή των υποχρεώσεων μας (αρκεί φυσικά να μην είναι εις βάρος της βιωσιμότητας του κράτους μας, καθώς επίσης υπό την προϋπόθεση να μην εκποιηθούν οι κοινωφελείς/στρατηγικές δημόσιες επιχειρήσεις μας και να μην επιβαρυνόμαστε με τοκογλυφικά επιτόκια), έχουμε την άποψη πως οι αγορές αντιμετωπίζονται μόνο με τα δικά τους όπλα – πόσο μάλλον όταν οι ίδιες πιστεύουν ακράδαντα ότι, σημασία έχει το κέρδος ανεξαρτήτως κόστους, ηθικής και θυμάτων. Όσον αφορά τη δεύτερη περίπτωση, την αλυσιδωτή αντίδραση δηλαδή που θα προκαλούσε η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ή η άτακτη χρεοκοπία της, αρκεί ίσως να αναφέρουμε ότι, μόνο οι τράπεζες, οι ασφάλειες και τα υπόλοιπα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γερμανίας έχουν απαιτήσεις (σε ομόλογα δημοσίου) απέναντι στις υπερχρεωμένες χώρες-μέλη του ευρώ, περισσότερες από 500 δις € - ενώ οι απαιτήσεις αφενός μεν των γαλλικών, αφετέρου των βρετανικών ιδρυμάτων, ξεπερνούν συνολικά τα 800 δις € (πηγή: H.Schmidt). Τόσο ο χρηματοπιστωτικός κλάδος λοιπόν, όσο και η ΕΚΤ θα υποχρεώνονταν σε τεράστιες ζημίες, οι οποίες θα οδηγούσαν ενδεχομένως σε ανυπολόγιστες χρεοκοπίες, στη διάλυση της Ευρωζώνης και στην κατάρρευση του Ευρώ - στο οποίο είναι σήμερα τοποθετημένο το 30% των συναλλαγματικών αποθεμάτων του πλανήτη, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το μέλλον.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω «πολεμικά όπλα» μας, τα οποία αξίζει μόνο να χρησιμοποιηθούν (άμεσα βέβαια, αφού ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος μας), εάν η Γερμανία συνεχίσει στον ίδιο «ολισθηρό» και μοναχικό, «μερκαντιλιστικό» δρόμο, εάν αρνηθεί να εξοφλήσει τα τεράστια χρέη της απέναντι μας, καθώς επίσης εάν εγκαταλειφθεί το όνειρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, οφείλουμε ακόμη μία φορά να τονίσουμε επιγραμματικά τα προβλήματα μας, παράλληλα με τις λύσεις τους.Καταρχήν λοιπόν, απλά και μόνο με έναν νέο δανεισμό δεν λύνεται το πρόβλημα μας. Αντίθετα, μεταφέρεται επαυξημένο στο μέλλον, με τον ταυτόχρονο περιορισμό των δυνατοτήτων επίλυσης του. Στη συνέχεια τα εξής:
Τα κύρια προβλήματα της Ελλάδας
(α) Πρωτογενές έλλειμμα προϋπολογισμού/ΠΔΕ - περί τα 10 δις €
Οι λύσεις του συγκεκριμένου προβλήματος είναι η μείωση των δημοσίων δαπανών, καθώς επίσης η αύξηση των εσόδων - κυρίως από την άνοδο του ΑΕΠ και λιγότερο από τη φορολογία. Αναλυτικότερα, με την ίδια φορολόγηση (24% επί του ΑΕΠ), κάθε αύξηση του ΑΕΠ (ανάπτυξη) κατά 10 δις €, συνεισφέρει 2,4 δις € στα έσοδα του δημοσίου.
(β) Έλλειμμα τακτικού προϋπολογισμού λόγω υψηλών τόκων (επιτόκια), οι οποίοι υπολογίζοντα περί τα 16 δις € (2011)
Η λύση είναι η μείωση των επιτοκίων στο βασικό της ΕΚΤ. Θα εξοικονομούσαμε περί τα 11 δις € ετησίως, οπότε θα έμεναν 5 δις € - ένα ποσόν που θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε.
(γ) Χρεολύσια
Ο μακροπρόθεσμος διακανονισμός της αποπληρωμής τους, με τη βοήθεια του μηχανισμού στήριξης (EFSF) ή της ΕΚΤ, θα ήταν η ιδανική λύση. Δηλαδή, να μας δανείζουν κάθε φορά που θα χρειάζεται να πληρώνουμε τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα, για τη χρονική περίοδο που απαιτείται για την αναδιοργάνωση της οικονομίας μας, χωρίς να χρειασθούν άλλες ενέργειες (αναδιάρθρωση κλπ.) και χωρίς να προκληθεί «πιστωτικό γεγονός», το οποίο θα ενεργοποιούσε τα καταστροφικά CDS.
(δ) Έλλειμμα ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών περί τα 30 δις €
Εδώ οφείλουμε να αυξήσουμε τις τουριστικές εισροές και τις εξαγωγές, μειώνοντας τις εισαγωγές («στροφή» στα ελληνικά προϊόντα) – επίσης, να καταναλώνουμε λιγότερα, από όσα παράγουμε.
(ε) Υψηλό δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ περί το 150%
Η προφανής λύση είναι η αύξηση του ΑΕΠ, κυρίως από τον τουρισμό, τη γεωργία, τις υπηρεσίες και τη ναυτιλία – όχι από την κατανάλωση.
Οι «απαιτήσεις» της Ελλάδας από την ΕΕ
(α) Χρηματοδότηση, με επιτόκιο ΕΚΤ (1,25%). Μακροπρόθεσμο διακανονισμό δόσεων αποπληρωμής χρέους (χρεολύσια) και εκδίωξη (εξόφληση) του ΔΝΤ. Εδώ οφείλουμε να τονίσουμε ότι τα νέα δάνεια, τα οποία χρησιμοποιούνται για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων ομολόγων μας, μάλλον δεν θα μεταφράζονται σε «δραχμές», όπως τα προηγούμενα. Επομένως, πρέπει να σταματήσουμε να δανειζόμαστε, λαμβάνοντας τις όποιες αποφάσεις μας αμέσως.
(β) Παραγωγικές (όχι εμπορικές) επενδύσεις, στη βιομηχανία και στις υπηρεσίες, από χώρες της Ευρωζώνης (σχέδιο Μάρσαλ) - οπότε θα αυξηθούν οι εξαγωγές μας, παράλληλα με τη μείωση των εισαγωγών, λόγω μεγαλύτερης παραγωγής.
(γ) Ανταγωνιστικό φορολογικό περιβάλλον, με κριτήριο τις γείτονες χώρες. Δεν είναι δυνατόν να απαιτείται φόρος εισοδήματος στην Ελλάδα της τάξης του 45%, όταν στα γειτονικά κράτη είναι 10-20%. Εάν δεν αλλάξει αμέσως η τακτική που μας έχει επιβληθεί, όχι μόνο δεν θα προσελκύσουμε επενδύσεις αλλά, αντίθετα, θα εγκαταλείψουν τη χώρα μας όλες οι εναπομείναντες παραγωγικές επιχειρήσεις. (δ) Συμμετοχή στα εξοπλιστικά προγράμματα μας, καθώς επίσης σε αυτά της προστασίας των συνόρων μας από τη λαθρομετανάστευση - με την παράλληλη συμβολή της Ευρωζώνης στη διαχείριση του προβλήματος των λαθρομεταναστών που ευρίσκονται ήδη στην Ελλάδα.
(ε) Αξιοποίηση του εξαιρετικά εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού της χώρας μας σε νέες επενδύσεις. Αρκεί να επισημάνει κανείς την πληθώρα των μηχανικών και άλλων αποφοίτων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα, οι οποίοι αναζητούν απασχόληση με ελάχιστες αμοιβές (περί τα 1.000 €, όταν οι αντίστοιχες στη Γερμανία είναι τουλάχιστον τετραπλάσιες), για να κατανοήσει τις δυνατότητες μας (στην Ισπανία, οι γερμανικές βιομηχανίες έχουν τεράστια προβλήματα εύρεσης εξειδικευμένου προσωπικού, με αποτέλεσμα να σταματούν την παραγωγή). Οι πλεονασματικές χώρες της ΕΕ πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι, οφείλουν να επενδύουν στο ζωτικό χώρο τους - στην Ευρώπη δηλαδή και όχι στην Κίνα, στις Η.Π.Α., στη Βραζιλία ή αλλού.
Οι απαιτήσεις μας από την κυβέρνηση
(α) Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός – δηλαδή, τα έξοδα μας να μην υπερβαίνουν τα έσοδα. Μείωση λοιπόν των περιττών δαπανών του δημοσίου, ει δυνατόν χωρίς απολύσεις και με επιλεκτικές μειώσεις μισθών, παράλληλα με την αύξηση της παραγωγικότητας των ΔΥ, μέχρι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Διατήρηση τόσο των στρατηγικών, όσο και των κοινωφελών δημοσίων επιχειρήσεων, με την παράλληλη αναδιοργάνωση τους.
(β) Αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης, με στόχο την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας (διευκόλυνση στο άνοιγμα και κλείσιμο των επιχειρήσεων, σταθερό φορολογικό περιβάλλον, σταθερό οικονομικό πλαίσιο κλπ.), καθώς επίσης τον εξορθολογισμό του φορολογικού μηχανισμού.
(γ) Καθοδήγηση και κίνητρα ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα, για να αυξηθεί το ΑΕΠ και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας (γεωργία, τουρισμός, ναυτιλία, διαδίκτυο, λοιπές υπηρεσίες)
(δ) Περιορισμός των ελλειμμάτων στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, το οποίο είναι περί το -14% του ΑΕΠ (με -8% χρεοκόπησε το Μεξικό)
(ε) Καταπολέμηση της φοροαποφυγής των πολυεθνικών (με ειδικό φόρο επί του τζίρου) - παράλληλα με την εγκατάσταση ενός λειτουργικού Κράτους Δικαίου, καθώς επίσης με τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων από τη Γερμανία (περί τα 160 δις €).
Ολοκληρώνοντας, θεωρούμε πως το μεγαλύτερο πρόβλημα μίας χώρας είναι η ανεργία η οποία, εκτός του ότι κοστίζει στο κράτος περί τα 400 εκ. ανά 1%, εξαθλιώνει ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων. Έχουμε την άποψη λοιπόν ότι δεν είναι εύλογη η ανακοίνωση μέτρων από μία κυβέρνηση, τα οποία «εξακοντίζουν» την ανεργία σε ποσοστά άνω του 20% - πόσο μάλλον αφού ο προϋπολογισμός επιβαρύνεται με τα ποσά που αναφέραμε (συνολικά πάνω από 4 δις €). Σε κάθε περίπτωση, δεν θα ήταν σκόπιμο να επικρατήσει και στην Ελλάδα η νεοφιλελεύθερη αντιμετώπιση, με βάση την οποία (άρθρο μας) “οι νέοι καπετάνιοι του υπερωκεανίου ρίχνουν έναν μεγάλο αριθμό ταξιδιωτών στη θάλασσα, για να μπορέσει το καράβι να συνεχίσει το δρόμο του με τους υπόλοιπους”.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όπως έχουμε επισημάνει αρκετές φορές, αλλά και σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt κ. Gabor Steingart, σε μία πρόσφατη συνέντευξή του στον ΚτΕ, ελαφρά διαμορφωμένη από εμάς, η Ελλάδα πρέπει αμέσως να αλλάξει δρόμο:“Οι δυτικές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ αγοράζουν χρόνο, κάτι που δεν σας βοηθάει καθόλου. Η Ελλάδα χρειάζεται μία πραγματική λύση, αφού δεν είναι συνετό να καταπολεμάς μία κρίση χρέους με τεράστια, νέα χρέη…… Τα παιδιά του Σικάγου πήγαν στη Μόσχα, με σκοπό να «συνεφέρουν» την οικονομία με αυστηρή λιτότητα. Η χώρα διαλύθηκε. Οι Γερμανοί αποφασίσαμε στην ενοποίηση ότι, δεν έχει νόημα να μειώνεις συνεχώς τις δαπάνες και να αυξάνεις τους φόρους. Επενδύσαμε πολύ, αυξήσαμε τις εργατικές αμοιβές στην ανατολική Γερμανία. Είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα. Το πρόγραμμά μας δούλεψε γιατί ήταν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από όσα κάνετε στην Ελλάδα….. Δόθηκε πίστωση 110 δις € στην Ελλάδα. Στην Αν. Γερμανία, για την αναδιοργάνωση της οικονομίας της, δίναμε 160 δις € κάθε χρόνο, πάνω από δέκα χρόνια. Το ελληνικό πρόβλημα δεν πρέπει να γίνει πρόβλημα του Ευρώ και της ΕΕ. Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόνο το 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, δεν είναι πρόβλημα. Χρειαζόσαστε περισσότερη αυτοπεποίθηση, αφού χωρίς αυτοπεποίθηση δεν θα βρείτε τη σωστή λύση - η οποία δεν είναι «τεχνικό ζήτημα». Πρέπει οι άνθρωποι να επιστρέψουν στην παραγωγική δουλειά και στην ανάπτυξη…. Η κυβέρνησή σας, ο πρωθυπουργός σας, πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση. Είμαι σίγουρος ότι τελικά όλοι θα αλλάξουμε κατεύθυνση. Μεταπολεμικά, οι ΗΠΑ εφάρμοσαν το σχέδιο «Morgenthau» για να διαλύσουν τη γερμανική κοινωνία, καταστρέφοντας την τεχνολογία και τη βιομηχανία μας - αυτό κάνουμε στην Ελλάδα τώρα…..Προσπαθούμε να τιμωρήσουμε τους Έλληνες. Θα καταστρέψουμε την ικανότητα της Ελλάδας να επιστρέψει στην ανάπτυξη. Οι ΗΠΑ πήγαν από το σχέδιο «Morgenthau» στο σχέδιο «Marshall» (European Recovery Program). Η Ελλάδα πρέπει να πάει από τη λιτότητα στην ανάκαμψη και ανάπτυξη. Ελπίζω να μη γίνει πολύ αργά”.(G.Steingart)Ολοκληρώνοντας, για να μπορέσει να απαιτήσει η Ελλάδα ένα νέο πρόγραμμα για την ανάπτυξη της Οικονομίας της, οφείλει να χρησιμοποιήσει όλα της τα όπλα. Παράλληλα, οφείλει να υπενθυμίζει στον μερκαντιλιστή εταίρο της ότι, τουλάχιστον η Ελλάδα έκανε μεν πολλά λάθη στο παρελθόν, αλλά δεν σκότωσε κανέναν. Απλούστερα, δεν οδήγησε τον κόσμο σε δύο παγκόσμιους πολέμους όπως η Γερμανία, για τους οποίους, αντί να τιμωρηθεί, βοηθήθηκε από τις Η.Π.Α. για να ανακάμψει - ταυτόχρονα με τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους των οφειλών της.
Επομένως, η Ελλάδα οφείλει να βοηθηθεί από τους εταίρους της, παράλληλα με την εκδίωξη του ΔΝΤ από την επικράτεια της, το γρηγορότερο δυνατόν. Στην αντίθετη περίπτωση, δεν πρέπει ούτε στιγμή να διστάσει - παίρνοντας τις οδυνηρές μεν, αλλά απόλυτα υποχρεωτικές αποφάσεις που χρειάζονται, για την εξασφάλιση της ευημερίας των Πολιτών της. Ας μην ξεχνάμε ότι, η πατρίδα μας είναι μία πλούσια, πολλαπλά προικισμένη χώρα, η οποία μπορεί να συντηρηθεί μόνη της – αρκεί να δραστηριοποιηθούν οι Πολίτες της, διακρίνοντας προοπτικές και χωρίς βέβαια να επιδιώκει την απομόνωση της.